Όταν όλα αλλάζουν

12. Έκπληξη

Οι επόμενες μέρες μέχρι την Παρασκευή κύλησαν ήρεμα. Οι προπονήσεις ήταν όντως πολύ απαιτητικές, όμως δεν είχα πρόβλημα. Με τον Αλέξανδρο υπήρχαν μικρές κόντρες, αλλά προσπαθούσα να τον αγνοώ για να μην μου δημιουργήσω θέματα. Ο Πάνος τελικά φαίνεται πολύ καλό παιδί και συνειδητοποιώ με έκπληξη ότι αυτό το παιδί μου εμπνέει εμπιστοσύνη. Του έχω ήδη ανοιχτεί αρκετά, ενώ τον ξέρω μόνο πέντε μέρες. Ελπίζω το ένστικτό μου να μην με διαψεύσει! Σιγά σιγά άρχισα να γνωρίζω και τα υπόλοιπα παιδιά στην ομάδα, που παραδόξως δεν δείχνουν να έχουν κανένα πρόβλημα μαζί μου. Μάλιστα την Πέμπτη, ο Πάνος με κάλεσε να πάω για καφέ μαζί του και την παρέα του, αλλά πρώτον το ότι στην παρέα ήταν και ο Αλέξανδρος, δεύτερον το ότι ήμουν πτώμα από την εξαντλητική προπόνηση, με έκαναν να αρνηθώ. Έτσι προφασίστηκα μια δουλειά και το απέφυγα, όμως ο Πάνος μου είπε ότι το Σάββατο, μετά την προπόνηση, δεν θα τη γλιτώσω και ότι θα βγω μαζί τους. Θα είναι και κορίτσια στην παρέα, θέλει να μου τα γνωρίσει λέει, θα κάνουμε καλή παρέα. Σίγουρα.. ναι.. οπωσδήποτε! Θα πάω γιατί δεν μπορώ να κάνω αλλιώς, δεν μπορώ να αρνηθώ δεύτερη φορά. Είναι αγένεια και ο Πάνος είναι τόσο καλός μαζί μου, είναι φίλος μου βασικά! Ναι, είναι φίλος μου! Είναι ο πρώτος φίλος μου εδώ και τελικά δεν είναι όλα τόσο τραγικά! Αν εξαιρέσεις βέβαια ότι μου λείπουν οι παλιοί μου φίλοι και ο Άγγελος.

Σάββατο πρωί και να ξυπνάς στις εφτά, απλά απάνθρωπο!! Έβαλα τα ρούχα της προπόνησης, μάζεψα το σάκο μου και τα ρούχα που θα φορούσα μετά που θα πηγαίναμε για καφέ, έφαγα λίγα μπισκότα και ξύπνησα τη μαμά να με πάει στο γήπεδο.

-Μαμά, μετά θα αργήσω να γυρίσω, θα βγω με τα παιδιά.

-Ποια παιδιά; με ρωτάει ξαφνιασμένη.

-Από την ομάδα ρε μαμά, ποια παιδιά;

-Σωστά. Ε, πρέπει να πάμε κάπου, λυπάμαι δεν μπορείς να πας!

-Πού να πάμε ρε μαμά;

-Για ψώνια.

-Ούτε καν! Εσύ υποτίθεται ότι πνίγεσαι στη δουλειά..

-Είπα να κάνω ένα διάλειμμα για να περάσω λίγο χρόνο με την κόρη μου, τόσο κακό είναι;

-Ναι, γιατί δεν μου το είπες νωρίτερα και έχω κανονίσει.

-Όπως το κανόνισες θα το ξεκανονίσεις!

-Μαμά, δεν γίνεται!

-Άρια, δεν θα το συζητήσουμε. Πρέπει να πάμε και από τη γιαγιά σου μετά.