ABİLERİM (texting)

6.7

Selaammm! Sizden ufacık bir isteğim var, 'bir beyaz orkide' vibe'ında şarkılar biliyorsanız yazabilir misiniz?

İyi Okumalar!💗

..

Sonunda Karan'ın yemek yemesini sağlayabilmiş ve ateşini biraz da olsa düşürebilmiştim. 

"Bak aşkım, yarına kadar dediklerimi yap. Ben zaten seni ilacı içeceğin zaman arayacağım. Ben şimdi eve gidiyorum yoksa abimler beni mahveder, biliyorsun."

"Keşke gitmesen..."

"Ben de gitmek istemiyorum ama yarın görüşeceğiz zaten."

"Bu gece birlikte uyusaydık, sabaha hiçbir şeyim kalmazdı."

"Tam bir nazlı bebeksin, gerçekten."

Karan'ın yüz ifadesindeki nazlı bakışları birden sertleşti. Ve ben bu değişime gülememek için zor duruyordum.

"N'oldu? Niye birden ciddileştin?"

"Ne alakası var ya? Başından beri böyleydim zaten."

"Hmm, öyle miymiş?"

"Hmm, öyleymiş."

Kahkahamı tutamayıp patladığımda Karan daha çok bozulmuştu.

"Tamam tamam, dalga geçmeyeceğim. Ama ben nazlanmanla dalga geçmiyorum ki, bu haline ayrı aşığım. Sadece asla kabullenmiyorsun."

"Neyi kabullenmiyorum?"

Bu sefer ikimiz de gülmeye başladık. Daha inatçı çok az insan gördüm. O sırada kapı çaldı ve Karan'ın anneannesiyle kardeşi aynı zamanda da tabii ki Pusula gelmişti. Anneannesiyle birkaç kez aynı ortamda bulunmuştuk ama kardeşiyle hiç denk gelmemiştik.

"Dora? Ne güzel seni görmek!"

Anneannesinin tatlılığı şaka mı ya!?

"Bu kim abi?"

Karan kardeşine açıklama yapacağı sırada onu durdurup Seran'ın boy hizasına indim. İsmini Karan'la ettiğimiz sohbetlerden dolayı biliyordum.

"Ben abinin sınıf arkadaşım. Tanışalım mı?"

"Seran ismim ve en sevdiğim hayvan tek boynuzlu at!" dedi elindeki peluş tek boynuzlu at oyuncağını göstererek.

"Ben de Dora. İsmin çok güzelmiş ve tek boynuzlu atın da çok güzelmiş. Onun ismi ne?"

"Işıltı!"

"Onun da ismi çok güzelmiş." 

"Teşekkür ederim."

Saren'le oynarken saatin nasıl geçtiğini bile anlayamamıştım. Telefonumun çalmasıyla oyunu bırakıp anca olduğum durumun farkında vardım. Arayan Kaya abimdi.

"Dora! Neredesin sen!?"

"Karan'lardayım abi."

"Ne işin var elin oğlunun evinde ya!?"

"Gül teyze de burada."

"Neyse, abim geliyor almaya."

"Tamam, görüşürüz."

Telefonu cebime koyduğumda, içimde tuhaf bir his oluştu. Neden bilmiyorum ama tüm vücudumu ele geçirdi. 

"Kim aradı Dora?"

"Abim."

"Ne diyor?"

"Bora abim almaya geliyormuş."

"İyi misin sen? Rengin attı."

"İyiyim iyiyim. Tuhaf hissettim bir an sadece."

"Abin bir şey mi dedi?"

"Yok hayır, cidden iyiyim sorun yok."

"Dora, burnun kanıyor!"

"Ne!?"

Elimi burnuma götürdüm. Kanın sıcaklığını bakmadan da hissedebildim zaten. 

"Banyoya götürsene oğlum kızı."

Gül teyzenin ikazından sonra Karan da ben de şaşkınlığın emrinden çıkmış, banyoya ilerlemiştik. Ben burnuma peçete tutarken Karan'ın endişesi yüzünden okunuyordu.

"Dora iyi misin? Neden kanadı durduk yere ya?"

"Bazen oluyor, merak etme. Fazla sıcak geldi sanırım o yüzden."

"Deseydin ya keşke sıcakladığını."

Açıklama yapacaktım ama sustum. Şu an başım dönerken, ellerim titrerken, vücudum uyuşurken ağzımı açıp kelime sarfetmek istemedim.

"İyi misin bebeğim?"

"İyiyim."

"Dora durmuyor!"

"Aşkım telaşlanma, diyorum ya arada oluyor diye."

"Nasıl telaşlanmayayım güzelim şu kana bak!"

Karan yeni peçete uzatıp elimdeki peçeteyi aldı ve çöpe attı. 

"Hastaneye gidelim."

"Abartma istersen."

"Dora!"

Bora abimin sesini duyunca gözümü kapıya çevirdim.

"N'oldu?"

"Abi, bazenleri oluyor diyor ama çok kanadı bir baksana!" dedi Karan telaşından hiçbir şey kaybetmeden.

"Abi gerçekten abartmamıza gerek yok, bakın azaldı bile."

"Neden kanadı? Neye stres oldun Dora?"

Karan sorgulayan bakışlarını bana çevirdi, çünkü hakkımda bir şey daha öğrenmişti.

"Bir şeye stres olmadım abi, iyiyim ben gerçekten."

..

Burnumun kanaması tamamen durduğunda abimle Gül teyzenin arasının ne kadar iyi olduğunu fark ettim. Sohbet muhabbet her şey vardı ve aslında inanılmaz hoşuma gitmişti. Abimle Gül teyzenin konuşmalarını beklerken, Saren'le biraz daha oyun oynadık. Ama artık gitmemiz gerektiğinde, abim Gül teyzelere yarınki akşam yemeği için bize gelmelerini teklif etti. Hatta tuhaf bir şekilde ikna da etti. Buna en çok Karan ve ben sevinmiştik sanırım.

"Dora abla biraz daha kalamaz mı?"

"Hayır güzelim, artık gitmeleri gerekiyor." dedi Karan kardeşini öperken.

"Ama yarın akşam yine birlikteyiz!" dedim ben de gülerek.

..

REGL OLDUM VE HAYVAN GİBİ AĞRIM VAR. İki saattir bölüm elde etmeye çalışıyorum. Akşam yine bir bölüm daha atacağım.💗