Όταν όλα αλλάζουν

41. Αγώνας στην Κέρκυρα (2)

-Άρια!!! πρόλαβα να ακούσω τον Άλεξ να φωνάζει και αμέσως σωριάστηκα στο έδαφος ενώ όλα γύρω μου έσβησαν..

Όταν άνοιξα τα μάτια μου βρισκόμουν στο ιατρείο.

-Άρια, είσαι καλά; Πονάς; με ρώτησε ο γιατρός της ομάδας.

-Τι έπαθα;

-Λυποθήμησες, μην ανησυχείς όμως, δεν είναι τίποτα!

-Πονάει το πόδι μου, πολύ..

-Θα πάμε στο νοσοκομείο για εξετάσεις.

-Τι; Όχι! Και ο αγώνας;

-Ξέχνα τώρα τον αγώνα Άρια, πρέπει να πάμε στο νοσοκομείο!

-Πρέπει να δούμε το δεύτερο ημίχρονο, δεν γίνεται να φύγω!!

-Έλα τώρα Άρια, μην κάνεις σαν μικρό παιδί. Θα πάμε στο νοσοκομείο και όταν τελειώσει ο αγώνας θα μας πάρουν τηλέφωνο. Πρέπει να πάμε! Μπορεί να είναι κάτι σοβαρό, μην τρομάζεις, απλα δεν μπορούμε να κάνουμε τη διάγνωση έτσι..

-Εντάξει τότε, ας πάμε.

-Έλα να σε βοηθήσω, μπορείς να το πατήσεις;

-Με δυσκολία, αλλά μπορώ.

-Ωραία, πάμε..

Ούτε τα πράγματα που δεν πήρα, θα μου πεις πού θα κουβαλάω ολόκληρο σάκο στο νοσοκομείο, αλλά το κινητό μου; Να πάρει! Τέλος πάντων.. φτάνουμε στο νοσκομείο και πηγαίνουμε στα επείγοντα περιστατικά. Βρίσκουμε τέλος πάντων έναν παθολόγο ο οποίος όμως δεν μπορεί να εκτιμήσει την κατάσταση, αλλά πού να βρεις χειμωνιάτικα – κυριακάτικα στην Κερκυρα ορθοπεδικό. Μετά από λίγη ώρα καλούν κάποιον και επιτέλους υπάρχει κάποιος να με εξετάσει. Με βάζουν για ακτινογραφίες, αφού πρώτα μου σπάσουν τα νεύρα με διάφορες ερωτήσεις και διάφορα πράγματα που με βάζουν να κάνω –λες και είμαι ο Καραγκιόζης να πούμε – μου δίνουν και ένα παυσίπονο και περιμένουμε τα αποτελέσματα. Γιατί να μην έχω το κινητό μου τώρα; Δεν μπορώ να μάθω ούτε πώς πήγε ο ΠΑΣ ούτε πόσο έληξε ο δικός μας αγώνας. Πρήζω το γιατρό να πάρει τηλέφωνο τον Χρήστο και μαθαίνουμε ότι στο δεύτερο ημίχρονο η Κέρκυρα ισοφάρισε σε 1-1. Τα νεύρα μου! Είναι ώρες να χάνουμε βαθμούς; Μην αρχίσω τα καντήλια μέσα στο νοσοκομείο τώρα! Μετά από λίγο με φωνάζουν μέσα, μου λένε ότι έχω πάθει ρήξη εσοπλαγίου συνδέσμου και μου λένε ότι πρέπει τουλάχιστον για μία εβδομάδα να το ξεκουράσω, δηλαδή προπονήσεις ούτε για αστείο και θέλησαν να μου φορέσουν και επιγονατίδα, αλλά δεν υπήρχε περίπτωση να τους άφηνα. Εφόσον είδαν ότι δεν μπορούν να με πείσουν μου την έδωσαν μαζί και μου είπαν ότι όταν περάσει η δράση του παισίπονου θα την βάλω από μόνη μου! Χα! Δεν σας τα είπαν καλά...