Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Hanta, en iyi arkadaşının hala bakire olduğunu öğrendiğinde aklında bir şeyler değişir.
Bunu hemen fark etmez, bu düşünce karşısında duyduğu ilk uyarıyı hormonlarında olan olağandışı bir artış olarak algılar. Bu yeni bilgi onun sana bakışını değiştirmeyecek ve ikiniz de hayatınıza her zaman yaptığınız gibi devam edeceksiniz. Arkadaşlığınızdaki bu kadar küçük bir detay çok geçmeden unutulur.
En azından, olacağını düşündüğü şey buydu. Ama böyle olmadı.
Aklını asla terk etmez, o kadar derinlere kök salar ki, daha onu işlemeye bile fırsat bulamadan bağımlı hale gelir. Aniden, ilk seferiniz olma ayrıcalığına sahip olmayı düşünmeden edemiyor. Kapşonlunun ve şortunun altında ne olduğunu ilk gören kişi olmayı düşünmeden edemiyor. Onu dokunulmamış kıvrımlarınızdan sadece külotunuz ayırarak, uyluklarınızı ilk ayıran kişi olmayı düşünmeden edemiyor. Kendini senin sıcak diyarına ilk giren, siki en hassas noktana bastırırken nasıl ses çıkardığını ilk duyan, titrediğini ve duvarların fışkırırken sırtını kamburlaştırdığını ilk gören olmayı düşünmeden edemiyor. İlk kez onun etrafında Hanta'nın zihni, masumiyetinizi sizden koparacak kişi olma fikriyle boğuşuyor ve bu onu neredeyse delirtiyor.
Ama fantezilerini kendine saklıyor. Kaybedecek çok şey varken yapabileceği tek şey bu. Her şeyden önce, sizden hoşlansa bile onun en iyi arkadaşı sizsiniz ve ilişkinizde bir gerginlik yaratma düşüncesi bile onu arzularına göre hareket etmekten korkutuyor.
Yani bir öğleden sonra ona bir istekle geldiğinizde, Hanta neredeyse boğuluyordu.
"Sen - ne yapmamı istiyorsun-?"
"Ben... bana kendime nasıl dokunacağımı göstermeni istiyorum," diye tekrarladın, seni ilk seferinde doğru duyduğunu teyit ederek. "Tam olarak anlayamıyorum..."
Bu noktada Hanta ne diyeceğini bilemez. Vücudunun geri kalanı çoktan karar vermiş, hala elindeyken fırsatı kullanması için ona bağırıyor. Ama beyni daha iyi işleyebiliyor, sen pişman olabileceğin bir şey yapmadan önce bu durumu sorgular "Bekle, ama... neden ben?" sonunda bunu sormayı başarır.
"Şey, ben..." tişörtünün kenarıyla oynarken ağırlığını sağ ayağından sol ayağına veriyorsun, bu durumdan daha çok utanıyorsun. "Çünkü sen benim en iyi arkadaşımsın... ve bana en iyi nasıl öğreteceğini senin bildiğini hissediyorum, bu yüzden sana güveniyorum."
Derin bir nefes aldı ve seni bu şekilde görmesine izin vermek istediğinden kesinlikle emin olup olmadığını tekrar sormaya hazırlandı. Ama o konuşamadan, onun eline uzanıyorsun, bakışlarıyla buluşurken elinin arasında hafifçe sıkıyorsun ve gözlerindeki yakıcı arzu neredeyse onu içeri alıyor. Nasıl hayır diyebilir?
Bir "Lütfen, Hanta?" sesin ile kendini yarı çıplak bedeninin üzerinde bulmadan önce duyması gereken tek şey buydu, dokunuşunun altında titrerken nazik parmaklar karnındaki bölgeden aşağı kayıyor.
