Είναι πάλι εδώ. Ελπίζω μόνο να μην το κάνει για κάποιο συγκεκριμένο σκοπό, όπως ας πούμε να έρχεται για εμένα. Δεν είμαι από αυτές που νομίζουν ότι αρέσουν σε όλους τους άντρες, όμως η συμπεριφορά του, έστω και για τα λίγα λεπτά που τον γνώρισα, ήταν περίεργη. Οπότε δεν ξέρω και εγώ τι να σκεφτώ. Φοράει ακριβώς το ίδιο κοστούμι με εχθές και έχει τα χέρια στις τσέπες του παντελονιού του, κοιτάζοντας προς εμάς τους δυο με ένα χαμόγελο. Όχι ότι πιο αληθινό έχω δει, αλλά δεν έχω ακόμη την δυνατότητα να τον καταλαβαίνω. Ο Zayn συνεχίζει να στηρίζεται στο γραφείο μου με τα δυο χέρια του, σφίγγοντας ελαφρά αυτή τη φορά τις γροθιές του. Τον κοιτάζει με ένα απαθές βλέμμα που μόνο εγώ μπορώ να καταλάβω.
« Χρειάζεστε κάτι; » Ρωτάει ήρεμα και ο Adam πλησιάζει λίγα βήματα.
« Βέβαια. Αν δεν σε πειράζει, θα ήθελα να μιλήσω λίγο στην Emily. Κατειδίαν » Τι; Με εμένα; Γιατί πάλι; Και εχθές ήθελε να μιλήσουμε, τελικά κάτι θέλει από εμένα. Δεν είχα άδικο. Κανείς μας δεν απαντάει για λίγα δευτερόλεπτα και ξέρω ότι ο Zayn το σκέφτεται πολύ. Ξέρω ότι στο τέλος θα φύγει, όμως θα ήλπιζα να μην το έκανε. Αισθάνομαι περίεργα όταν είμαι μαζί με τον Adam. Τελικά στρέφεται προς εμένα.
« Πάω να ψάξω κάτι στην αποθήκη που χρειάζομαι και θα επιστρέψω. Δεν θα αργήσω » Με κοιτάζει έντονα στα μάτια και μέσα απ'το βλέμμα του μπορώ να καταλάβω ότι το εννοεί. Ούτε εκείνος θέλει να μείνω μόνη μαζί του και θα σιγουρευτεί ότι δεν θα λείψει για πολύ ώρα. Χαίρομαι που νοιάζεται τόσο για εμένα, αν και δεν καταλαβαίνω τον λόγο που δεν με θέλει κοντά του, αλλά ποιος νοιάζεται. Σημασία έχει ότι δείχνει κάποιο πραγματικό ενδιαφέρον. Κουνάω θετικά το κεφάλι μου και ύστερα φεύγει. Ο Adam έρχεται και καθίζει στην καρέκλα μπροστά απ'το γραφείο και βάζει το ένα πόδι πάνω στο άλλο, ενώ το αριστερό του χέρι ξεκουράζεται επάνω στο ξύλινο γραφείο μου. Ειλικρινά δεν ξέρω πως ακριβώς να συμπεριφερθώ, είναι μεγαλύτερος μου και για αυτό δεν είμαι σίγουρη για τον τρόπο που πρέπει να του μιλήσω. Αν και εκείνος φαίνεται να είναι πολύ άνετος. Άλλωστε τι έχει να φοβηθεί εκείνος από εμένα; Αντίθετα εγώ, πολλά.
« Λοιπόν, δεν θα μιλήσεις; » Με παροτρύνει και εγώ τον κοιτάζω αμήχανα.
« Είπατε πως θέλετε να μιλήσουμε, οπότε σας ακούω »
« Σε παρακαλώ, λέγε με απλά Adam. Δεν είμαι και τόσο μεγάλος πια » Μου χαμογελάει και από μέσα μου χαίρομαι που έστω ξεκαθάρισα αυτό το θέμα. Μου φαινόταν περίεργο να του μιλάω στον πληθυντικό, αλλά εξίσου ανόητο κι αν του μιλούσα στον ενικό.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
• Night Changes •
Hayran Kurgu"Meeting you was fate. Becoming your friend was a choice. But falling in love with you was beyond my control."
