• Night Changes •

Κεφάλαιο 13

Στρέφω το σώμα μου αλλάζοντας πλευρό για χιλιοστή φορά, προσπαθώντας να ξαπλώσω σε μία βολική στάση, όμως μάταια. Έχει τόση ζέστη, δεν αντέχεται! Νιώθω ένα άλλο σώμα δίπλα μου. Νυστάζω όμως, έτσι δεν κάνω καν τον κόπο να ανοίξω τα μάτια μου.

Αφού περάσουν λίγα ακόμα βασανιστικά λεπτά ζέστης, μαζεύω όλες μου τις δυνάμεις και σηκώνομαι. Κοιτάζω γύρω μου και παρατηρώ ότι είμαι στο σαλόνι, όμως όλα τα φώτα είναι κλειστά και επικρατεί απόλυτη ησυχία. Για περίμενε μια στιγμή! Πού είναι οι υπόλοιποι; Τι ώρα είναι; Πότε κοιμήθηκα; Γυρίζω και βλέπω τον Niall να κοιμάται ήρεμος στον καναπέ, όπου βρισκόμουν κι εγώ. Αφόρητη ζέστη. Πφφ!

Κατευθύνομαι όσο πιο αθόρυβα μπορώ στον επάνω όροφο να βρω την τουαλέτα και κλείνομαι μέσα. Κοιτάζω τον εαυτό μου στον καθρέπτη με μισό κλειστά μάτια, μιας και το φως της λάμπας ενοχλεί τα μάτια μου. Ποπο τι χάλι είναι αυτό. Περνάω τα δάχτυλα μου ανάμεσα στα μαλλιά μου προσπαθώντας να τα στρώσω λίγο και έπειτα τα πιάνω μια ανέμελη ψηλή αλογοουρά, ώστε να διαπεράσει λίγος αέρας στο σημείο εκείνο. Πλένω το πρόσωπο μου για να δροσιστώ και το σκουπίζω.

Ανοίγω προσεκτικά την πόρτα του δωματίου της Danielle. Θα ψάξω να βρω μια πιο άνετη μπλούζα της. Προχωράω ένα βήμα προς τα μέσα, όμως το μετανιώνω αμέσως. Χωρίς να το θέλω ανοίγω ορθάνοιχτα τα μάτια μου στο θέαμα αυτό. Ο Liam βρίσκεται εντελώς γυμνός επάνω στο επίσης γυμνό σώμα της Danielle. Κοιμούνται και για καλή μου τύχη έχει αρκετό σκοτάδι, ώστε να μην μπορέσω να δω κάτι που δεν πρέπει. Θεέ μου δεν προσέχουν καθόλου αυτοί οι δύο.

Βγαίνω αμέσως από εκεί και κατευθύνομαι στο διπλανό δωμάτιο, όπου λογικά θα κοιμάται ο Lou με την Eleanor. Σπρώχνω την πόρτα διστακτικά κοιτάζοντας μέσα. Βλέπω κάτι παρόμοιο να συμβαίνει επάνω και στο δικό τους κρεβάτι. Έλεος, συνεννοημένοι ήταν; Από ότι φαίνεται θα μείνω με τα ρούχα που φοράω.

Κατεβαίνω τις σκάλες και διακρίνω λίγο φως να προέρχεται από την κουζίνα. Μπαίνω μέσα και βλέπω τον Niall, χωρίς μπλούζα να περιπλανιέται ανήσυχα στον χώρο αυτό.

<< Niall; >> ρωτάω καθώς τον πλησιάζω από πίσω. Στρέφει απότομα προς το μέρος μου και με τραβάει στην αγκαλιά του. Ξαφνιάζομαι, αλλά ανταποκρίνομαι.

<< Για όνομα του Θεού Emily! >>

<< Τι έγινε; >> τον απομακρύνω και τον κοιτάζω στα μάτια.

<< Νόμιζα πως έφυγες! Τρόμαξα! >> αφήνει μια ανάσα ανακούφισης, καθώς σκουπίζει το μέτωπο του.