"Bu siktiğimin eksik parçalı üstüyle nereye Dora!?"
"Başladık yine ya!"
Ben Halil Sezai- İsyan şarkısına başlayacaktım ki Bora abim imdadıma yetişti. Banyoya gitmek için merdivenlerden çıkıyordu.
"Takma bu odunu abim! Sen istediğini giy, bakana be...
"LAN BU HALİN NE?" "Dora n'oldu abicim, iyi misin?" "Bir şeyim yok, düştüm sadece." "Emin misin Dora düştüğüne? Yüzün nasıl oldu, yere kafa atmak mı istedi canın birden?" "Ya Kaya abi ne alakası var, tutmaya yetişemedim yüzümü sürttüm. Cidden iyiyim bir şeyim yok ya."
Kaya abim elimde tuttuğum çorabı ve eteği alıp çorabın yırtıldığını fark edince konuştu. "İyi bari, Atakan bey akıl etmiş pantolonunu vermeyi. Eteğine zaten deli oluyorum, onun yenisi alacağım zaten bugün dışarı çıktığımda, neyse ki yırtık çorapla gezmemişsin." "Kaya derdini seveyim abicim, Dora sen de gel krem sürelim yaralarına."
Bora abimin peşine banyoya çıkıyordum ki, "Odama geç, geliyorum ben!" emrinden sonra geri döndüm. Abim gelene kadar yatağına yatmış, uyumuştum bile. Hastalığım yüzünden çoğu zamanlar kendimi yorgun ve halsiz hissediyordum. "Bebeğim, kremi sürelim öyle devam et uykuna hadi." "Hı?" "Dora süreyim, sonra uyu abim."
Gözlerimi açamıyordum bile. Yüzümde hissettiğim soğukla ve acıyla irkildim. "Bir şey yok bebeğim, çok mu acıyor?" "AH!" "Tamam bitti."
Sabah bu kadar acımamıştı ama daha deminki neydi öyle ya? Uyku sersemi her şey daha fazla hissediliyor. Sesler, kokular, acılar...
Abim dizime de sürdükten sonra üzerimi örttü ve alnımdan öpüp odadan çıktı. ..
Akşama doğru çalan telefonuma uyandım ve kim olduğuna bakmadan telefonu açtım. "Alo?" "Mesajlara niye bakmıyorsun, bir şey mi oldu?"
Işıl.
"Uyuyordum. Asıl sana sormalı, bir şey mi oldu?" "Bir saat sonra buluşacağız ya ondan aradım. Bir de seni merak ettim." "Buluşacağımızı tamamen unutup uyumuşum ben." "Bugünler için varım." "Kesinlikle." "Hadi kalk, hazırlan. Bir saat sonra görüşürüz." "Görüşürüz."
Kalkıp abimin odasının kapısında dikildim. İçeriye göz attım. Annemle Kaya abim sofrayı hazırlıyor; Bora, Doru ve Fluffy koltukta yayılmış televizyon seyrediyorlardı. "Günaydın!" "Abla! Bugün okulda çok güzel bir oyun oynadık. Hafta sonu beraber oynayalım mı?" "Olurr!" "Kızım bu halin ne senin?" diye sordu annem. "Abimler sana özet geçsin benim acelem var. Üstümü giyinip yemek yemem lazım. Çünkü dünyanın en yakışıklı, en sempatik, en kaslı, en şampiyon abisi... "Benden bahsediyor yani." diye lafımı böldü Kaya abim. "...bana izin verirse dışarı çıkacağım." diye tamamladım cümlemi, Kaya abime güldükten sonra. "İzin senindir sevgilim ama her zamanki gibi: Geç kalmak yok. Ve bir şey olduğunda beni arayacaksın. Bugünkü gibi düşsen bile."
Gülümseyerek banyoya çıktım. Elimi yüzümü yıkadıktan sonra odama gidip üstümü giyindim.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
