〇🍂
کار شاقی نکرده‌ام،
فقط به زانو در نیامدم
فقط تاریکی را...
از تکلمِ بی‌هوده‌گی باز داشته‌ام.
دشوار نیست
شما هم بگویید نور!
بگویید امید!
بگویید عشق!
آدمی چیزی شبیه بوی خوشِ باران است.
شاعر: #سیدعلی_صالحی
با قطع تماس، نگاه گیچ و درمونده م رو به صفحه ی روشن گوشی توی دستم دادم!
ذهنم پر شده بود از سوال!
یانگ از چه چیزی میخواست حرف بزنه؟
یعنی ممکن بود اون هم فهمیده باشه جو دخلی توی اتیش سوزی خونه داشته؟
یعنی اون میخواست از این قضیه سو استفاده کنه تا به من برسه؟
اما این درست نبود! وانگ جو هیچ ربطی به من نداشت! چرا پس باید بخاطر همچین چیزی ذهن منو مشغول کنه؟
نه این نمیتونه درست باشه! حتما یانگ چیز دیگه ای فهمیده! چیزی که ما نتونستیم متوجه ش بشیم!
شاید... شاید آتیش سوزی ربطی به خودش و خانوادش داشته باشه؟
موهامو کشیدم و با کلافگی گفتم:اه جان داری به چی فکر میکنی؟ یانگ فی دلیلی نداره بخواهد این مدلی ما رو از مسیرش برداره! اون اگه با کسی دشمنی داشته باشه کافیه با یه تیر خلاصش کنه!
شاید بخاطر یوهان اینکارو کرده؟...
هوووفی کشیدم و گوشیو روی تخت پرت کردم!
استرس مثل گل پیچکی که دور تا دور ستون های خونه رو میگرفت، تموم وجودمو در برگرفته بود و رفته رفته باعث نشستن درد توی قلبم میشد!
چشم هامو با درد بستم و زیر لب زمزمه کردم:هیچ اتفاقی نیفتاده، هیچ چیزی قرار نیست تو رو سوپرایز کنه، هیچ حقیقتی هم تلخ تر از این نیست که فهمیدی ییبو برادر اصلیت نیست، پس خودتو محکم نگه دار جان... باید قوی باشی... باید...
با بیشتر شدن درد قلبم لعنتی زیر لب گفتم و به زحمت خودمو سمت میز کنار تخت کشیدم و قرصهامو از روش برداشتم و بدون آب توی دهنم گذاشتم و قورتشون دادم!
میدونستم این روش درستی برای خوردن قرصهام نیست اما دردم بقدری داشت زیاد میشد که قدرت هر تجزیه و تحلیلی رو ازم میگرفت!
روی تخت دراز کشیدم و سعی کردم ذهنمو از همه چی دور کنم!
اما صدای یانگ مدام توی گوشم میپیچید و ذهنمو بیشتر از قبل بهم می‌ریخت و مته میکشید روی سلول های مغزم!
باید چیکار میکردم؟ میرفتم دیدنش؟ یا باید بی خیال دونستن هر حقیقت احتمالی میشدم!
اما از سمتی اگه واقعا جو مقصر اصلی نباشه! شاید... شاید اینجوری ییبو بتونه اونو ببخشه... به هرحال اون دو نفر خواهر و برادر بودن!
YOU ARE READING
برادر دوست داشتنی من
Fanfictionداستان حول دوتا داداش جذاب و خوشگل که بشدت به هم وابسته ان میگذره... 🚶♀️❤️💚 تیکه ای از پارت 20 فصل اول: "اون حرف میزد اما من انگار کر شده بودم فقط حرکت لبهاش رو میدیدم و چیزی نمیشنیدم خسته بودم زیاد فقط تونستم باصدای آرومی که خودمم بزور بشنوم بگ...
