5.2

692 41 9
                                    

Üşüdüğümü hissettiğimde gözlerimi açtım. Arabada olmadığımızı fark edince telaşla etrafımı inceledim. Dört duvar arasındaydık. Pencere yoktu, kapı varsa bile göremiyordum. Burayı biz içindeyken inşa etme ihtimalleri neydi? Yan tarafımda duvara sırtları dayanmış bir şekilde yatan Karan ve Atakan'ı inceledim. Abimi göremeyince daha çok telaşlanıp etrafa baktım ama yoktu. 

"Karan! Atakan! UYANIN!" dedim ikisini de dürterken.

Karan sessizce gözlerini açıp etrafı incelerken bir yandan Atakan'ı da dürttü.

"Ne? N'oldu? Neredeyiz?"

Atakan'ın da algıları açıldığında olduğumuz durumu anlamlandırmaya çalıştı.

"NEREDEYİZ AMINA KOYAYIM!?"

"Pennywise'ın evinde." dedim göz devirirken.

"Yok lan, Pennywise olsa lağımda olurduk."

"Atakan ne boş adamsın kanka ya!" dedi Karan. "Kaya abi nerededir sizce?"

"Bilmiyorum ve bu beni daha çok telaşlandırıyor."

"Oğlum bizim üçümüzün kaderi, kaçırılmak mı? Freddy Krueger olsa bari bizi kaçıran kişi."

"Nasıl olduğunu siz de hatırlamıyor musunuz?" dedim Atakan'ın korku filmi karakterleriyle yaşadığı tuhaf senaryoları umursamayarak.

"Ben en son Kaya abiyle sohbet ediyordum. Siz ikiniz uyuyordunuz." diye söze başladı Karan. "Yağmur dinince Kaya abi arabanın motoruna falan bakmak için indi arabadan. Sonrası bende de yok. Uyanıktım ve hatırlamamam çok saçma."

"Mantıklı düşünelim, bu sürekli üçümüzün başına geliyor. Çünkü Duman'ın rakip olarak gördüğü kişilerle üçümüzün de bağlantımız var ve bu bizi Gölge'yle rakip yapar. Yani bence Gölge'nin elimizde olduğunu bilenlerin başının altından çıkan bir şey. Bozuk arabada onların eseri. Biz pizzacıdayken yapmışlardır."

"Bak bu olabilir işte, mantıklı." dedi Karan alnımdan öperken.

"Şu an kimin nasıl yaptığından çok, buradan çıkmak için bir yol mu bulsak?" dedi Atakan gülerek.

"Bu daha mantıklı işte." dedim ben de. 

"Kapı pencere yok. Yukardaysak yerden, zemindeysek tavandan giriliyordur." 

Üçümüz de yerleri ve tavanı incelerken yukarıdaki havalandırmayı aynı anda gördük ve birbirimize baktık. 

"Oradan sadece Dora sığar ama tek başına gönderemem." dedi Karan.

"Saçmalama başka seçeneğimiz mi var?"

"Film çekmiyoruz Dora, ayrıca sen dar yerlerde daralıyorsun."

Karan'a bunu hiç söylememiştim ve böyle bir an yaşamamıştık. Nereden bildiği aklımı karıştırsa da o an sorgulamadım. 

"Film çekmiyoruz evet ama buradan çıkmak istiyorum."

"Ya havalandırmanın içinden Jason Voorhees çıkarsa ve seni doğrarsa?"

"Ati n'olur korku filmi karakteri hafızanı başka yerde kullanır mısın?" 

"Tamam, sustum. Ortamı yumuşatmaya çalışıyoruz ya!"

Atakan cümlesini bitirdiği gibi üstünde durduğumuz yerin sallandığını hissettik. 

"PİNHEAD GELİYOR!" dedi Atakan çığlık atarak. Normalde buna gülmemiz gerekirdi ama şu an olduğumuz durum bunu engelliyordu.

"Çekilin!" dedi Karan da bizi geri doğru çekerken ve biz çekildiğimiz gibi yerden bir kapak açıldı.

ABİLERİM (texting)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin