• Night Changes •

Κεφάλαιο 5

Zayn's Pov

Όταν επέστρεψα στο καθιστικό με το σάντουιτς στο χέρι την είδα να κοιμάται. Μα πώς; 5 λεπτά έλειψα μόνο! Μάλλον θα ήταν πολύ κουρασμένη, δεν έχει συνηθίσει στη σκληρή δουλειά άλλωστε. 

Καθίζω σιγά στον καναπέ και αφήνω το πιάτο στην άκρη του τραπεζιού. Μάλλον θα πρέπει να την ξυπνήσω καλύτερα, να την πάω σπίτι να κοιμηθεί. Δεν νομίζω να της αρέσει όταν ξυπνήσει εδώ το πρωί. Τι θα σκεφτεί; Μα όχι δεν μπορώ, είναι τόσο γλυκιά όταν κοιμάται, φαίνεται ακόμα πιο νέα από ότι είναι... τόσο αθώα! Καλύτερα να την αφήσω να κοιμηθεί εδώ, αλλά αν την ψάχνουν οι δικοί της; Πφφ γιατί μου είναι τόσο δύσκολο να πάρω μια τόσο απλή απόφαση; ίσως επειδή δεν θέλεις να την αφήσεις να φύγει ακόμα μου λέει το υποσυνείδητο μου. Μα όχι, τι είναι αυτά που λες; Καλά μπορεί και να είναι αυτό αλλά...παράτα το, θα την αφήσω εδώ! 

Μετά από την μεγάλη συζήτηση με τον εαυτό μου για το αν θα την ξυπνήσω ή θα την αφήσω να κοιμηθεί αποφασίζω να φέρω κάτι να την σκεπάσω. Ανεβαίνω στο δωμάτιο μου και όταν ξανά κατέβω έχω στα χέρια μου μια λεπτή κουβερτούλα που την αφήνω στην άκρη του καναπέ και έπειτα την βοηθάω σιγά να ξαπλώσει, χωρίς να την ξυπνήσω και εκείνη αμέσως γίνεται μια μικρή μπάλα, φέρνοντας τα πόδια της κοντά στο στήθος της. Ρίχνω απαλά από πάνω της την κουβέρτα και όταν γονατίζω στο πάτωμα δίπλα της να την σκεπάσω καλύτερα την νιώθω να κουνιέται, έτσι σταματάω τις κινήσεις μου και πριν το καταλάβω έχει τυλίξει τα χέρια της γύρω από τον λαιμό μου σε μια χαλαρή αγκαλιά, αναγκάζοντας με να φέρω το κεφάλι μου κοντά στον δικό της και εγώ με την σειρά μου τοποθετώ το χέρι μου σιγά στην πλάτη της. 

« Emily; »

Την ρωτάω ψιθυριστά και περιμένω λίγο όμως δεν παίρνω απάντηση, ευτυχώς κοιμάται. Είναι η δεύτερη αγκαλιά για σήμερα, αν και αυτή τη φορά δεν έχει τις αισθήσεις της, όμως δεν με νοιάζει. Μου αρέσει να βρίσκομαι σε αυτή τη θέση, μέσα στα λεπτά της χέρια νιώθω πολύ...πολύ όμορφα; Δεν νομίζω ότι αυτό ταιριάζει απόλυτα, αλλά προς το παρόν θα συμβιβαστώ. Άλλωστε θα έχω πολλές ευκαιρίες για τόσες αγκαλιές ακόμα, αφού θα είμαστε τόσες ώρες την ημέρα μαζί.

Μένω ακίνητος για λίγο ακόμα μέσα στα ζεστά της χέρια απολαμβάνοντας τη στιγμή και έπειτα με αργές κινήσεις απελευθερώνομαι και σηκώνομαι όρθιος. Τακτοποιώ με ησυχία όλα τα χαρτιά της δουλειάς και ανεβαίνω την σκάλα, αφότου την κοιτάξω άλλη μια φορά. Μπαίνω στο δωμάτιο μου, φοράω ένα φανελάκι με ένα πρόχειρο παντελόνι και αφού κλείσω το φως ξαπλώνω στο κρεβάτι μου. Μετά από λίγη ώρα μιας και ήμουν τόσο εξαντλημένος με παίρνει ο ύπνος με διάφορες σκέψεις να τριγυρίζουν στο μυαλό μου...