Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Katsuki Bakugou ile çıkmayı kabul ettiğinde, dürüstçe her şeye hazır olduğunu düşünmüştün. Küllü sarışın muhtemelen birinin sahip olabileceğinden çok daha sinirliydi ve insanın onunla aynı odada uzun süre kalması ve ona patlamaması için çelik gibi sinirlere ihtiyacı vardı. Bunu, onunla gerçekte romantik bir ilişki içinde olduğundan çok daha uzun süredir yaşadığını düşünürsek, yapabileceği hiçbir şeyin seni bir şok durumuna sokmayacağını varsaymıştın.
UA'nin sonlarına doğru bir akşam, Katsuki yüzünde öyle bir ifadeyle yurt odana daldığında, birdenbire, şiddetle haksız çıktın; tamamen şok olmuştun.
Yatak odanın kapısı çarparak açıldığında, yatağının üzerinde yüzüstü yattığın yerden erkek arkadaşına sadece hafif bir bakış attın.
"Naber?"
Katsuki hemen cevap vermedi. Bunun yerine, daha önce hiç görmediğin garip bir tiksinti ve utanç karışımıyla yüzünü buruşturarak sana baktı. Yanakları, egzersiz yaptığını düşünebileceğin bir şekilde pembeleşti. Bakışları, yüzünden yatağının ayak ucuna yerleştirdiğin bir yastığa dayadığın kitaba, okul gününden sonra henüz değiştirmediğin UA üniformasına kaydı. Kendisini tutarken çenesi kasıldı.
Sonra "Hadi düzüşelim." dedi.
Boğuldun. Erkek arkadaşının beklenmedik beyanı üzerine ciğerlerine hava aniden gitmemeye başladı ve yapabileceğin tek şey kafası karışmış bir balık gibi ağzını açıp kapatarak ona bakmakmış gibi geldi.
Katsuki sana hararetli bir şekilde ters ters baktı, belli ki yanaklarının öfkeyle kızarmasından neredeyse nasıl parladığını görmezden gelmeyi seçmişti. "Bana öyle bakma. Deli gibi çirkin görünüyorsun."
"Siktir git Katsuki!" Ağzın kapandı ve aniden tekrar nefes alabildin. Ancak Katsuki, kızgın sözlerine kesinlikle aldırış etmedi, sadece dönüp sana dikkatle bakmaya devam etmeden önce yatak odanın kapısını kapattı.
Şimdi tamamen kötü bir ruh hali içinde ona ters ters baktın. "Ne istiyorsun?"
"Hadi düzüşelim," diye tekrarladı Katsuki, bir adım daha yaklaşarak. "Şu anda."
Ona hoşnutsuz bir bakış attın, yüzün hala vücudunda dolaşan mutlak şoku ve şaşkınlığı saklamakta başarılıydı. 'Hadi düzüşelim.' - Bu ne anlama geliyordu? Sen sessizce oturup düşünmeye devam ederken, Katsuki sinirli bir şekilde homurdandı ve kollarını göğsünün üzerinde kavuşturdu. Sonra gözlerini ağır ağır devirdi.
"Bak, seni bu kadar tiksindiriyorsa sorun değil, buna gerek yok." Yüzünü çevirmeye başladı, ifadesi hala metanetliydi ama gözlerindeki bakıştan incindiğini hemen anlayabilirdin.
Düşünmeye bile zaman bulamadan ayağa kalktın ve aceleyle onun okul gömleğinin arkasından tutmak için uzandın. Katsuki, kumaşı kavradığını hissetti ve durdu, ancak arkasını dönmedi. Elleri iki yanındaydı, yumruk şeklinde sıkılı ve hafifçe titriyordu.
