រដូវកាលទី០២៖ ទ្រុងស្នេហ៍ភរិយាក្រៅបេះដូង { the sacrifice }

Part title

ទ្រុងស្នេហ៍ភរិយាក្រៅបេះដូង {រដូវកាល០២}
ជំពូកទី07៖ នារីខួរក្បាលទទេស្អាត

ភាគទី77,78

មន្ទីរពេទ្យ-បន្ទប់សម្រាករបស់ដាលី
ដេនឌ្រីក៍គេពិតជាមកទាំងមិនងាកក្រោយពិតមែន គ្រាន់តែធ្វើដំណើរពីភូមិគ្រឹះហ្សាម៊ែនតូសភ្លាម គេក៏សម្ដៅទៅកាន់មន្ទីរពេទ្យដែលភរិយាសម្រាកព្យាបាលតែម្ដង។
"អូ! លោកបងដេនមកល្មម" កុំថាតែគេដែលកំពុងតែចលាចល ស៊ុងយ៉ុនដែលមានតួនាទីនៅឃ្លាំមើលដាលីឯណោះ គេក៏ទន្ទឹងរង់ចាំផ្លូវចៅហ្វាយនាយដូចគ្នា ដោយសារតែការធ្វេសប្រហែសរបស់គេ ទើបធ្វើឲ្យមានរឿងទាំងអស់នេះកើតឡើង ហើយគេក៏មិនបានគេចវេសដែរ ពោលគឺគេនៅរង់ចាំលោកបងធំមកនឹងដាក់ទោសគេតែម្ដង។
"រឿងនេះវាយ៉ាងមិចស៊ុងយ៉ុន?" ដេនឌ្រីក៍បញ្ឈប់ដំណើរញាប់ជំហានរួចងាកទៅសួរកូនចៅជំនិតបន្តិច ស៊ុងយ៉ុនក៏បានត្រឹមតែបង្ហាញទឹកមុខបែបដឹងខុស។
"ខ្ញុំកំពុងតែឲ្យគេឆែកកាំមេរ៉ាសុវត្ថិភាពមើលហើយលោកបង ព្រោះសួរអ្នកនាងដាលី អ្នកនាងក៏និយាយថាអ្នកនាងមិនស្គាល់គេទេ តែគេពិតជាអាក្រក់ណាស់" ស្ដាប់ស៊ុងយ៉ុននិយាយភ្លាម ដេនឌ្រីក៍ក៏មានអារម្មណ៍មិនល្អ នាំគេឲ្យប្រញាប់ចូលបន្តទៅរកដាលីតែម្ដង។
ក្រាក!
"គេជាអ្នកណា? ហេតុអីក៏គេនិយាយថាគេនឹងយកលោកចេញពីខ្ញុំ? ដេន..." គ្រាន់តែទទួលបានដំណឹងពីមន្ទីរពេទ្យថាមានមនុស្សមិនមែនជាសាច់ញាតិទៅយាយីដាលី ដេនឌ្រីក៍ក៏ត្រូវទុកការងារដែលជុងហ្គុកកំពុងតែបង្ហាត់បង្រៀនចោល ប្រញាប់រត់មករកនាង មកដល់អ្វីដែលគេឃើញគឺជារបស់របរបែកខ្ចាយ រាយប៉ាយពេញក្នុងបន្ទប់ ក្រឡេកទៅមើលដាលីឯណោះ នាងក៏អង្គុយក្ដាប់ដៃខ្លួនឯងទាំងមានឈាមដាបពីរបួសដាច់រលាត់ បេះដូងដេនក៏ធ្លាក់ដល់កែងជើង នាយប្រញាប់ចូលទៅរកអ្នកម្ខាងទៀតរួចអោបនាងជាប់ទ្រូង។
"ដេននឹងទៅចោលខ្ញុំទេ? ហ៊ឹក ខ្ញុំខ្លាចណាស់ដេន"
"បងនឹងមិនទៅណាចោលអូនទេ បងមិនទៅណាឡើយ" ដេនកាលបើទាញនាងមកអោប ថើបសក់លួងលោមនាង គេងាកបែរភ្នែកចេញទៅក៏ស្របនឹងវត្តមានស៊ុងយ៉ុនរត់ចូលមកទាំងមុខមាំមែនទែន។
"ជាអាហ្វ្រេដមែនទេ?"
"បាទលោកបង" ដេនខាំធ្មេញគ្រឺតក្រត ខឹងនឹងហ្វ្រេដសឹងតែពុះឈាម ទោះអារម្មណ៍ខឹង ទឹកមុខប្រែប្រួល តែការអោបលួងលោម គោះអង្អែលទៅកាន់ដាលីក៏នៅតែទន់ភ្លន់ដដែល។
(យើងនឹងសម្លាប់ឯង អាហ្វ្រេដ)
ក្នុងចិត្តពោរពេញទៅដោយភាពចងអាឃាត តែគេក៏មិនបានបញ្ចេញវាមកក្រៅឲ្យដាលីបានដឹងលឺអីទេ គេដឹងថាហ្វ្រេដទីគ៍ប្រហែលជាធ្វើរឿងមិនធម្មតាទេដាក់ដាលី ទើបបានជានាងភិតភ័យដល់ថ្នាក់យំអោបគេបែបនេះ។
"ដាលី..ដាលីអស់អីហើយ កុំយំណា៎" កាលបើចំណាយពេលប៉ុន្មាននាទីក្នុងការអោបលួងលោមនាងតូចរួចមក ដេនឌ្រីក៍ក៏ប្រញាប់ដកខ្លួនពីការអោបសន្សឹមៗរួចប្ដូរជាលូកដៃកាន់ប៉ះថ្ពាល់ទន់រលោងដាមដោយទឹកភ្នែកជំនួសវិញ ដាលីដង្ហក់ខ្យល់ស្រាលៗតែដេនក៏ប្រញាប់ឈោងយកបំពង់ហឺតមកឲ្យនាង ដាលីកាន់បំពង់ហឺតជាប់ ស្របនឹងដេនឯណោះលូកដៃកាន់ប៉ះស្មានាងជាប់ អង្អែលទៅមកៗដើម្បីឲ្យនាងបានស្ងប់ចិត្ត។