5.1

700 45 13
                                    

"Bir şeyler öğrenebildin mi?" diye sordu Bora abim.

"Evet, Eski Han'da tutuyor çocukları. Ama Ege'den dolayı biliyorum, tek yer burası değil. Çünkü Ege tam ters taraftan geliyor hastaneye."

"Doğru söylüyor." dedi Kaya abim bana hak verirken.

"Daha öğrenmemiz gereken çok şey olduğuna eminim." dedim ve Güneş ablaya döndüm. "Ve senin yardım etmen lazım abla."

"Güneş ne alaka?" diye araya girdi Bora abim tam da tahmin ettiğim gibi.

"Abi, senin karışmaman lazım bu sefer. Yoksa işlemez."

"O NE DEMEK DORA!?"

"Bağırma kıza abi!"

"Kaya sen neden araya giriyorsun!?"

Kaya abim muhtemelen içinden sabır çekerek sustu. Ben de tekrar Güneş ablaya döndüm.

"Güneş abla, sen girip konuşursan daha çok şey söyler. Hatta istersen abim de gelsin. Ama eğer istiyorsan yap, istemiyorsan boş ver."

"NASIL FİKİR DORA BU!? DALGA MI GEÇİYORSUN SEN BENİMLE!?" 

Bora abim bana bağırırken aynı zamanda üstüme doğru adımladı. Ondan ilk defa böyle bir karşılık aldığım için ben de geriye adımladım.

"Ne yapıyorsun sen abi!?" dedi Kaya abim Bora abimin kolunu tutup çekerken.

Bora abim kolunun tutulmasına daha çok gerilip Kaya abimi ittirdi. 

"SEN KARIŞMA KAYA!"

"KENDİNE Mİ GELSEN BİR AN ÖNCE? YOKSA OLAYLAR İYİCE BOKA SARACAK!" 

"Bora sakin ol." diye araya girdi Güneş abla. "Dora girerken bir sorun yoktu, ben girerken neden sorun oluyor?"

Bu kafamda şimşeklerin çakmasına sebep olmuştu. Bora abime döndüğümde onun da bana bakan bakışlarıyla karşılaştım. Hala öfkeliydi. Ben duygusal bir bakış beklerken bana hala öfkeyle bakıyordu. Kaya abime baktığımdaysa yüzünde şaşkınlıktan başka hiçbir şey yoktu. Ortamdaki kimseye ve olduğumuz duruma aldırmadan arkamı dönüp yukarıya çıkmaya başladım. Kaya abim, muhtemelen Karan ve Atakan da peşimden geliyordu. 

"Dora bekle beraber gidelim güzelim."

Arkamı dönüp tüm öfkemle bağırmaya başladım.

"ABİ NE YAPTIĞINI GÖRDÜN DİMİ? KÖTÜ BİR ŞEY DEMEDİM BEN YA! DAHA FAZLA ÇOCUK BULALIM DİYE BULDUĞUM BİR FİKİRDİ SADECE. ONU NASIL SAVUNUP İÇERİ SOKMAMAK İÇİN ÜSTÜME YÜRÜDÜ GÖRDÜN Dİ Mİ!? BEN DE İÇERİYE GİRDİM VE BU ONUN FİKRİYDİ."

Kaya abim beni kendine çekip sarıldığında duruldum. 

"Gördüm güzelim, gördüm. Ben de çok sinirliyim."

"Tamam, Güneş ablanın Gölge'yle bir geçmişi olabilir ama kabul etmek zorunda değillerdi. Sadece bir fikirdi. Bu kadar savunması, beni karşısına alması canımı acıttı."

"Biliyorum. Acımasın canın, ben yanındayım."

Kaya abim saçımdan öptü ve beni kolunun altına alarak ilerlemeye başladı.

"Merak etme, pişman olacak. Gel biz pizza yemeye gidelim. Hayır deme, eve gidip uyumanı istemiyorum."

"Uyumak istiyorum ama."

"Acılarından uyuyarak değil, pizza yiyerek kaçabilirsin bebeğim."

"Bizim de çok acımız var, biz de gelebilir miyiz?"

Arkamdan gelen Atakan'ın sesine gülerek döndüm ve Karan'ı da yanında görünce gözlerim parladı.

"Bir çatlaktan da siz çıkmayın be oğlum!"

ABİLERİM (texting)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin