• Night Changes •

Κεφάλαιο 18

Δεν καταλαβαίνω τι μπορεί να έχει συμβεί. Για ποιό λόγο να έκανε όλα αυτά; Μα τώρα τον βλέπω ξαπλωμένο μπρούμυτα στον καναπέ και έχω φρικάρει. Λογικά κοιμάται μα με αυτά που βλέπω γύρω μου αμφιβάλλω και για αυτό. Δεν πιστεύω να...

Πέφτω στα γόνατα μπροστά από εκείνον και τον ταρακουνάω σιγά.

<< Ζέιν; Ζέιν! >> φωνάζω το όνομα του μήπως ξυπνήσει μα δε βλέπω καμία αντίδραση. Τα μάτια μου βουρκώνουν καθώς προσπαθώ να τον συνεφέρω. Ξαφνικά τον βλέπω να κινείται ελάχιστα και έπειτα ανοίγει πεταριστά τα μάτια του κοιτάζοντας γύρω σαν να μην καταλαβαίνει που βρίσκεται. Όμως όταν με βλέπει φαίνεται να αποκτά τη μνήμη του και σηκώνεται απότομα από τον καναπέ και καθίζει σε αυτόν.

<< Θεέ μου είσαι καλά! Με κατά τρόμαξες!! >> λέω και σκουπίζω τα φρέσκα δάκρυα μου. Με κοιτάζει μπερδεμένος.

<< Τι- τι συμβαίνει; Πώς βρέθηκες εδώ; >> ρωτάει με την βραχνή φωνή του και έπειτα βήχει ελαφρά ώστε να καθαρίσει τον λαιμό του. Η ανάσα του μυρίζει υπερβολικά σαν ένα μείγμα από αλκοόλ με καπνό. Καθίζω πλάι του και παίρνω μια ανάσα ανακούφισης όσο τον παρατηρώ να κοιτάζει το δωμάτιο με ορθάνοιχτα μάτια.

<< Όχι...γαμώτο δεν έπρεπε να γίνει αυτό! >> λέει περισσότερο στον εαυτό του ενώ πανικόβλητος εκτοξεύεται επάνω.

<< Τι εννοείς; >> τον κοιτάζω στα μάτια και τότε διακρίνω τους μαύρους κύκλους εμφανής κάτω από αυτά.

<< Έμιλυ...συγγνώμη! >> περνάει το χέρι του μέσα απ'τα κοντό κουρεμένα μαλλιά του απογοητευμένα και εγώ δεν έχω ιδέα γιατί μου ζητάει συγγνώμη.

<< Για ποιο πράγμα; >> ρωτάω μπερδεμένη.

<< Για...όλο αυτό >> λέει δείχνοντας με τα χέρια του την ακαταστασία που μόνος του είχε προκαλέσει.

<< Δεν έπρεπε να γίνει έτσι. >> κάθεται στον καναπέ και ρίχνει το πρόσωπο του στις παλάμες του.

<< Μα γιατί κάνεις έτσι; Δεν έγινε και τίποτα, εγώ απλά ήρθα να δω αν είσαι καλά. >> γυρίζει και με κοιτάζει ερωτηματικά.

<< Αλήθεια πώς ήρθες εδώ; >>

<< Σε έπαιρνα όλο το πρωί και δεν απαντούσες. Ανησύχησα και ήρθα εδώ όμως δεν άνοιξες. Τρόμαξα μήπως σου συνέβη κάτι και μπήκα μέσα χωρίς να χτυπήσω. Συγγνώμη εάν...>>

<< Όχι εντάξει. Απλά δεν έπρεπε να...πφφ >> τρίβει τα μάτια του και κοιτάζει τον τοίχο.