Όταν όλα αλλάζουν

57. Το ντέρμπι της Θεσσαλονίκης

Στα αποδυτήρια της ομάδας μου, φοράω τις επικαλαμίδες, τις κάλτσες και τα παπούτσια μου και δένω τα κορδόνια μου. Σφίγγω τη μακριά κοτσίδα μου και βγαίνω στο γήπεδο να συναντήσω τους συμπαίκτες μου. Σήμερα παίζουμε εντός έδρας με τον Άρη, ο οποίος μας είχε νικήσει στον πρώτο γύρο. Επομένως, πρέπει αφενός να πάρουμε το αίμα μας πίσω, αφετέρου να πάρουμε και τους απαραίτητους βαθμούς, καθώς είμαστε πλέον έναν βαθμό πίσω από την Ξάνθη και έναν βαθμό μπροστά από τον ΠΑΣ. Έχουν απομείνει άλλοι πέντε αγώνες με τον σημερινό και τα όρια στενεύουν! Μία από τις δύο θέσεις των πλέι οφ πρέπει να είναι δική μας!

-Άρια, μην ξεχνάς να σουτάρεις έξω από την περιοχή! Είναι ένα από τα ατού μας! ακούω τον Χρήστο να με συμβουλεύει λίγο πριν πάρω τη θέση μου στο ημικήκλιο μαζί με τον Άλεξ για τη σέντρα που θα σημάνει την έναρξη του αγώνα.

Ο Άλεξ μου χαμογελάει, μου κλείνει το μάτι και μου πασάρει τη μπάλα. Ο αγώνας ξεκινάει! Το πρώτο δεκάλεπτο κυλάει χωρίς ιδιαίτερο ενδιαφέρον, καθώς προσπαθούμε και οι δύο ομάδες να βρούμε πατήματα στο γήπεδο. Σιγά σιγά παίρνουμε τον έλεγχο της μπάλας και ξεκινάμε παιχνίδι πρωτοβουλίας, χωρίς όμως να δημιουργούμε αξιόλογη φάση μέχρι το είκοσι τέσσερα, όταν ο Άλεξ μετά από κόρνερ που εγώ εκτελώ πιάνει μια εξαιρετική κεφαλιά, την οποία όμως διώχνει τελευταία στιγμή ο αμυντικός του Άρη πάνω στη γραμμή.

-Πολύ καλό! λέω στον Άλεξ, ενώ γυρίζουμε προς τα πίσω.

-Την επόμενη θα είναι μέσα! μου υπόσχεται και τρέχει να μαρκάρει τον επιθετικό του Άρη που πλησιάζει.

Και πράγματι, μετά από οκτώ λεπτά, ξανά από κόρνερ εκτελεσμένο με το καλό μου πόδι, ο Άλεξ νικάει στην εναέρια μονομαχία τον κεντρικό αμυντικό των αντιπάλων και αυτή τη φορά κανείς δεν σταματάει την κεφαλιά του!

ΓΚΟΛ!!! Φωνάζουμε όλοι και τρέχουμε να αγκαλιάσουμε τον Άλεξ! Μόλις τελειώσουν οι πανηγυρισμοί του δίνω ένα πεταχτό φιλί στο μάγουλο και τον ακολουθώ για να γίνει η σέντρα.

Το ημίχρονο λήγει βρίσκοντάς μας μπροστά στο σκορ και επιτρέποντάς μας να πάμε ήρεμοι στα αποδυτήρια με το προβάδισμα ενός γκολ. Ο Άρης μου έχει στείλει μήνυμα ότι και ο ΠΑΣ νικάει στα Γιάννενα με 1-0 τον Παναιτωλικό με σκόρερ τον Άγγελο. Απαντάω γρήγορα στο μήνυμα του και αφού πιω λίγο νερό, πηγαίνω στα αποδυτήρια των αγοριών για να ακούσω τις οδηγίες του Χρήστου.

Γενικά είναι ικανοποιημένος από την απόδοσή μας, αλλά σχεδιάζει αλλαγή στο σύστημα για να κρατήσουμε το μηδέν στην άμυνα, αλλά να μην κλειστούμε και εντελώς πίσω. Έτσι, από τέσσερα-τρία-τρία που παίζαμε με προωθημένο τον σέντερ φορ, αλλάζει το σύστημα σε πέντε-τρία-δύο με προωθημένο τον Άλεξ και εμένα πίσω του, βγάζοντας στον πάγκο τον φορ μας. Η αλήθεια είναι ότι δεν το έχουμε δουλέψει πολύ αυτό το σύστημα, αλλά μας βολεύει για να κρατήσουμε το σκορ, αν και πιστεύω ότι θα έπρεπε να κηνυγήσουμε ένα ακόμη γκολ. Πρέπει να πάρουμε πάση θυσία τους τρεις βαθμούς, για αυτό πιστεύω ο Χρήστος να ξέρει τι κάνει!