Όταν όλα αλλάζουν

Εισαγωγή

Καταρχάς να σας συστηθώ. Είμαι η Άρια, είμαι δεκαεφτά χρονών και ζω στα Γιάννενα. Έχω έναν μεγαλύτερο αδερφό τον Ιάσονα, ο οποίος είναι ποδοσφαιριστής στην τοπική ομάδα των Ιωαννίνων! Είμαι πολύ περήφανη για αυτόν και τον θαυμάζω! Τα τελευταία τρία χρόνια είμαι σε σχέση με τον Άγγελο, γνωριζόμαστε όμως πολύ περισσότερο. Βασικά γνωριζόμαστε από πάντα. Γεννηθήκαμε με μία μέρα διαφορά και από τότε μεγαλώσαμε μαζί, αφού οι γονείς μας γνωρίζονταν από το πανεπιστήμιο και ήταν κολλητοί. Ως κολλητοί ξεκινήσαμε κι εμείς, αλλά κάποια στιγμή καταλάβαμε ότι τα αισθήματά μας ήταν πολύ μεγαλύτερα και τα φτιάξαμε το καλοκαίρι μετά την Α' Γυμνασίου. Πριν λίγες μέρες κλείσαμε τρία χρόνια! Απίστευτο, αν φανταστείτε ότι δεν είμαι ιδιαίτερα ρομαντικός τύπος και ούτε μπορούσα να φανταστώ τον εαυτό μου με αγόρι.

Ο λόγος; Ας πούμε ότι δεν είμαι ιδιαίτερα "φανατικό κορίτσι" όπως συνηθίζουν να λένε τα άλλα κορίτσια στο σχολείο. Δεν είχα ποτέ κολλητή φίλη , δεν αποτελούσε όμως πρόβλημα αυτό για μένα, καθώς δεν βρίσκω ιδιαίτερη ταύτιση με τα κορίτσια της ηλικίας μου. Το μόνο που τις νοιάζει είναι να αγοράσουν "το νέο καταπληκτικό συνολάκι των Zara", πότε θα βγει η καινούρια μάσκαρα που διαφήμισε η τραγουδίστρια - είδωλο, αν βρήκε κοπέλα ο "κούκλος" τραγουδιστής και πώς θα κεντρίσουν το ενδιαφέρον των αγοριών. 

Τα δικά μου ενδιαφέροντά είναι τελείως διαφορετικά. Λατρεύω το ποδόσφαιρο, μάλιστα παίζω σε ομάδα, και ασχολούμαι και με τη μουσική. Δεν είμαι ιδιαίτερα φανατική με τη μόδα,  συνήθως ντύνομαι απλά. Καταλαβαίνετε, λοιπόν, γιατί είμαι ανεπιθύμητη στις κοριτσίστικες παρέες. 

Δεν μου έλειψαν ποτέ οι φίλες όμως, καθώς έχω στη ζωή μου ένα πολύ σημαντικό πρόσωπο τον καλύτερο μου φίλο. τον Άρη.  Γνωριζόμαστε και με τον Άρη από μικροί και κάναμε από πάντα πολλή παρέα. Οι πατεράδες μας δούλευαν μαζί και στην πορεία έγιναν πολύ καλοί φίλοι. Γνωριστήκαμε στα πέντε μας στις καθιερωμένες μας διακοπές στην Πρέβεζα που έχουμε εξοχικό. Μετά γραφτήκαμε στην ίδια ομάδα και γίναμε κολλητοί, σαν αδέρφια.

Το όνειρό μου είναι να παίξω ποδόσφαιρο σε μεγάλη επαγγελματική ομάδα στο εξωτερικό, σύμφωνα με τον προπονητή μου καθόλου ακατόρθωτο μιας και όχι μόνο έχω ταλέντο αλλά δουλεύω και πάρα πολύ. Η αλήθεια είναι ότι αφιερώνω πολύ χρόνο σε προπονήσεις πράγμα που σημαίνει ότι στερούμαι πολλά, όπως ελεύθερο χρόνο για βόλτες. Δεν με απασχολεί καθόλου όμως, γιατί κάνω αυτό που πραγματικά αγαπώ. Πρόσφατα ανταμείφθηκα για τη σκληρή μου δουλεία, αφού κλήθηκα στην εθνική ομάδα της ηλικίας μου και μάλιστα με έχρισαν και αρχηγό. Με λίγα λόγια, το ποδόσφαιρο είναι αυτό που δίνει στη ζωή μου ένα σκοπό και τη δύναμη να βάζω στόχους και να προσπαθώ να τους επιτεύξω. Και όχι, δεν είμαι αγόρι!