ŞANS OYUNU

83. BÖLÜM

Şırnak Silopi Operasyonu

Çıkış Bölgesi / Atatürk Havalimanı

Saat / 23:56

Helikopter ile Atatürk Havalima'nın ortasındaki piste iniş yaptığımızda bizi karşılayan askerlerden ikisi kapımızı açınca kulak üstü bağlantımızı çıkartarak aşağıya indik. Cumhurbaşkanı Cerrah Ata Kolcu tarafından verilen emir ile hazırlanan üç ayrı operasyon uçağı Şırnak Silopi operasyonu için hazırda bekliyordu. Ganni ile birlikte askerler eşliğinde en baştaki ucağa doğru yürümeye başladık. İlk uçakta Gediz Alpay Kılıç, Gediz'in ekibinden Karadağ yandaşı birkaç adam ve ben olacaktık. Ganni'nin uzattığı elini tutarak önden ilerleyip merdivenleri çıkmaya başladığımda içeriye geçtiğim an Ateş Hanzade ile göz göze geldiğimde çatılan kaşlarım ile, "Ateş." demiştim, şaşkınca.

Oturduğu koltukta bir bacağını diğerinin üzerine atmış bir vaziyette gülümserken, "Hoşgeldiniz." dediğinde birkaç adım daha atarak, "Hoşbuldum." dedikten sonra, karşısındaki koltuğa yerleştim.

Arkamdan gelen Ganni Ateş'i görünce yüzüne yayılan gülümsemesi ile, "Ulan dayanamadın değil mi?" demişti, gözlerini kısarak.

Ateş keyifli bir kahkaha atarken Ganni'nin kendisine uzattığı yumruğuna kendi yumruğunu tokuşturduktan sonra, "Dayanamadım demeyelim de, sana güvenemedim diyelim." dedi, göz kırparken.

Ganni yanımdaki boşluğa otururken, "Bak sen, bana güvenmediğini bilmiyordum." dedi, kaşlarını kaldırarak.

Ateş Ganni'nin gözlerine bakarken, "Vitesi geriye atmakta zorlandığın için, yardımcı olmaya geldim." dedi, gülümseyerek.

Uçak sekiz kişilik olmasına rağmen ortadaki koridorun genişliğinden sebep yeterince büyüktü. Diğer iki uçak askeri nizam ile hazırlandığı için her birisi yüz kişilik asker birliğini taşıyabilecek boyuttaydı. Komuta zincir birliği olarak biz bu uçakta seyahat edecektik.

Ganni oturduğu yerden ayağa kalkarken, "Gelecek olan araçlara bakmam gerekiyor, hareket hâline geçerken dönerim." diyerek uçağın çıkış kapısına ilerlediğinde Ateş'in bakışları ile karşılaştım.

Uzun bir süre gözlerime baktıktan sonra, "Maskeni çıkartmayacak mısın?" diye sorduğunda başımın tepesinden tutarak maskemi sıyırdıktan sonra ses aplikatörünü de çıkartıp yanımdaki koltuğa bırakmıştım.

Başımdaki tokayı çıkarttığımda saçlarım omuzlarıma düşerken, "Yedi aydır tebdil gezmediğim için alışmıştım serbest olmaya, bu hâlime dönerken zorlandım." dedim, gülümseyerek.

Ateş göğüs cebinden çıkarttığı elektronik sigarasından aldığı bir nefesi ciğerlerine kadar çektikten sonra, "Seninle ilk kez karşılaşmıyoruz fakat Ganni'yle olduğum kadar samimi değiliz." dedi, dumanı dışarıya bırakırken.

"Evet, değiliz."

"Özel bir sebebi var mı?"

"Neyin?"

"Benden uzak durmanın."

Başımı olumsuz anlamda sallarken, "Bu sadece size gösterilmiş bir mesafe değil, istihbarata geçtiğim zamandan bu yana herkes ile aramda bir mesafe vardır. Biliyorsunuz ben bir Teşkilat ajanı olarak insan arası ilişkilerime ve mesafeme dikkat etmek zorundayım. Ganni ile aynı elmanın iki yarısı gibi olmak zorunda kaldığımız günler olduğu için bu kadar yakınız." dedim, tebessüm ederek.

Sigarasından bir nefes daha alarak, "Biliyorum, Ganni senin arkadaşlık bağları kurmadığını söylemişti." dedi, ağzındaki dumanı üflerken.

"Ganni beni çok iyi tanıyor."