• Night Changes •

Κεφάλαιο 47

Emily's Pov

Είναι αρχές Οκτώβρη πλέον και το φθινόπωρο έχει κάνει έντονη την εμφάνιση του με το κρύο να γίνεται όλο και χειρότερο την κάθε εβδομάδα που περνάει. Τα ρούχα στην ντουλάπα μου έχουν αντικατασταθεί απ'τα χειμερινά και τα χαλιά απ'την αποθήκη έχουν στρωθεί σε όλο το σπίτι. Σαν γνήσια Αγγλίδα έχω συμβιβαστεί με το κρύο και ίσως να είναι απ'τις αγαπημένες μου εποχές η συγκεκριμένη. Το λατρεύω να κάθομαι μπροστά απ'το αναμμένο τζάκι, να πίνω ζεστή σοκολάτα ή τσάι και να διαβάζω ατελείωτες ώρες βιβλία. Αν και φέτος λίγο δύσκολο μου φαίνεται, αφού έχω τα μαθήματα στο Πανεπιστήμιο και το καθημερινό διάβασμα. Δεν πρόκειται όμως να αφήσω τις υποχρεώσεις μου να μου καταστρέψουν την διασκέδαση.

Ένας και μισός μήνας έχει περάσει απ'την τελευταία και επιτυχημένη μου συνάντηση με τον Zayn, όπου δώσαμε ο καθένας τις δικές του υποσχέσεις και όλως περιέργως, τηρήσαμε και οι δύο. Ποιος να το πίστευε ότι τελικά θα λειτουργούσε, αν απλώς προσπαθούσαμε μαζί. Όλον αυτόν τον καιρό ήρθαμε πιο κοντά ο ένας στον άλλον, περισσότερο από όσο θα μπορούσα να φανταστώ. Επιπλέον, έμαθα τόσα καινούρια πράγματα για εκείνον, ενώ προηγουμένως πραγματικά δεν ήξερα τίποτα και συνειδητοποίησα ότι έχουμε τόσα κοινά μεταξύ μας, κάτι που με χαροποίησε ιδιαίτερα. Όπως για παράδειγμα το αγαπημένο μας φαγητό, χρώμα και κάποια βιβλία. Ξαφνιάστηκα τόσο όταν μου είπε ότι είναι και εκείνος βιβλιόφιλος, παρόλο που του αρέσει περισσότερο να διαβάζει κόμικς. Επίσης λατρεύει τη ζωγραφική πιο πολύ από οτιδήποτε και είναι η μοναδική συνήθεια που δεν έχει παρατήσει απ'το παρελθόν. Μου έχει δείξει κάποια σκίτσα του απ'τις λίγες επισκέψεις μου στο σπίτι του και εγώ τα αγάπησα αμέσως. Δεν έχει κάποιες ιδιαίτερες ικανότητες, αλλά το κάθε ένα από αυτά κρύβει κάτι δικό του, κάτι ξεχωριστό. Μάλιστα, προσφέρθηκε να μου μάθει πως να σχεδιάζω καλύτερα, αλλά εγώ και οι υπέροχες δεξιότητες μου δεν είχαμε επιθυμητά αποτελέσματα. Είμαι απαίσια, μου το αναγνωρίζω. Αυτό που ίσως να με ξάφνιασε περισσότερο αυτό το διάστημα, ήταν ότι πραγματικά περάσαμε όλες εκείνες τις ημέρες χωρίς τσακωμούς και άλλα προβλήματα. Μπορώ να πω ότι έχουμε επιτέλους μια φυσιολογική φιλία. Με κάνει πολύ χαρούμενη, τόσο ώστε να ξεχνάω ακόμη και κάποιες φορές ότι τον θέλω παραπάνω από όσο εκείνος μπορεί να προσφέρει. Αλλά είμαι αρκετά συμβιβασμένη από αυτό που έχουμε μέχρι τώρα. Το να τον βλέπω σχεδόν κάθε μέρα και να περνάμε ποιοτικό χρόνο μαζί είναι ό,τι καλύτερο. Αν είναι να μην τον έχω ποτέ με τον τρόπο που εγώ επιθυμώ, είμαι παραπάνω από ικανοποιημένη εάν έστω παραμείνουμε έτσι ακριβώς όπως είμαστε και τώρα.