75. (β) Μια γνωριμία και μια επανένωση;

3K 343 40
                                    

Χειρότερη στιγμή για να γνωρίσω τη μάνα της δεν θα μπορούσε να υπάρξει. Τρέμω στην κυριολεξία μέχρι να ανοίξει η πόρτα και να αντικρύσω μια μάνα της Άριας να μας κοιτάει εξονυχιστικά, εμένα και τη μεθυσμένη κόρη της, στις τρισήμιση η ώρα το πρωί, στην πόρτα του σπιτιού της.

Δεν μιλάει κανείς από τους τρεις. Εγώ κοιτάω μια την Άρια, μια τη μάνα της, αυτή μία εμένα και μία την κόρη της και η Άρια έχει μείνει να χαζεύει το πάτωμα. Στη μάνα της παίρνει ελάχιστο χρόνο για να καταλάβει ότι η κόρη της είναι μεθυσμένη και τότε βλέπω τα χαρακτηριστικά της να αγριεύουν. Ωχ, ας πω δέκα φορές την προσευχή μου, γιατί θα με πάρει κι εμένα η μπάλα.

-Γιατί την άφησες να πιει; με ρωτάει με σηκωμένο το φρύδι.

Ναι, θα μου ζητήσει και τα ρέστα.. Δεν πάει καλά η γυναίκα!

-Συγγνώμη, αλλά δεν ήμουν καν μαζί της, δεν είμαστε καν μαζί αυτήν την περίοδο, οπότε αντί να μου ζητάτε εξηγήσεις θα ήταν καλύτερο να μου πείτε ένα ευχαριστώ που περιμάζεψα την κόρη σας! της αντιλέγω όσο πιο ευγενικά μπορώ.

-Ναι, αλλά μήπως έπινε εξαιτίας σου; Το σκέφτηκες αυτό; έχει το θράσος να με ρωτήσει.

Αν δεν νοιαζόμουν για την Άρια τόσο πολύ, θα έλεγα τα κατορθώματά της στη μάνα της, μόνο και μόνο για να της τη μπω στο μάτι. Ποια νομίζει ότι είναι τέλος πάντων;

-Αν δεν ξέρετε ολόκληρη την ιστορία, είναι καλύτερα να μην εκφέρετε άποψη.

-Δεν έπινα εξαιτίας του και τέλος πάντων μην ανακατεύεσαι μαμά! απαντάει με χρονοκαθυστέρηση η μεθυσμένη Άρια.

-Με εσένα θα τα πούμε αύριο, όταν θα έχεις συνέλθει. Βρωμάς αλκοόλ, δεν ντρέπεσαι καθόλου; Υποτίθεται είσαι και αθλήτρια! της απαντάει η μάνα της.

-Λοιπόν, εγώ να πηγαίνω. Κι εγώ χάρηκα που σας γνώρισα, κυρία μαμά της Άριας! της λέω ειρωνικά και κάνω να φύγω.

-Εμ, μισό λεπτό. Ευχαριστώ, υποθέτω, που νοιάστηκες για την κόρη μου, παρόλο που δεν είστε μαζί. Και πόσο μάλλον τέτοια ώρα.. Ωστόσο, δεν μπορώ να πω ότι χάρηκα ιδιαίτερα! Σε αντίθεση με την κόρη μου, δεν έχω ξεχάσει ό,τι της έκανες!

-Καληνύχτα σας! της απαντάω, αφού πάρω μια βαθιά ανάσα για να μην ξεκινήσω τα κοσμητικά.

-Καληνύχτα σου! Και σε ευχαριστώ! μου απαντάει κι αυτή και τραβάει την Άρια μέσα.

-Καλημέρα Άλεξ, καλά Χριστούγεννα και καλή Ανάσταση!! Χαχαχαχα.. προλαβαίνω να ακούσω την Άρια να παραμιλάει και να χαζογελάει πριν κλείσει η πόρτα.

Όταν όλα αλλάζουνHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin