Όταν όλα αλλάζουν

25. Χρόνος με τον Άρη (2)

-Άρη.. ξύπνα.

-Βαριέμαι να πάω σχολείο!

-Άρη! Σήκω..

-Έλα βρε Νεφελάκι.. άσε με!

-Άρη! Μην λες μαλακίες πρωί πρωί γαμώτο!

-Ω... οκ να το επεξεργαστώ λίγο! Είμαστε Θεσσαλονίκη έτσι;

-Ρε Άρη... χαχαχαχα είσαι γελοίος!

-Καλημέρα..

-Επιτέλους.. συντονίστηκες! Πάω να δω αν έχει κάτι για πρωινό να φάμε και μετά φεύγουμε!

-Μ.. καλά! Πήγαινε κι έρχομαι.

Βρίσκω κρουασανάκια και φρέσκα μπισκότα στο τραπέζι! Ώρες ώρες την αγαπώ τόσο πολύ τη μητέρα μου! Φτιάχνω και καφέ..

-Άρη! Έλα!

Δεν απαντάει...

-Άρηη!!

Τον βλάκα.. κοιμήθηκε πάλι; Τώρα θα δει..

-Άρη ξύπνα.. Έγινε κάτι σοβαρό χτες βράδυ και πρέπει να μιλήσουμε.. Ήταν πολύ ωραίο.. θα μείνει μεταξύ μας φυσικά! Δεν έχω πρόβλημα να το επαναλάβουμε, αν θες κι εσύ φυσικά...

-Ιωάννα!!

-Αχαχαχα είσαι βλάκας!

-Άρια; Εσύ; Τι γίνεται;

-Αχαχαχα!! Είσαι χαζός.... χαχαχαχα!!

-Βλαμμένη! Τρόμαξα... Νόμιζα ότι ήσουν η Ιωάννα..

-Μάλιστα.. Ξέρεις ότι πρέπει να μιλήσουμε για αυτό έτσι..

-Μην μου τη σπας πρωί πρωί! Ήρθα εδώ να χαλαρώσω.. όχι να μου σπάσεις τα νεύρα!

-Σουτ! Έχεις και άποψη.. Ό,τι θέλω θα κάνεις.. Δεν θα σε ρωτήσω κιόλας!

-Χαζή...

Τον κουβάλησα πρώτα για ψώνια σε ένα μεγάλο εμπορικό. Είχα καιρό να πάω για ψώνια με τον κολλητό μου! Και σ' αυτόν είχαν λείψει οι τρέλες μας κι ας μου παίζει τον δύσκολο.. μετά καθίσαμε για φαγητό, πιτόγυρα βασικά, το αγαπημένο μας! Πήραμε παγωτό και βγήκαμε έξω που είχε πολύ χώρο και ησυχία να μιλήσουμε..

-Ανάκριση νούμερο δύο κολλητέ! Σ' ακούω, τι συμβαίνει με την Ιωάννα;

-Σοβαρά τώρα;

-Πιο σοβαρά πεθαίνεις! Από την αρχή..

-Καλά.. όλα ξεκίνησαν τότε που σε πήρα τηλέφωνο, αλλά ήσουν απασχολημένη με το να σώσεις τον μαλάκα!