Όταν όλα αλλάζουν

28. Σαββατοκύριακο στα Γιάννενα

Η εβδομάδα πέρασε αργά και βασανιστικά και επιτέλους έφτασε η Παρασκευή. Η πιο κουραστική και βαρετή εβδομάδα. Ο Χρήστος μας έβαλε ό,τι πιο δύσκολο και κουραστικό μπορούσα να φανταστώ! Δεν πρόκειται να ξανατσακωθώ ποτέ με τον Άλεξ! Δεν είναι κατάσταση αυτή.. Περιμένω πώς και πώς να τελειώσει και αυτή η ώρα για να πάμε με τα παιδιά να κάνουμε το δοκιμαστικό για το γκρουπάκι. Έχω ετοιμάσει κάποια τραγούδια για να με ακούσουν. Μακάρι να με δεχτούν! Το θέλω τόσο πολύ! Αλλιώς η κιθάρα μου θα παραμείνει άχρηστη στη γωνιά του δωματίου μου. Κουδούνι... ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ!

Τρέχω στην αυλή να βρω τον Πάνο και τα υπόλοιπα παιδιά.

-Γεια σου Πάνο; Πού είναι οι υπόλοιποι; Δεν θα πάμε για πρόβα;

-Ηρέμησε παιδί μου, είναι διάλειμμα ακόμα.

-Καλά.. πού είναι οι άλλοι;

-Ο Άλεξ πήγε τουαλέτα, τα κορίτσια;

-Έπαιρναν κάτι σημειώσεις, θα κατέβουν σε λίγο.

-Μάλιστα.. τι έχεις; Φαίνεσαι λίγο κουρασμένη..

-Λογικό δεν είναι; Μας έχει πεθάνει ο Χρήστος! Δεν αντέχω άλλο..

-Σε καταλαβαίνω.. Το παράκανε κι αυτός.

-Δίκιο έχει.. μόνο έτσι θα βάλουμε μυαλό. Αν ξανατσακωθώ με τον Άλεξ να μην με λένε Άρια!

-Κατά φωνή! Πού είσαι ρε; φωνάζει τον Άλεξ ο Πάνος.

-Γεια.. τι γίνεται;

-Καλά, εδώ τα λέμε με την Άρια.

-Μισό λεπτό να χαιρετήσω τα παιδιά κι έρχομαι, μας κάνει τη χάρη να μας αφήσει ήσυχους.

-Θα κατέβεις Γιάννενα το Σαββατοκύριακο Άρια; με ρωτάει ο Πάνος.

-Ναι.. επιτέλους! Έχω τρεις εβδομάδες να πάω. Μου έχουν λείψει όλοι!

-Και κυρίως ο Άγγελος ε;

-Ε.. ναι! Δεν μπορώ να περιμένω μέχρι αύριο. Θέλω να φύγω σήμερα!

-Εσύ είσαι τρελή! Δεν θα αντέξεις με τίποτα εδώ.. έχω μια ιδέα!

-Για πες..

-Γιατί δεν ζητάς από το Χρήστο μια μέρα να λείψεις; Δεν είναι τόσο τραγικό. Δικαιούμαστε να λείπουμε και καμιά φορά. Δεν χάλασε και ο κόσμος!

-Λες;

-Ε ναι! Αφού δεν κρατιέσαι!

-Τέλεια! Μπράβο βρε Πάνο! Λοιπόν, θα του πω ότι έχω πολύ καιρό να πάω Γιάννενα και επίσης ότι το Σάββατο παίζει ο αδερφός μου και θέλω να τον δω πριν τον αγώνα. Πιστεύω να με αφήσει να φύγω τι στο καλό..