ABİLERİM (texting)

2.0

Medya
Kaya Arkan
..

Tüm aile arabadaydık, hava oldukça kararmıştı ve eve gidiyorduk. Mide bulantım artmıştı. Midemde her ne varsa yukarı tırmanmaya başladığını anladığım için yanımda oturan Kaya abimin kolunu sıktım. Eğer ağzımı açarsam araba için hoş şeyler olmazdı çünkü ve alçılı elimle ağzımı tutmaya çalışıyordum.
"Abi sağa çek. Dora kusacak sanırım."
"Hemen çekiyorum."
"Dora Allah'ını seversen kusma üstüme!" dedi Kaya abim korka korka yüzüme bakarak ve kendini Doru'ya doğru yaklaştırmıştı.

Araba durunca indiğim gibi kusmaya başladım. Annem gelip saçlarımı tuttu. Terlediğimi hissediyordum ama kusma isteğim de ve lanet olsun ki midemdekiler de asla bitmiyordu. Olması gerekenden uzun süre arabaya dönmediğimiz için arabanın içinden bizi izleyen Bora abim çıkıp yanımıza geldi.
"Kızım, soğuklarda durdun diye böyle oldun."diyordu o sırada annem.

Sakinleyip derin nefesler alırken abim konuştu.
"Hastaneye gitmemizi ister misin?"

Hızlıca kafamı sağa sola salladım.
"Sadece eve gitmek ve yatmak istiyorum."
"O zaman öyle yapalım sevgilim. İyisin di mi?"

Kafamı olumlu anlamda sallarken müthiş güçlü bir uyku kucaklamaya çalışıyordu beni.
"DORA!?"
..

"Dora, geldik güzelim, dayan."
"Dur Kaya, ben taşırım. Çok yoruldu. Sen aradın di mi doktoru?"
"Aradım yoldaydı."

Kafamda yankılanan seslerle gözlerimi araladım ve ağzımdan inlemeye benzer bir "abi" kelimesi çıktı. Peşine de "başım..." diyebildim ve gözlerim geri kapandı.
"Abi başım dedi herhalde."
"Güzeller güzeli kızımın geldiği hale bakın. Gitmek istemiyor hastaneye ama doktorun çabuk gelmesi lazım."
"Ben halledeceğim anne, merak etme."

Yatağa yatırıldığımda Bora abimin yatağı olduğunu anlamam gecikmedi. Yastık onun gibi kokuyordu çünkü. Bora abim odadan çıkınca Kaya abim yanıma geldi.
"Dora, biraz konuş benimle güzelim."
"Hı?"
"Başını bir yere vurdun mu?"
"I-ıh!"
"Emin misin?"
"Hı-hı."

Ağzımı açamayacak kadar halsizdim. Göz kapaklarım bile açılmıyordu. Kusmak beni berbat bir hale getirmişti.
"Dora bende kal. Uyuma."
"Uykum..."
"Biliyorum bebeğim uykun var. Ama kafanı vurmuşsun."

Kafamı mı vurmuşum?

"Hayır."
"Vurmadın mı?"
"Hayır."
"Bebeğim, ne oldu başına peki?"
"Nolmuş?"

Abim gergin bir nefes alıp verdi. Uykuya teslim olmak üzereydim ki abimin sesine irkildim.
"Dora! Uyuma güzelim."
"Abi noldu bana?"
"Bir şey olmadı. İyisin."
"Başım zonkluyor!"
"Biliyorum bir tanem, biliyorum. Uyuma ama konuş benimle hadi."
"Abi ben kafamı vurmadım ki."
"Ne hatırlıyorsun peki anlat bakalım..."

Abim uyumamam için beni konuşturmaya çalışıyordu, yeni anlamıştım. Olan her neyse her şeyden haberi vardı. Ama ben kafamı vurmamıştım ki...

"Parmağım kırıldı sadece. Bir de ayağım üşüyordu."
"Biz hastaneden dönerken ne oldu peki bebeğim? Hatırlıyor musun?"
"Kustum."
"Hıhı. Sonra?"
"Arabaya bindik."
"Evet, sonra?"
"Sonra buradayız işte."
"Oğlum hatırlamıyor o arada olanları. Kafasını vurunca mı oldu yoksa şu an kendinde değil diye mi böyle?" dedi annemin sesi uzaktan. Tedirgin geliyordu.
"Bu siktiğimin doktoru nerede kaldı!?" dedi Kaya abimin sesi.
"Anne korkuyorum..." diyordu Doru ve sesler benden çok uzaklaşmaya başlamıştı.
"Dora, benimle kal güzelim. Senin en sevdiğin renk neydi?" dedi Kaya abim ve gözlerim tekrar açıldı.
"Turuncu." dedim gitmek üzere olan sesimle.
"Benim en sevdiğim rengi hatırlıyor musun?"
"Lacivert."

