Głupi człowiek

24 1 0
                                    

Głupi człowiek
Udajesz, że nie krwawisz
Bo z miłości serce ci zalało
Czerwony płyn oplótł je
A twe dłonie dopasowały się do reszty
Starasz się złapać oddech
Słońce niedługo zajdzie
Wpadasz na szafkę
Przewracasz lustro
Ktoś puka do drzwi
Nie słyszysz już, to inny świat
Bez miłości, bez celu, bez łodzi
Czy jest sens brnąć dalej?
I tak myślisz o krwawych dłoniach
I krwawych sercach
Myślisz sobie
Kocham żyć, ale śmierć mnie nie przeraża
Głupi człowiek zasiadł do maszyny
I napisał historię o miłości
Nieszczęśliwej od pewnego momentu
Trwającej do pewnego momentu
Zakrwawione zostaną tylko klawisze
Rękopis cenny, zbyt ludzki
Byś mógł go wyrzucił, zawierał
Ziarno prawdy, które w miłości się pomija
Miłość zatrzyma serce pod kluczem
A rozum na szubienicy
Bawi się w Boga, gdzie
Ludzie mówią swoje grzechy
Kochać znaczy
Kochać z radością, szczęściem
Ale też kochać i nie odchodzić
Kochać i pamiętać
Kochać, krwawić i łatać
Słowa się kończą
Nie ma już nic więcej do powiedzenia
Krew wypływa z ciała, brudząc kanapę
W tle słyszy muzykę
Nie pamięta nazwy
Głupi człowiek kładzie kadzidło
Ręce przestają drżeć
Kochać w ten sposób łatwo

Bo któżby nie kochał trupa pochowanego z maszyną do pisania?

194 słowa

[05.06.2023r. - 05.06.2023r.; 07.06.2023r.]

We are... humans? | One ShotsOpowieści tętniące życiem. Odkryj je teraz