"Bu siktiğimin eksik parçalı üstüyle nereye Dora!?"
"Başladık yine ya!"
Ben Halil Sezai- İsyan şarkısına başlayacaktım ki Bora abim imdadıma yetişti. Banyoya gitmek için merdivenlerden çıkıyordu.
"Takma bu odunu abim! Sen istediğini giy, bakana be...
Sabah olduğunda gözümü Bora abimin kollarında açtım. Hastaneye dağ evinden geçecektik. Önce annemi kafeye, Doru'yu ve abimi okula bırakacak; sonra da Bora abimle hastaneye gidecektik. Abimin gözü kapalı olsa da uyanık olduğunu bu sefer anlamıştım. Hiçbir şey demeden iyice sokuldum, çünkü uyumaya devam etmek istiyordum. "Günaydın sevgilim, uyanman gerektiğini bildiğini biliyorum ama uyanman gerekiyor." "Biraz daha uyuyalım."
Abim kolundaki saate bakarken ben de saate yakın olan gözümü açarak görmeye çalıştım. 6.14. "15 dakika daha uyuyabiliriz. Ama fazlası olmaz."
Sırıtarak uyumaya çalıştım ama yarım yamalak uyumuştum. Abim muhtemelen ağzını açacağı sırada Doru içeri girdi ve üstümüze atladı. "GÜNAAAYYDIINNNN, HADİ KALKIN!"
Abim Doru'yu öptükten sonra, "Biz de şimdi kalkıyorduk, di mi Dora?" dedi. "Hıhı." "DORA!"
Abimin bağırmasıyla irkilmiştim. "Hadi uyan hayatımın anlamı hadi!"
Heeeh! İma kelimesini de kullandığına göre 'sinirlenmeye başlıyorum ona göre' demek istiyordu. Yatakta istemeden de olsa doğruldum. "Ya abi ne olurdu azıcık daha uyusaydım? Saat daha sabahın 6.30'u niye bu saatte kalkıyoruz ki?" "Dağ evine gelmek isteyen sendin. Dikenine katlanacaksın, yapacak bir şey yok."
O sırada Kaya abim de kapıda dikilmişti. "Oooo bensiz kardeş partisi mi var? Valla alınmaya başlıyorum ama. Beni dışlıyorsunuz resmen. Di mi Fluffy?"
Son cümlesini ayağının dibinde oturan Fluffy'ye dönerek söylemişti. "Hayır seni dışlamıyoruz. FLUFFY!" dedi Doru, abime söylediğini düşünmemizi sağlamıştı bilerek.
Ben de gülmeye başladım. "Bak bir de dalga geçiyorlar!" dedi Kaya abim. "Neyse ben size sonra anlatırım. Şimdi malum..." dedim Bora abime ve Doru'ya, bilerek yapmıştım. "Benden gizli bir şey konuşuyorsunuz yani? AHHHHH!" Kalbini tutmuştu. "Gerçekten canım bu kadar acımamıştı şimdiye kadar."
Annem koşa koşa yanımıza geldi. "Ne oldu oğlum? İyi misin?" "İhanete uğradım anne, hem de kanımdan canımdan insanlar tarafından."
Annem anlamamış gözlerle bakerken abim devam etti. "Bunların üçü hatta dördü, benden gizli bir şeyler konuşuyorlar."
Sanki gözyaşı yanağına düşmüş gibi eliyle sildi. Annem kaşlarını çatarak ciddileşti. "Doğru mu?"
Ya kaç senedir bize annelik yapıyorsun hala bize alışamadın be Derya Sultan! "Hayır tabii ki anne, kendi kendine gelin güvey oldu." dedim. "Her zamanki gibi." dedi annem gözlerini devirerek ve Kaya abimin sırtına vurduktan sonra aşağı indi. "AAHHHHH! Bir darbe de annemden..." deyip sırtını ve kalbini tutarak dizlerinin üstüne çöktü.
Biz Doru'yla kahkaha atarken Bora abim bize bakıp gülümsüyordu. Kaya abim birden hiçbir şey olmamış gibi ayağa kalktı ve bir elini kapının pervazına dayayarak konuştu. "Nasıl oynadım ama? Oscar ödülü gelir gibi." "Mükemmeldin abi!" dedim yatakta ayağa kalkarak. Sonra da yere atladım. "Ben hazırlanmaya gidiyorum ve sizi seviyorum." diyerek hepsini öptüm. Banyoda işlerimi hallettikten sonra odama gidip üstümü giydim.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
