Flashback
Η μητέρα μου αφήνει κάτω τις σακούλες με τα ψώνια, ώστε να μπορέσει να ξεκλειδώσει το διαμέρισμα. Σπρώχνει την πόρτα και περνάω πρώτη εγώ μέσα.
«Αριστερά» Με κατευθύνει προς τη μικρή κουζίνα όπου καταφέρνω επιτέλους να αφήσω τις βαριές σακούλες.
«Εδώ θα μείνουν δηλαδή;» Ρωτάω περίεργη, παρατηρώντας γύρω το μικρό διαμέρισμα του τρίτου ορόφου. Αποτελείται μονάχα από πέντε δωμάτια. Την κουζίνα, η οποία σίγουρα δεν είναι σχεδιασμένη για να φιλοξενήσει μια πραγματική νοικοκυρά, το καθιστικό που με το ζόρι χωράει μία μικρή παρέα φίλων, την τουαλέτα την οποία ακόμη δεν έχω εξερευνήσει καθώς είναι η πρώτη φορά που πατάω το πόδι μου εδώ και τα δύο υπνοδωμάτια. Τουλάχιστον εκεί έχει ο καθένας την άνεση και την ιδιωτικότητα του.
«Ναι. Να είναι καλά αυτό το παιδί. Ο Θεός το έστειλε εκείνη τη στιγμή να ακούσει άθελά του τη συζήτηση μας σχετικά με τη διαμονή του. Δεν ήθελα να αφήσω τον γιο μου να μένει σε ένα από τα άθλια δωμάτια της εστίας. Και τώρα που ξέρω ότι θα έχει παρέα αισθάνομαι πιο ήσυχη. Φάνηκε καλό και συγκροτημένο αγόρι»
«Ναι, το ξέρω» Απαντάω αδιάφορα ενόσω τη βοηθάω να τακτοποιήσει τις αγορές του σούπερ μάρκετ στις κατάλληλες θέσεις.
«Ήταν τόσο εξυπηρετικός εξαρχής. Δεν υπήρξε θέμα ούτε στα οικονομικά. Τόσο ευγενικό παιδί και ούτε που μας ξέρει» Την ακούω να μονολογεί για εκατοστή φορά από όταν έκλεισε η συμφωνία για την ενοικίαση του διαμερίσματος.
«Πού είναι τώρα;» Αλλάζω το θέμα προκειμένου να γλιτώσω τη συνέχεια του μονολόγου της που γνωρίζω ήδη πού καταλήγει.
«Πήγαν να δώσουν ως προκαταβολή το νοίκι του πρώτου μήνα»
«Μάλιστα» Αφήνω στην κουζίνα τη μητέρα μου και προχωράω προς το σαλόνι. Περπατάω με αργό βήμα γύρω στον χώρο επεξεργάζοντας τον. Κατά βάθος νιώθω ένα αίσθημα ζήλιας. Ο αδερφός μου θα σπουδάσει στην μεγαλύτερη πόλη της Αγγλίας, το Λονδίνο. Σε ένα από τα καλύτερα πανεπιστήμια• Στο οποίο πέρασε με όλη την αξία του, αφού ξέρω πόσο πολύ προσπάθησε για αυτό. Θα έχει δικό του σπίτι για τα επόμενα τέσσερα χρόνια. Θα γνωρίσει νέα άτομα, θα χτίσει νέες φιλίες και σχέσεις. Θα γυρίσει στο Λονδίνο, θα εξερευνήσει την πόλη και τους ανθρώπους της. Θα βγει έξω, θα δοκιμάσει νέες δραστηριότητες που δεν βρίσκεις στο μικρό μας Bradford. Θα ζήσει την φοιτητική του ζωή στο έπακρο και δίχως κανέναν να ελέγχει τις κινήσεις του. Ελεύθερος, ανεξάρτητος. Θα είναι σαν ένα ταξίδι που διαρκεί πολύ, πολύ καιρό.
YOU ARE READING
• Night Changes •
Fanfiction"Meeting you was fate. Becoming your friend was a choice. But falling in love with you was beyond my control."