Όταν όλα αλλάζουν

78. (β) Ένας αγώνας, πολλά συναισθήματα, και ένας αποκλεισμός;

Ο αγώνας είναι έτοιμος να ξεκινήσει κι εγώ κοιτάζω μία τους παίκτες του ΠΑΣ και παλιούς μου συμπαίκτες και μία τους δέκα τωρινούς μου συμπαίκτες. Στο μυαλό μου έρχονται τα λόγια που κάποτε μου είχε πει ο προπονητής μας στην Εθνική Ομάδα: "Υπάρχουν αγώνες που δεν παίζονται, αλλά κερδίζονται! Κερδίζονται από παίκτες που η καρδιά τους χτυπάει στον ίδιο ρυθμό. Αυτή είναι η στιγμή να τολμήσεις! Να νιώσεις ελεύθερος! Να παίξεις όπως μόνο εσύ ξέρεις ότι μπορείς. Να βάλεις στόχο το όνειρο, όχι για τον εαυτό σου. Για αυτόν που στέκεται δίπλα σου! Για την ομάδα!!"

Κοιτάζω δίπλα μου και βλέπω τον Άλεξ με ζωγραφισμένη την αγωνία στο πρόσωπό του. Γυρίζω πίσω και βλέπω άλλους εννιά να στέκονται ανυπόμονοι και αγχωμένοι. Βλέπω στον πάγκο άλλους εφτά να μας κοιτούν ελπιδοφόρα. Βλέπω τον Χρήστο να έχει στρέψει το βλέμμα του στον ουρανό σαν να περιμένει κάτι. Ξέρω τι περιμένει! Και είμαι έτοιμη να παλέψω για να του το προσφέρω!

Ο διαιτητής σφυρίζει και ο αγώνας αρχίζει..

Ο ΠΑΣ κάνει τη σέντρα και το παιχνίδι ξεκινάει και επίσημα πλέον! Από το πρώτο κιόλας δευτερόλεπτο και οι δυο ομάδες δείχνουμε αποφασισμένες να διεκδικήσουμε μέχρι τέλους την πολυπόθητη πρόκριση. Η πρώτη επιθετική προσπάθεια του ΠΑΣ καταλήγει άδοξα εκτός αγωνιστικού χώρου χωρίς να ανησυχήσει ιδιαίτερα την άμυνά μας. Τώρα είναι η σειρά μας για επίθεση και προσπαθούμε με μεθοδικές κινήσεις να ξεκλειδώσουμε την άμυνα των αντιπάλων. Η μπάλα κυκλοφορεί καλά στα πρώτα λεπτά του αγώνα και όλοι οι παίκτες και από τις δύο ομάδες κυνηγούν τη μπάλα μανιωδώς και δεν αφήνουν δευτερόλεπτο να πάει χαμένο.

Είμαστε πλέον στο έκτο λεπτό, όταν έχουμε κλείσει τον ΠΑΣ στην περιοχή του και προσπαθούμε να βρούμε κενό χώρο για να δοκιμάσουμε κάποιο σουτ. Τελικά είμαι εγώ αυτή που σουτάρει λίγο έξω από τη μικρή περιοχή, όμως ο τερματοφύλακας λέει ένα δυνατό "όχι" και η μπάλα καταλήγει σε κόρνερ, το πρώτο του αγώνα. Είναι από την αριστερή πλευρά, οπότε αναλαμβάνει ο Άλεξ να το εκτελέσει. Οι υπόλοιποι έχουμε πάρει τις θέσεις μας στη μικρή περιοχή και προσπαθούμε να αποφύγουμε τους παίκτες του ΠΑΣ που μας μαρκάρουν στενά. Ο Άλεξ παίρνει λίγα μέτρα φόρα και εκτελεί το κόρνερ, η μπάλα έρχεται γρήγορα στην περιοχή και βρίσκει τον Πάνο, ο οποίος κάνει μια δυνατή κεφαλιά, η μπάλα σκάει λίγο πριν από τη γραμμή του τέρματος και καταλήγει αργά και βασανιστικά στα δίχτυα της δεξιάς γωνίας του τερματοφύλακα. Τα πόδια όλων παίρνουν φωτιά και τρέχουμε να πανηγυρίσουμε το γκολ..