KAZA-80

491 17 3
                                    

Çakır'dan;

"Abicim öyle koyma o sandalyeyi," dedim yeni işe başlayan çocuğa.

Telefonuma gelen mesaj sesiyle ceplerimi karıştırmaya başladığımda masada durduğunu görüp hızlıca alıp baktım.

Melodi: Boşanmadan önce son kez konuşalım istedim.

Melodi: Öğlenden sonra Restoran'a gelebilir miyim?

Melodi: Ya da dışarıda mı buluşalım?

Siz: Olur.

Melodi: ?

Siz: Yani dışarıda buluşalım.

Melodi: 2 uygun mu?

Melodi: Ne zaman müsaitsin?

Siz: Evet, 2 uygun bana da. Sana yakın olsun, Asel'in evinin arkasında bir kafe var ya, ismini unuttum şuan. Orada buluşalım.

Melodi: Peki, iyi işler.

Siz: Teşekkür ederim.

Derin bir nefes alıp elimi ekranda gezdirdim ve eski mesajları okumak için mesajlarda geriye gittim.

Siz: Uyanmış mı benim güzelim?

Melodi: uyandım hayatım...

Siz: Eve dönerken ne istersin, şimdi söyle aklımda bulunsun.

Melodi: Sen eve gelince beraber gideriz olur mu?

Siz: Olur karıcığımm

Melodi: İyi işler o zaman, seni seviyorum.

Siz: Teşekkür ederim canım. Ben de seni çokk seviyorum...

Melodi: ♥️

Siz: ♥️

Kafamı mesajlardan kaldırıp etrafıma baktığımda Asır gelmişti.

"Hoş geldin kardeşim."

"Hoş buldum," dedi ve hemen yanımda duran sandalyeye oturduğunda ben de onun yanina oturdum.

"Bayağı oldu seninle doğru düzgün konuşmayalı," dedim ve telefonu cebime soktum.

Beni süzdü.

"Doğru," dedi ve birkaç kez gözlerini kırpıştırdı.

"Melodiyle boşanmadan son kez görüşücez."

"Seviyor musun hâlâ peki?"

"Evet seviyorum."

"Neden boşanıyorsun o zaman?"

"Onun da bunu istediğini biliyorum çünkü."

"Melodi o gün barışıcaktı seninle."

"Ciddi misin," dedim gözlerimi kocaman açarak.

"Evet ama bok ettin her şeyi."

"Hayır ya," deyip geriye yaslandım.

***

Melodi: Ben yaklaştım.

Siz: Tamam, ben de yaklaştım, dediğimde kafeyi çoktan görmüştüm.

Tabii caddenin karşısından gelen Melodi'yi de.

Arabadan çıkıp elimi kaldırdım beni görsün diye.

Yüzünde kocaman bir gülümseme vardı.
Bana yaklaştıkça gülümsemesi daha da belli oluyordu.

Onu karşılamak için caddeye kadar yürüdüğümde karşı karşıyaydık, aramızda sadece cadde vardı.

Caddeye birkaç adım attığında karşıdan gelen arabayı fark ettim ve ona durması için bağırdım ancak iş işten geçmişti.

Hızla gelen araba Melodi'ye çarpmıştı.

Olduğum yerde donakalmış, Melodinin yerde yatışını izliyordum.

Herkes bir anda başımıza toplandı ve birkaç kişi ambulansı aradı.

Olanı idrak edemediğim için öylece bakıyordum.
Melodi rahatsızca elini kaldırdı ve parmaklarıyla 'gel' işareti yaptı.
Başının yanına oturup bilincinin ambulans gelene kadar kapanmaması için konuşmaya başladım.

"Melodi, bana bak! Buradayım ben Melodi bana bak!"

"Melodi dedim sana!"

"Melodi!"

"Canım bak söz bir şey olmayacak sana!"

"Melodi özür dilerim, lütfen kapatma gözlerini!"

"Melodi!!"

Melodi elimi tuttu.

"Melodi bir şey söylesene!" Dedim ve etrafıma baktım. Herkes şaşkınlıkla bakıyordu.

"Melodi bir şey söyle, bana bak, ne olur!"

Zar-zor nefes alıyorken konuştu.

"Sana geliyor...duk beraber. Çok iyi bir... Baba olucaktın."

"Nerde lan bu ambulans," diye bağırdım etrafıma.

"Ambulans çağırdık, geliyordur," dedi yaşlı bir kadın.

"Hiç biriniz mi bir şey bilmiyorsunuz, yardım edin!" diye bağırdım etrafıma tekrar bakarak.

"Bir şey...Yoktur değil...Mi?"

"Bebeğimize...Bir şey olmamıştır... Değil mi?"

Bebeğimiz mi oluyordu? Bebeğimiz mi vardı?

Aklımdaki tüm soruları boş verip Melodinin yüzünü sevdim.

"Hâlâ buradadır değil mi," deyip karnını tuttu.

"Evet güzelim, evet hayatım, iyileşicez, çok güzel bir aile olucaz," dedim gözümden akan yaşa aldırmadan.

İnsanlar hiçbir şey yapmıyordu, yapamazlardı da.

"Nerde bu ambulans," diye bağırdım tekrar tekrar

"Melodi bana bak, benimle kal!"

"Aile...Olucaz biz."

"Kuşları görüyor musun," dedi ve elini kaldırıp işaret parmağıyla gökyüzünü gösterdi. Gökyüzüne baktım. Yoktu hiçbir şey.

"Çok...Güzeller," deyip gözlerini kapattı.

"Lan! Melodi aç gözlerini! Melodi! Melodi hayır hayır!" Dediğimde onu sarsıyordum.

Nabzını kontrol etmeye korkuyordum ama bakmak zorundaydım.

Bu sırada kaza için polisler ve ambulans da gelmişti ancak çok geç olmuştu. Hem Melodim hem de varlığını yeni öğrendiğim bebeğim ölmüştü...

YAZ YAĞMURUM (TAMAMLANDI)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin