Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Annen tarafından komşunun tuhaf çocuğuyla arkadaş olmaya zorlanmak, uzun zamandır başına gelen en kötü şeydi.
Shigaraki'yi her zaman tanıdınız, ikiniz temelde birlikte büyümüştünüz, ancak hiçbir zaman yakın olmadınız. Her zaman sen arkadaşların tarafından çevriliydin ve o yalnız olurdu, kumları tekmeliyor ya da garip bir şey yapıyordu.
Shigaraki'nin okulda başarılı olduğunu biliyordunuz ama bunun nedeni çoğunlukla sosyal hayatı olmamasıydı. Adam adeta içine kapanıktı.
Bugün Nao Shimura elinde meyve sepeti tutarak kapınızın önünde belirdi, yanında Shigi de vardı. Annen bugünün planını söylemişti, siz ikiniz evde takılırken o Nao ile birkaç saatliğine pachinko salonuna gidecekti. Sahte ama arkadaşça bir gülümsemeyle Shigi'ye baktın.
Tepki vermiyordu.
"Tamam! Biz dışarı çıkacağız, neden ikiniz bir kase patlamış mısır yapıp film falan izlemiyorsunuz!" Zihinsel olarak gözlerini devirirken annenin tiz sesi kulaklarında çınladı.
Shigaraki, koyu renkli bir kotla siyah bir kapüşonlu giyiyordu. Kapüşonlusu başını örterken, uçuk mavi saçları gözlerini gizliyordu. Bu durumda kendinden geçmiş bir adama benziyordu. Sanki herhangi bir kız istemek yerine sürüngenlerle takılacakmış gibiydi. (Y/n büyük konuşma one-shot sonunda göreceksin sürüngeni sen)
Gerçek şu ki, okulda birkaç kez onu eteğinize bakarken yakalamıştınız. Bunun seni biraz olsun harekete geçirip etkilemediğini söylersen yalan söylemiş olursun, (yuh daha bir paragraf oldu tükürdüğünü yalıyor şimdi de) muhtemelen pamuklu iç çamaşırına merakla bakan gözler vardı, ama onu odanda film izlemeye davet etmek asla isteyerek yapmayacağın bir şeydi.
Ama o burada, yatağında oturmuş, rastgele bir netflix filmini izliyordu. Shigi'ye hangi filmi izlemek istediğini sorduğunda omuz silkti ve kapüşonlusunun fermuarını açmaya başladı. Uzun kollu gömleği köprücük kemiklerinin hemen altından başlıyor ve size mükemmel köprücüklere net bir açı kazandırıyordu.
Film uzayıp gidiyordu, her saniyesi tahmin edilebilirdi. Filmi aniden durdurdunuz ve Shigiraki'nin yanına gittiniz. "Aslında burada olmak istemiyorsun, değil mi?" Sorduğun gibi kaşlarını kaldırdı. Başını hafifçe sana çevirdi.
"Tabii ki hayır, gerçekten odanda oturup üç saat romantik komedi izlemek istediğimi mi sanıyorsun?" Onun ses tonu düzdü.
Bir tutam saçı kulağının arkasına sıkıştırırken gülüyorsun. "O zaman neden eğlenceli bir şeyler yapmıyoruz?" ona gülümsedin, bu sefer ki gerçek bir gülümsemeydi.
Shigi'nin yüzünde hala bir tepki yoktu. "Ne gibi?"
Sol elinizi kaldırıp gömleğinizin ilk düğmesini açıyorsunuz. "Ne gibi ha? Göğüslerime dokunmana izin vereceğim."
