ABİLERİM (texting)

5.5

Sofrada hep birlikte yemek yerken aynı anda Ezgi abladan abimle tanışma hikayelerini dinliyorduk.

"Geldi yanıma en son, açık açık söyledi sevdiğini. Ama ben yer miyim öyle hemen? Yemedim. Kaya'dan bahsediyoruz sonuçta. Görüyorum her gün okulda başka bir kızla. Bayağı koşturdum peşimde. Sevgisini ölçtüm aslında kendimce çünkü ben de ölüp bitiyordum. Belli de ediyordum kendimce ama anlamamıştı."

"Aylarca peşinde koştum, yapmadığım bir şey kalmamıştı."

"İyi ki de yapmış, gerçekten çok mutluyum kurduğumuz ilişkiden."

"Biz uyuyormuşuz resmen bunlar olurken." dedim şaşkınlığımı gizleyemeyerek.

"Dört kardeşsiniz sanıyordum." 

"Bora'nın bugün işi çıktı kızım, kusura bakma. Onla zaten tanışmasanız da olur."

Annemin sert tepkisi vicdanımı daha çok etkilediği için moralim düştü. Kaya abim bunu fark edip mimikleriyle yapmamam gerektiğini söyledi.

"Boş verin Bora'yı da, BEN PASTA YAPTIM. HEM DE ÇİLEKLİ. Onu yiyelim, tadımız yerine gelsin."

"NE!?"

Kaya abim dolaptan pastayı çıkarınca ortada bir pasta olduğuna inandım ama abimin yaptığına inanmam için onu o halde görmem gerekiyordu."

"Abi, cidden mi?"

"Evet abim, cidden."

Şaşkınlığımı içimde yaşamaya ve Ezgi ablaya yansıtmamaya karar verince susup gülerek abimi izlemeye başladım. Tezgaha koyduğu gerçekten mükemmel görünen pastayı özenle kestikten sonra yine aynı özenle tabaklara koyup önümüze getirdi.

"Böyle bir yeteneğini bizden senelerce sakladığın için sana gerçekten kırgınım abicim, haberin olsun."

"Aşk olsun, pasta istediniz de yapmadım mı?"

"Yapabileceğini düşünsek isterdik abiş."

..

"Bu arada yarın kuzenimin düğünü var. Kaya'da benle gelmek istediğini söyledi. Eğer siz de isterseniz ve müsait olursanız gelmenizi çok isterim."

Ezgi ablanın teklifi aşırı tatlıydı. Ve tuhaf bir şekilde onu abimden kıskanmıyordum. Bu beni bir yandan rahatlatırken bir yandan da korkutuyordu. Acaba kıskançlık duygumu kaybetmiş olabilir miyim?

"Düğünü hatırlatmasaydın keşke güzelim."

"Neden?"

"Aklına giyeceğin elbise geliyor. Elim ayağım titriyor, tansiyonum düşüyor."

"Çok güzel çünkü di mi, o yüzden?"

Ezgi abla yine salağa yatarak üstünlüğü sağlıyordu ve ben bu durumdan çok keyif alıyordum ve aşırı etkileyiciydi.

Abim göz devirerek geri adım atınca onun bu hallerini ortam içinde görmeyi istediğimi fark ettim.

"OLUR! Biz gelmek isteriz düğüne." dedim gülümseyerek. Hem eğlence çıkacaktı hem de samimiyet kazancaktık. Ezgi abladan bu konuda öğrenmem gereken gerçekten çok fazla şey vardı.

..

Ezgi ablayı yolculamak için ayaklandığımızda, abim zorla sweatini Ezgi ablaya giydirmeye zorluyordu.

"OĞLUM! Bırakır mısın kızı darlamayı?"

"Anne şuraya bak ya! Bir de bununla dışarı çıkacağız."

"Başka ne yapacaktık, uyumak için yatağa mı gidecektik?"

"Ya Ezgi, bununla uyunmaz bile! Siz kızlar cidden coplarla kafayı bozmuşsunuz ya! Hem bu yırtık pantolon ne alaka? Eskiden insanlar yırtılan pantolonlarına yama yaparmış ayıp olmasın diye."

Ezgi abla muhtemelen bizim aramızda olduğu için sesini çıkarmıyordu ama buradan çıktıklarında abimin naneyi yediğini Ezgi ablanın gözlerinden anlayabiliyordum.

Annem Ezgi ablaya yaklaştı.

"Kızım benim hatam kusura bakma, ilk insan büyütmüşüm elimde. Ben eve geldiğinde onun kulaklarını çekeceğim."

"Yok abla, ne kusuru? İlk insanların dilini bilmediğim için dediklerini anlayamıyorum zaten."

Annem dahil hepimiz gülerken Kaya abim sinirli bir şekilde kapının önünde bekliyordu.

"Hadi başımın tatlı belası, hadi! Sizin evdekiler geç kaldın diye laf yapmasınlar sonra."

..

Kaya abim Ezgi ablayı bırakıp geldikten sonra annem abimi azarlamaya başladı.

"Sen kızı ne biçim parlıyorsun oğlum? Sana ne nasıl giyindiğinden? Milletin piçinin karaktersizliği yüzünden kıyafetlerine karışma kızların."

"Anne araya beni de kattığın için teşekkür ederim."

"Ya anne, kavga mı edeyim istiyorsun sen her gün? Her gün her gün karakollardan mı toplayın beni?"

"Sevdim ben bayağı bu kızı, seni başka biri dize getiremez zaten."

Annem odasına gidince, ben de abime gülümseyerek bakmaya başladım.

"Ne gülüyorsun lan?"

"Komik."

Kahkaha atmaya başladığımda, abim iyice sinirlendi.

"DORA! Kızdırma beni ya!"

"Herkese aslan, manitaya kedi he? PUAHFDASHFLAJFLSD."

"DORA!"

"Miyav!"

"BENİ DELİRTMEYE Mİ ÇALIŞIYORSUN?"

"Abi, şaka maka Ezgi ablaya aşık olan tek kişi sen değilsin, ben de aşık oldum."

Abim kurduğum cümleyle hemen sakinledi.

"Sevdin mi harbiden?"

"Bayağı."

"Oh! En çok senin tepkinden korkuyordum, çok rahatladım."

"Abartma sen de abi, tamam kıskanıyorum falan ama mutluluğunuz daha önemli her şeyden. Ve bence aşırı yakışıyorsunuz?"

"Harbi mi?"

"Evet harbi!"

..

Birkaç gündür uzun bölüm atamıyorum özür dilerim ama bölümsüz kalmanızdansa böyle olmasının daha iyi olduğunu düşünüyorum💗