Σπρώχνω το μεγάλο βιβλίο στην άκρη του κρεβατιού ώστε να έχω αρκετό χώρο για να απλώσω το σώμα μου και να ξεκουραστώ για λίγο. Έχει περάσει ακόμη μια και μισή ώρα διαβάσματος απ'το τελευταίο μικρό διάλειμμα που έκανα και το κεφάλι μου έχει ζαλιστεί από ατέλειωτους ορισμούς. Παραλίγο να με πιάσει πονοκέφαλος, αλλά ευτυχώς τελείωσα έγκαιρα. Άλλωστε σε λίγο έχω να πάω στο σπίτι του Zayn και τίποτα δεν θα ήθελα να χαλάσει τη διάθεση μου. Τον ενημέρωσα ότι περίπου στις 7 το απόγευμα θα ήμουν εκεί για να προλάβω πρώτα να διαβάσω. Είναι αρχή ακόμα, αλλά μου τη δίνει που δυσκολεύομαι τόσο να κρατήσω την προσοχή μου στο βιβλίο, αν και πιστεύω ότι είναι απλά θέμα χρόνου και συνήθειας.
Αφότου συγκεντρώσω τις σκέψεις μου, ύστερα από λίγα λεπτά, αποφασίζω να μαζέψω τα πράγματα μου πάνω απ'το κρεβάτι για να τα τακτοποιήσω και να σηκωθώ από εκεί. Αρχικά τεντώνω το κορμί μου αφού μετά από τόση ώρα νιώθω τρομερά πιασμένη και έπειτα ανοίγω την ντουλάπα μου για να δω τι θα βάλω. Με μια γρήγορη ματιά διαλέγω και παίρνω από μέσα ένα γκρι τζιν, ένα επίσης γκρι μεγάλο πουλόβερ και τα άσπρα adidas μου.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Έπειτα χτενίζω λίγο τα μαλλιά μου και βουρτσίζω τα δόντια μου ενώ στο τέλος ψεκάζω τα απαραίτητα σημεία με ένα ελαφρύ άρωμα. Βάζω το κινητό στην τσέπη του τζιν και κατεβαίνοντας τη σκάλα φοράω το σκούρο πράσινο σε χρώμα σακάκι μου.
Απ'τη μυρωδιά του κέικ που ψήνεται καταλαβαίνω ότι η μαμά μου βρίσκεται κάπου εδώ, αλλά μπαίνοντας στην κουζίνα βλέπω τον αδερφό μου να ακουμπάει στον πάγκο δίπλα απ'το νεροχύτη τρώγοντας μια μπανάνα ενώ ταυτόχρονα με το άλλο του χέρι ασχολείται με το κινητό του. Ένα απορημένο βλέμμα διαγράφεται στο πρόσωπο του όταν με βλέπει έτοιμη να φύγω.
« Που πας μικρή; » Με ρωτάει αφού καταπιεί την μπουκιά του.
