Όταν όλα αλλάζουν

58. Τιμωρίες..

Πλευρά Χρήστου:

Ανοίγω με δύναμη την πόρτα και μπαίνω στα αποδυτήρια. Αυτό που αντικρύουν τα μάτια μου δεν το περίμενα με τίποτα! Μουρμουρίζω ένα "Συγγνώμη" και βγαίνω όπως όπως κλείνοντας την πόρτα πίσω μου. Στηρίζομαι στον τοίχο που βρίσκεται ακριβώς απέναντι και παίρνω βαθιές ανάσες. Εντάξει, η συζήτηση πρόδιδε ότι ο Άλεξ και η Άρια τα έχουν, αλλά δεν περίμενα ποτέ να μπω μέσα και να τους δω τον έναν πάνω στον άλλον, ξαπλωνένους στον πάγκο να φασώνονται.. Πάλι καλά φορούσαν ρούχα! Ο Άλεξ και η Άρια.. Τα δύο αστέρια της ομάδας μου έχουν σχέση! Κι εγώ όχι μόνο δεν έκανα τίποτα για να το αποτρέψω, αλλά δεν έχω πάρει χαμπάρι τόσο καιρό τι συμβαίνει πίσω από την πλάτη μου. Να γιατί δεν ήθελα την Άρια στην ομάδα. Γιατί ένα κορίτσι μέσα σε τόσα αγόρια, σε μια ηλικία που το αίμα τους βράζει, ήταν σίγουρο ότι θα συμβεί κάτι τέτοιο. Αλίμονο, δεν έχουν περάσει και πολλά από τότε που ήμουν στην ηλικία τους. Και επίσης η Άρια έχει πολλά προτερήματα που θα μπορούσαν να κάνουν οποιοδήποτε αγόρι εδώ μέσα να την ερωτευτεί. Εξαιρετική στο ποδόσφαιρο, καλός και δυναμικός χαρακτήρας, όμορφη, γεμάτη ζωντάνια.. Ήδη θα έχει κάψει πολλές καρδιές, και προπαντώς την καρδιά του καλύτερού μου παίκτη, που αν και παικταράς, έχει αρκετά αρνητικά στοιχεία στο χαρακτήρα του. Και αν αυτό από μόνο του είναι ένα ζήτημα, το γεγονός ότι η Άρια έχει τα ίδια ακριβώς στοιχεία στο χαρακτήρα της, είναι πραγματική απειλή για την ομάδα.. Όχι, δεν μπορώ να αφήσω αυτούς τους δυο να καθορίζουν την απόδοση όλης της ομάδας μου με τα ερωτικά τους! Σε καμία περίπτωση!! Ξαφνικά το σοκ που είχα υποστεί λίγα λεπτά πριν μετατράπηκε σε θυμό και αμέσως ανακτώ τον έλεγχο. Παίρνω μια βαθιά ανάσα και ανοίγω με δύναμη την πόρτα, φοβούμενος ομολογουμένως για το τι θα δουν ξανά τα μάτια μου. Ελπίζω να μην είναι τόσο αναίσθητοι και τους βρω ξανά σαν τοστ! Μπήκα! Όχι, δεν είναι σαν τοστ, αλλά αυτό που βλέπω με κάνει να θυμώσω ακόμα περισσότερο! Είναι πιασμένα χέρι χέρι τα πουλάκια μου, έτοιμα να με αντιμετωπίσουν! Ή έτσι θέλουν να νομίζουν τουλάχιστον..

Πλευρά Άριας:

-Καλά, συγγνώμη ρε μωρό μου, αλλά..

-Σσ.. μου λέει και μου κλείνει το στόμα με τον αντίχειρά του.

Την επόμενη στιγμή βρισκόμαστε πάνω στον πάγκο να φιλιόμαστε με μανία! Πώς να του κρατήσω κακία μετά όταν με φτάνει με τη μία στον έβδομο ουρανό; Όχι πείτε μου, γίνεται;

Ο Άλεξ βρίσκεται από πάνω μου και φιλιόμαστε. Έχει βρει το ευαίσθητό μου σημείο και αυτό δεν είναι καλό.. Ναι, καλά καταλάβατε! Δεν μπορώ να αντισταθώ όταν με φιλάει στο λαιμό. Μπορώ να πεθάνω έτσι!