2.4

1K 59 32
                                    

Medya
Güneş Yıldırım
..

Kulübenin en görünmeyen kısmına yerleştiğimize emin olunca camdan içeri baktım. Gördüğüm şeyle gözlerim büyüdü ve geri açıldım.
"Çabuk bakın!"

Diğerlerinin hepsi sırayla cama yapışıp içeri bakınca şokla geri döndüler. Karan hariç.
"Güneş abla mıydı o?" dedi Işıl sonunda kendini tutamayıp.
"Kesinlikle oydu. Ama burada, bu kılıkla ne işi var?" dedim.

Abimle Güneş ablanın aslında hep bir iletişim halinde olduğunu hissetmiştim. Ortam içinde bu yüzden sessizlerdi, göze çarpmak istemedikleri için. Ama şu an olan şeyler çok farklıydı.
"Düşünsenize! Bora ve Kaya abi, Güneş abla, babam bir çetenin başıymış ve kendi adaletlerine göre işliyormuş her şey. FİLMLERDEKİ GİBİ!"
"Saçmalama istersen Atakan." dedi hep mantıklı konuşan Oğuz.
"Ama şu an Güneş ablanın bile bu kılıkta burada olması bana Atakan'ın dediğinin mantıklı olduğunu gösterir." dedi Araz da kıkırdayarak.

Bu kılıkta diye bahsettiğimiz şeyse hepsi ama hepsi simsiyah giyinmiş ve cidden Atakan'ın bahsettiği gibi filmlerden fırlamış çeteler gibi görünüyorlardı.
"Bir kere daha aşık oldum." dedi Atakan Güneş ablayı kastederek. "Baksanıza, asalet akıyor paçalarından."

Karan'a dönüp Güneş ablanın kim olduğunu açıkladıktan sonra diğer herkese döndüm.
"Asıl olayımıza dönelim. Kadını görüyor musunuz?"
"Ben görüyorum." dedi Karan. "Sandalyede oturuyor, Güneş diye bahsettiğiniz abla da başında, ona tam anlamıyla öldürecek gibi bakıp bir şeyler söylüyor. Ama duyulmuyor tabii."
"Ben sadece Haktan amcayı görüyorum." dedim. "O da aynı şekilde sinirli ama konuşmuyor ve bu zamana kadar hiç bu kadar sempatik görmedim onu. Siyah bayağı yakışmış."
"Ben Kaya abini görüyorum Dora." dedi Işıl da. "Yere çömelmiş, ellerini saçlarına geçirmiş. Muhtemelen sinirini yatıştırmaya çalışıyor."
"Ben de Bora abiyi görüyorum. Güneş ablanın yanında duruyor. Yüz ifadesiyle dövüyor şu an kadını ama el kaldıramayacağının farkında olduğu için içten içe kendini yiyor." dedi Oğuz ve son noktayı koyduğumuzu sanıyorduk.
"GÜNEŞ ABLA NE BİÇİM VURDU ÖYLE!" dedi Araz. Sanırım onun bakış açısından da görünüyordu.
"N'APTI!?" dedik hepimiz aynı anda.
"Öyle sağlam vurdu ki o dışarıdan çıtkırıldım görünümlü kadın şu an ortalıkta görünmüyor bile. Resmen vahşi bir aslan çıktı içinden."
"İşte benim kızım!" dedi Atakan, Araz'a karşılık.
"Aslanın eşi de aslandır sonuçta." dedim gururlanarak. Ben ne kadar abimden bahsetsem de Atakan üstüne alınmıştı ve o haline hepimiz güldük.
..

"Uykum gelmeye başladı benim." dedim homurdanarak. "Birazdan çıkarlar zaten biz ağaç eve mi gitsek? Buradan bize siyah kıyafetli çete olabilecekleri ihtimali dışında bir şey çıkmayacak."

Göz kapaklarımı tutmakta çok zorlanıyordum. İlacın yan etkilerinden biriydi bu da. Olur olmadık yerlerde çöken yorgunluğuma karşı koyamıyordum.
"Dora haklı, ben de çok yoruldum. 4 saattir buradayız. Acıktım da." dedi Işıl.
"Tamam gidelim, zaten hiçbir şey duyamıyoruz. Üstüne şimdilik göreceklerimizi gördük. Sonra devam ederiz." dedi Oğuz ve herkes onay verince metroya gittik.
Bu sefer metro boştu. Karan'ın yanına oturdum ve daha fazla tutamadığım başım Karan'dan uzak omzuma düştü. Fark ettiğinde başımı alıp kendi omzuna koydu ve ben yine kendimi evimde hissettim.
..

Ağaç evde hepimiz bir yana yayılmış konuşurken telefonuma gelen bildirimle irkildim ve ekrana baktım.

HASSİKTİR!

 HASSİKTİR!

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
ABİLERİM (texting)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin