6.2

581 40 15
                                    

Herkeseee selaaamm! Bugün biraz enerjim düşük aslında ve yorgunluktan uyumamak için zor duruyorum ama sizi bölümsüz bırakmak içime sinmezdi. O yüzden olaysız, eski bölümler tadında bir bölüm yazmak istiyorum. Umarım beğenirsiniz. İyi okumalar!

Dora'nın Ağzından;

Sabah uyandığımda sancılarım daha da azalmıştı. Artık uyurken sağa sola dönmekte zorlanmamaya başlamıştım. Rahat yürüyor hatta zıplayabiliyordum bile. Kendi düşüncelerime sırıttıktan sonra yataktan kalkıp banyoya elimi yüzümü yıkamaya gittim. Odama doğru geçerken merdivenden aşağı kafamı uzattım.

"ABİ! Bugün daha iyiyim, dışarı çıkabilir miyim?"

"Yanıma gel bakayım!"

Bora abimin sert sesi yanlış zamanda, yanlış soruyu sorduğumu doğrulatmıştı bana. Basamakları çekine çekine inerken, önce Bora abimin tezgahın arkasındaki vücudunu ve basamakları iyice indiğimde de suratı gözümün önüne gelmişti.

"Günaydın." dedim içime doğru.

"Günaydın hanımefendi, nereye sabah sabah ve bu halde?"

"Abiş, sabah sabah dediğin saat öğlen 1. Ve halimde hiçbir şey yok, çok çok daha iyiyim. Uyurken sağıma ve soluma ağrısız dönebiliyorum."

"Bunlar çok güzel şeyler Dora, bunları duymak gerçekten beni sevindiriyor ama hayır, dışarı çıkamazsın. Arkadaşlarını istiyorsan, eve çağırabilirsin."

"Abi ya, dışarı çıkmak istiyorum ama."

"Birlikte çıkalım o zaman?"

"Of! Tamam çıkmayacağım." dedim ve merdivenlere yöneldim. Arkamda Bora abim konuşmaya devam etti.

"Dışardaki kızlar benle gezmek için hayal kuruyor, sen benimle gezmemek için dışarı çıkmaktan vazgeçiyorsun. Aşk olsun!"

"Olsun abi, aşk olsun zaten. Güzel şey aşk. Güneş ve Bora aşkı özellikle."

"DORA!"

"SUSTUM!"

Kaya abimin odasının önüne geldim ve uyuduğuna emin olduğum için kapıyı açıp direkt içeri girdim. Abim yattığı yerde mırıldanarak kıpırdadıktan sonra tekrar uyumaya devam etti. Yüzüstü yattığı için ben de gidip üstüne yattım. 

"Dora?"

"Hı?"

"N'oldu güzelim?"

"Öylesine."

Kaya abim cevabımdan tatmin olmadığı için gözlerini açıp beni düşürmeden sırtüstü döndü. 

"Pişt! Ne oldu, keyfin yok gibi?"

"Hayır abi, keyfim var."

"Emin miyiz?"

"Abim dışarı çıkmama izin vermedi."

"İyi yapmış."

"Of abi, sen de mi ya!?"

"Ne bekliyordun, aa nasıl yapar böyle bir şeyi dememi mi?"

"Belki destek atardın diye düşünmüştüm."

"Bu konuda destek atacak son insanım."

..

Gözlerim gidiyor, moodum sıfırın altında yağmurlu, saat 9.30'ta yazmaya başladım şu an saat 23.30 oldu ve sadece bu kadar yazabildim siz düşünün. Özür dilerim yarından itibaren telafi edeceğime söz veriyorum. Anlayışla karşılayacağınıza eminim, iyi geceler💗



ABİLERİM (texting)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin