6.0

654 44 45
                                    

Bir süre sonra olayları durultup normal akışına bırakacağım hikayeyi. Ama normal akışına döndürdüğüm sırada diğer kurgumu yayınlamayı düşünüyorum bir sorun çıkmazsa. Ama şimdilik buradan devam. Sizi seviyorummmmuuuahh<333

..

1 AY SONRA

Mahkeme Saati:

Kaya'nın Ağzından;

"Kaya Arkan!"

Oturduğum yerde kelepçeli ellerimle kalkıp mahkeme salonundan içeri girdim. Karşı tarafta yaklaşık 50 küsür yaşında iki tane sert görünümlü adam vardı. Muhtemelen öldürdüğüm kişinin ailesi ya da arkadaşlarıydı. 

Hakim beni konuşmak için öne çağırdığında tereddüt etmeden ilerledim.

"Kaya Arkan, öldürdüğünüze dair yapmış olduğunuz itirafı burada da yapmanızı istiyorum. Orada itiraf edip polislerin işini kolaylaştırdınız, aynı karşılığı almam gerektiğini düşünüyorum. Duman Yorulmaz'ı siz mi öldürdünüz?"

"Evet, Duman itini ben öldürdüm."

"Yaptığınızdan pişman mısınız?"

"Biraz bile değilim, bir daha olsa bir daha yaparım."

"Silahı nereden buldun?"

"Babam eski polis, ondan kalmıştı."

"Planlamış mıydın?"

"Her bir adım yaklaştığımda, öldürme isteğim arttı ve gördüğümde de yaptım. Aklımdan düşüncesi geçmişti ama sinirli olduğum zamanlar, gerçekleştirmeyi ciddi anlamda düşünememiştim."

"Yaz kızım! Karar verildi, sanık Kaya Arkan'ın, bile isteye işlediği cinayet suçundan 6804 numaralı kanunun 12. maddesine göre 7 yıl 3 ay cezaya çarptırılmasına ve pişmanlık yaşamamasından dolayı hiçbir şekilde indirim almamasına karar verilmiştir."

Abime dönüp bakmak istemedim, gözündeki hayal kırıklığını ve üzüntüyü görmek istemiyordum. Bense içten içe keyifliydim. İntikam duygum beni tuhaf bir adama çevirmişti.

Yanıma gelip kollarıma giren polislerle, bir adım geri atmak istemeyerek ilerledim. Abim önümüzü kesip bana sarıldıktan sonra peşimizden ihtiyacım olabilecek şeylerle geleceğini söyledi. 

..

Arabadan indiğimizde cezaevini inceledim. Buraya 23 yaşımda giriyordum ve 30 yaşımda çıkacaktım. Tuhaftı ama değerdi. Hak etmişlerdi. Ben de onları öldürerek hak ediyordum bu hayatı ama içim soğuyordu.

ŞİMDİ

Kaya'nın Ağzından;

"Anne, gidip bir şeyler yiyin. Ben burada bekliyorum. Siz yerseniz geldiğinizde ben de gidip yerim hadi!"

Annemi tam ikna etmiş gibi olmuştum ki, doktorun gelmesiyle hepimiz ne konuştuğumuzu bile unutmuştuk.

"Bir kişi içeri girebilir ama sadece 5 dakika." 

Hepimiz anneme dönmüştük ama annem Karan'a bakıyordu. 

"Sen gir Karan."

Annemin ağzından çıkanlara hepimiz şaşırmıştık.

"Abla olmaz öyle, siz varken benim ne işim var içerde?"

"Öyle deme oğlum, Dora'yla konuşursan onu bir tek sen ikna edebilirsin. Ben girsem ağlamaktan konuşamayacağım. Bora ve Kaya da ağlar biliyorum. Kötü etkilemeyelim. Hem Dora senden de çok güç alıyor. Eminim şu an en olgunumuz sensin. Hadi gir konuş."

Karan Bora abimle benim gözümün içine bakıp izin aldıktan sonra odaya girdi.

..

Karan'ın Ağzından;

Odanın kapısından içeri girdiğimde çok yakınında olmama rağmen soğukluğunu hissediyordum. Bembeyaz olmuş suratıyla, halsiz bedeniyle gerçekten de acı çektiği belli oluyordu. Ama beni hissettiğine her şeyimle emindim. Yanına oturdum ve nazikçe elini tuttum.

"Dora, nasıl başlayacağım bilmiyorum. Beş dakikaya bir sürü şey sığdırmam gerekiyor. Öncelikle bilmeni istediğim şey hepimiz buradayız ve senin uyanmanı bekliyoruz. Güçlü olduğuna o kadar çok inanıyoruz ki hepimiz tekrar aramıza döneceğine eminiz. Sen benim güçlü kızımsın. Şimdiye kadar neler neler atlatmışsın, bir mermi mi seni yıkacak? Yıkmayacak tabii ki. Bizim daha seninle bir sürü hayalimiz var bebeğim. Seninle ergen sevgililer gibi sinemaya gideceğiz mesela. Sonra spagetti yemek için en güzel lokantayı seçeceğiz,  yani sizin kafeyi."

Güldüm ve yüzünü inceledikten sonra devam ettim.

"Denize gideceğiz, bazen canımız sıkılacak beş yaşımızdaki gibi zillere basıp kaçacağız. Balık ekmek yemek için sahile gideceğiz. Evde şarkı açıp dans edeceğiz. Bazen ağlayacağız, bazen güleceğiz ama hepsini birlikteyken yapacağız sevgilim. Hep yan yana, el ele olacağız. O yüzden bizi daha fazla bekletip üzme. Canımızdan can gidiyor şu koridorda aldığımız her nefeste. Uyan ve acına, yarana merhem olmama izin ver. Seni her şeyden ve herkesten çok seviyorum güzel kızım. Uyan olur mu, önümüzdeki 70 yıl için...

..


ABİLERİM (texting)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin