• Night Changes •

Κεφάλαιο 46

[ Παρασκευή, 19 Αυγούστου ]

Emily's Pov

« Ευχαριστώ για απόψε, το χρειαζόμουν » Κοιτάζω τα μαύρα μάτια του στο σκοτάδι με ένα μεθυσμένο αλλά και ειλικρινή χαμόγελο. Εκείνος ανασηκώνει τους ώμους και ανοίγει την ασφάλεια του αυτοκινήτου για να μπορέσω να φύγω. « Δηλαδή τώρα πρέπει να σε αποχαιρετήσω; » Τον ρωτάω δυσαρεστημένα και εκείνος απλώνει το χέρι του για να πιάσει το δικό μου. « Δυστυχώς ναι, αλλά θα μιλήσουμε και αύριο » Το πρόσωπο μου σοβαρεύει και ελευθερώνω το χέρι μου απ'τη λαβή του για να βγάλω τη ζώνη μου. « Κι αν δεν θέλω; » Μου χαμογελάει και ετοιμάζεται να μου απαντήσει, όμως εγώ δεν του το επιτρέπω, αφού σηκώνομαι απ'τη θέση μου και πριν το καταλάβει βρίσκομαι επάνω στα πόδια του. Τα πόδια μου είναι ανοιχτά και ακουμπάνε απ'το πλάι τους γοφούς του καθώς τυλίγω τα χέρια μου γύρω απ'τον σβέρκο του, ενώ τα δικά του βρίσκονται στον αέρα μη ξέροντας πως να συμπεριφερθεί. Τα μεγάλα στρογγυλά μάτια του με κοιτάζουν σαστισμένα και εγώ γελάω χαριτωμένα με την αντίδραση του. « Τι...τι κάνεις; » Ρωτάει μπερδεμένος. Αντί να του απαντήσω όμως ευθέως, του κάνω και εγώ μια άλλη ερώτηση. « Θα με φιλήσεις επιτέλους ή πρέπει να το κάνω εγώ; » Τον κοιτάζω με ένα τόσο σοβαρό ύφος και φαίνεται να έχει χάσει τελείως τα λόγια του. « Emily είσαι μεθυσμένη » Λέει σαν δικαιολογία και εγώ γυρίζω τα μάτια μου ειρωνικά. Ύστερα σκύβω το πρόσωπο μου προς το δικό του και ακουμπάω τα μέτωπα μας μεταξύ τους καθώς του ψιθυρίζω, « Μη προσπαθείς να αντισταθείς, ξέρω ότι και εσύ το θέλεις » Τον ακούω να ανασαίνει βαριά ενώ το βλέμμα του είναι καρφωμένο στα χείλη μου κάνοντας με να χαμογελάσω ικανοποιημένη. « Αύριο - » Ξεκινάει να πει, αλλά τον διακόπτω αμέσως. Ξέρω ήδη τι θα έλεγε. « Ξέρω τι κάνω » Του λέω με βεβαιότητα στη φωνή μου. Τα χέρια του πιάνουν την μέση μου απομακρύνοντας με λίγο και τα βλέμματα μας συναντιούνται. Έπειτα, όπως το περίμενα, κολλάει με ορμή το στόμα του στο δικό μου. Βογγάω από ανακούφιση καθώς τα υγρά χείλη του με φιλάνε μανιωδώς, κόβοντας μου την ανάσα. Τα χέρια του αγκαλιάζουν σφιχτά το κορμί μου και εγώ το πιέζω πάνω στο δικό του. Μπορώ να νιώσω το στήθος του να ανεβοκατεβαίνει βίαια ενάντια στο δικό μου ενώ η γλώσσα του εισβάλει στο στόμα μου κάνοντας το φιλί μας πιο άγριο. Ύστερα από αρκετά λεπτά - τουλάχιστον έτσι φάνηκε σε εμένα -, τα χείλη του απομακρύνονται απ'τα δικά μου, μονάχα για να κολλήσουν στον λαιμό μου. Ξέπνοη πλέον, παίρνω λίγες βαθιές ανάσες και όταν η γλώσσα του αγγίζει το δέρμα μου, καίω ολόκληρη. Τα δάχτυλα μου μπλέκονται στην ξανθιά τούφα των μαλλιών του και τα τραβάω ελαφρά τη στιγμή που τα δόντια του χαράζουν τον λαιμό μου. Οι παλάμες του οδηγούνται στον πισινό μου ασκώντας δύναμη και κερδίζοντας έναν ακόμη μικρό αναστεναγμό από εμένα. Αισθάνομαι μια μικρή πίεση πάνω απ'το φόρεμα μου και το μεθυσμένο αλαζονικό χαμόγελο παίρνει ξανά τη θέση του στο πρόσωπο μου, σκέφτοντας ότι έχω κάποια επιρροή επάνω του. Σίγουρα φταίει το αλκοόλ που κάνω τέτοιες σκέψεις, διαφορετικά δεν υπήρχε περίπτωση να χαίρομαι τόσο για κάτι τέτοιο. Ίσως λίγο μόνο.