Όταν όλα αλλάζουν

65. Και οι εντάσεις συνεχίζονται...

Δευτέρα απόγευμα

-Τελειώσαμε για σήμερα, είστε ελεύθεροι. Αλλά πριν φύγετε να ευχηθούμε όλοι στην Άρια καλή τύχη στην αποστολή στην Εθνική και να γυρίσει νικήτρια, λέει ο Χρήστος και με πιάνουν οι ντροπές μου.

Αύριο το πρωί φεύγω για Αθήνα - μαζί με την Φωτεινή, θα περάσουμε υπέροχα - οπότε είναι η τελευταία μου προπόνηση πριν φύγω. Σε έξι μέρες είναι ο αγώνας με τη Γεωργία στην Τυφλίδα, όπου θα φτάσουμε το Σάββατο το μεσημέρι. Είμαι πάρα πολύ ενθουσιασμένη αν και πρέπει να συγκρατηθώ γιατί το πιθανότερο είναι να μην παίξω καν. Χαιρετάω τα παιδιά και πηγαίνω στο γραφείο του Χρήστου για τις τελευταίες λεπτομέρειες, ενώ ο Άλεξ θα με περιμένει για να φύγουμε μαζί.

-Λοιπόν, πρέπει να έχεις μαζί σου ταυτότητα ,διαβατήριο, το δελτίο σου, κάποια ρούχα για κάθε περίπτωση.

-Ωραία. Νομίζω πως τα θυμάμαι όλα.

-Και φυσικά μην ξεχάσεις τα παπούτσια! Αυτά της προπόνησης, του αγώνα και ένα ζευγάρι εφεδρικά.

-Εντάξει, μην με αγχώνεις!

-Βασικά, εγώ αγχώνομαι περισσότερο από εσένα. Έχεις καταλάβει τι πρόκειται να γίνει;

-Ναι, απλά προσπαθώ να μην το σκέφτομαι για να μην αγχώνομαι.

-Εντάξει. Απλά θέλω να σιγουρευτώ ότι θα πάνε όλα τέλεια!

-Θα προσπαθήσω για το καλύτερο.

-Ωραία, πρέπει να ξεκουραστείς για να είσαι πανέτοιμη αύριο. Θα πας στο σχολείο τις πρώτες ώρες;

-Ναι, για να γλιτώσω τις απουσίες. Έχω μαζέψει πάρα πολλές.

-Πες ότι θέλεις να αποχαιρετήσεις τον καλό σου...

-Όχι! Βασικά ναι, αλλά μπορούμε να μην το συζητήσουμε αυτό τώρα.

-Συμφωνώ. Λοιπόν τι ώρα βγαίνετε για διάλειμμα;

-Δέκα παρά δέκα με δέκα ακριβώς.

-Ωραία, οπότε στις δέκα θα περάσω να σε πάρω για να πάμε στο σταθμό.

-Δεν χρειάζεται να μπεις σε τέτοιο κόπο, θα πάρω το λεωφορείο.

-Μην το σκέφτεσαι! Δεν υπάρχει περίπτωση να σε αφήσω μόνη σου. Θέλω να είμαι σίγουρος ότι θα είσαι εκεί στην ώρα σου και εξάλλου πρέπει να σου δώσω τα τελευταία έγγραφα που θα είναι έτοιμα σήμερα το βράδυ.

-Εντάξει τότε. Σε ευχαριστώ πολύ για όλα!

-Μην το συζητάς. Λοιπόν, θα τα πούμε αύριο.