Kapı çaldı. Annem koşarak kapıyı açtığında alnımda Kaya abimin elini hissettim. Terden alnıma yapışan kahküllerimi kenara çekiyordu.
"Biraz daha dayan güzelim."
"Doktor bey geldi oğlum." dedi annem odaya giren Bora abime.

Yanıma gelen tanımadığım kokunun doktor olduğuna emindim.
"Nasıl oldu, ne oldu?" derken gözlerimi açıp ışık tutuyordu.
"Kustu bayağı, sonra halsiz gibiydi. Düşüp bayıldı ama uzaktaydı bizden, tutamadık hiçbirimiz. Kafasını vurdu. Taşa."
"Kanama yok, güzel. Çok olmasa da sert vurmuş ve doğal olarak bilinci silikleşmiş. Öyle tedirginlik duyacağınız bir şey değil ama uyutmamanız iyi olmuş."

Doktor kafamın arka kısmına dokunduğunda inledim.
"Abi!?"
"Burdayım güzelim, bir şey yok."

Kaya abim ona uzattığım elimi tuttu.
"Şişliğin boyutundan anladığım üzere, çarpma şiddetinin içeriye zarar vereceğini sanmıyorum. Yine de tomografiye girmesi iyi olur."
"Hastaneye gitmek istemiyorum. Abimi istiyorum." dedim bilinçsiz bir şekilde.

Doktor reflekslerimi, bilincimi kontrol etmeye devam etti sözlerimden sonra ve Bora abime döndü.
"Her şeyi yerinde görünüyor Bora. Uyursa da bir şey olmaz. Öyle büyük bir şey yaşamamış."

Bu abimin doktoruydu. İşinin ehliydi ve abimi de çok sever ve sayardı. Abim de aynı şekilde. Birbirlerine çok güvenirlerdi.
"Tamam Ömer abi sen öyle diyorsan, uyutabilirim değil mi?"
"Evet evet, gönlünüz rahat olsun."
"Teşekkür ederiz her şey için."
"Ne demek. Ne kadar düşkün sana..." dedi doktor Kaya abime bakarak ve beni kastediyordu. Abimin gülümsediğini hissettim.
"Ben de ona çok düşkünüm. Tekrar teşekkür ederiz."

Annemler doktoru teşekkür ederek yolcularken Kaya abim yanıma uzandı.
"Gel bakalım göğsüme."

Kalkacak gücüm olmadığı için beni kendi kaldırdı ve kafamı yavaşça göğsüne yerleştirdi.
O sırada annem, Doru ve Bora abim odaya girdi. Bora abim anladığım kadarıyla daha demin benim doktorumla konuşmuştu.
"Dora'nın doktoruyla konuştum. Mide bulantıları, ateşler, halsizlikler, bugünkü gibi bayılmalar ilacın belirtileri içindeymiş. 'Endişelenmek yerine dikkat edin.' dedi."

Abimin sözünden sonra hepsinin hatta kendimin bile rahatladığını hissetmiştim. Diğerleri odadan çıktıktan sonra Kaya abim kahküllerimi düzeltti yine.
"Ben de sana çok düşkünüm." diye fısıldadı başımı öperken.
"Uyuyabilirim di mi abi?"
"Uyuyabilirsin güzelim. Ben sen uyanana kadar yanında duracağım. Korkma."

Gözlerim artık kapanırken içim huzurluydu. Abimin elleri, yüzümde ve saçlarımda gezerken nasıl huzurlu olmayayım ki?
..

Gördüğüm rüya yüzünden kendimi kasmaya başlamıştım.
"Ben yanındayım bebeğim, rüya görüyorsun sadece." diye fısıldadı Kaya abim beni daha sıkı sararken.

Abimin verdiği güvenle gevşemiştim. Ve rüyam kanal değişmişti. Sonunda huzurlu bir rüya çıkmıştı karşıma ama bunun son huzurlu rüyam olduğundan haberim bile yoktu.
..

Diğerlerine göre kısa olmuş ama idare edin şsmxoexlwşx