BÖLÜM 57 - ZENGİNLİK ÇAĞI

2.4K 218 277
                                    

Ve yeni bölümle karşınızdayım. Öncelikle nasılsınız? Bu bölümde zaman atlamamız olacak. Üniversiteyi bitirmiş olan bizim takım bakalım ne haldeler görelim.

Ondan önce çekiliş kazananı açıklıyorum bana ulaşabilirler tebrikler!

Ondan önce çekiliş kazananı açıklıyorum bana ulaşabilirler tebrikler!

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Yorum ve oylarınızı bekliyorum.

Seviliyorsunuz

-M

♥️

4 YIL SONRA

Bir insanın yeni şeylere alışması sanıldığından daha kısa süredir. Başımıza ne gelirse gelsin o duruma uyum sağlayıp içinde bulunduğun hayata alışabiliyordun. Ortamına ayak uydurabiliyorsun. Hatta öyle ki bir zamanlar olduğun kişiyi dahi unutabiliyordun.

Özellikle de paraya sahip oluyorsan.

Zenginliğe alışmak çok kolaydı. Zenginlerin sana alışması da kolaydı. Ne kadar çok paran varsa o kadar çok etrafında dolaşırlardı.

Bizim zenginliğe alışmamız çok kısa sürmüştü. Babam bu sefer mantıklı hareket etmek istiyordu çünkü son şansımız olduğuna inanıyordu. Bu yüzden parayı değerlendirip büyütmeye karar verdi. Bunu da en iyi borsada yapabileceğine inandı.

Annem ve ben çok korktuk. Babama güvenmediğimizden değil de... Ne bileyim! Elimizi neye atsak kurutuyor gibiydik. Aynı şeyleri yaşarız sanmıştık.

Fakat babam işi ehline bırakmıştı. O sadece para koymuştu. Araştırıp en iyi borsacıları bulup parayı vererek büyütmelerini sağlamıştı. Onlarla yine en iyi gayrimenkul danışmanlarını bulup alım satım işine girmişti.

İlk yıl Elazığ'da kalmaya devam etmiştik. Daha doğrusu annemle babam kalmıştı. Ben beklediğim puanı yapmasam da paralı bir şekilde bir bölümde okumaya yeterli puanı elde etmiştim. Mezuna kalmak isterken babam okul parasını karşılayacak durumda olduğumuzu söylemişti. İstemediğim bir bölüm ve okulda okutmuşlardı. İstemediğimi defalarca kez söylesem de onlar paraları olduğu konusunda ısrar etmişlerdi. Asıl sebebin o bölüm ve okul olduğuna bir türlü ikna olamamışlardı. Ben de laf anlatmaktan yorulduğum için kabul etmiştim.

Neyse ki Ahmet'in puanları benim olduğum okulda burslu okuyabilecek kadar iyiydi. Ben pazarlama bölümünde okurken o Ekonomi bölümünde okuyordu. Babamın borsadan iyi para kaldırdığını görünce birden fikrini değiştirip Ekonomist olmaya karar vermişti. İkimiz de aynı okula gidince yurtta kalmak yerine birlikte yaşamaya başlamıştık. Bizimkiler buna elbette laf etmişlerdi ama sonunda savaşı biz kazanmıştık.

"Bir gün Nazlı ile evlenmeyi planlıyorum ben," demişti Ahmet. Elazığ'ıya gelip ailemin karşısına dikilmişti. O an bizimkiler beni çok sevdiğini düşünerek kabul etmişti. Onlar Elazığ'da kalırken ben Ahmet ile İstanbul'a taşınıp yaşamaya başlamıştım. Kiraya ve faturalara ortak olurken ilk bir yılımız hayallerimizin de ötesinde güzel geçiyordu.

SOLMUŞ MÜREKKEPHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin