Κεφάλαιο 39

87 8 0
                                    

Ήμασταν ξαπλωμένοι για λίγα λεπτά χωρίς να κάνουμε τίποτα και απλά κοιτούσαμε ο ένας τον άλλον. Κάποια στιγμή αποφάσισα πως ήταν λίγο άβολο όλο αυτό. Για αυτό ξεκίνησα μια συζήτηση. Άλλωστε ήταν ακόμη πολύ νωρίς για να κοιμηθούμε. Καλά, εγώ βέβαια δεν θα είχα πρόβλημα να τον κοιτάζω για περισσότερη ώρα ακόμη, όμως φοβήθηκα μήπως με πρόδιδε το βλέμμα μου. Εν τω μεταξύ εγώ είχα ξαπλώσει το σώμα μου κατά πλάτος του κρεβατιού, ακουμπώντας τα πόδια μου επάνω στον τοίχο και το κεφάλι μου σχεδόν κρεμόταν έξω απ'το στρώμα. Μιλήσαμε για διάφορα πράγματα, όχι τόσο σημαντικά, όμως εμένα μου άρεσε και μόνο να μιλάω μαζί του. Να ακούω τη φωνή του. Βαθιά και ήρεμη, που σε γαληνεύει. Καλά, εμένα τουλάχιστον αυτό μου μεταδίδει. Μια ηρεμία, μια σιγουριά και φυσικά έναν γλυκό πόνο στην κοιλιά.

Με ρώτησε αρκετά πράγματα για μένα, όπως τι μουσική ακούω, με τι μου αρέσει να ασχολούμαι και πολλά άλλα. Του είπα για την αδυναμία μου προς τα βιβλία και τη μουσική. Πως όταν διαβάζω ταξιδεύω σε φανταστικούς κόσμους, πως με κάνει να ξεχνάω τα προβλήματα μου και νιώθω σαν να είμαι η ίδια η ηρωίδα του βιβλίου, αισθάνοντας όσα κι εκείνη, ζώντας τα γεγονότα σαν να συνέβησαν στην δική μου ζωή και όλα τα σχετικά. Επίσης πως τα τραγούδια που ακούω, πάντοτε έχουν κάποια σημασία για εμένα, πάντα κρύβεται κάποια ιστορία πίσω από κάποιους στίχους που με εκφράζουν και με κάνουν να αισθάνομαι σαν να το ζω ξανά και ξανά.

« Κι αν σου υπενθυμίζουν κάποιο αρνητικό συναίσθημα; Δεν σε πονάει όταν ακούς το συγκεκριμένο τραγούδι; » Ρωτάει περίεργος. Καλά, αυτό εννοείται.

« Ναι. Κάποιες φορές πιο πολύ, άλλες πιο λίγο. Εξαρτάται ξέρεις »

« Και γιατί δεν ακούς κάτι πιο χαρούμενο τότε; Σ'αρέσει όταν πονάς; » Βασικά, το μισώ όταν πονάω.

« Κάποιες φορές το χρειάζομαι όμως. Με βοηθάει στο να ξεσπάσω, να βγάλω από μέσα μου ό,τι νιώθω και να ηρεμήσω. Άλλες φορές όμως κάνει τα πράγματα χειρότερα » Πάντοτε ευχόμουν να υπήρχε ένας τρόπος ώστε να μπορώ να ελέγχω τα συναισθήματα μου, όμως ύστερα κατάλαβα πως δεν είναι τόσο κακό το να είμαι ευαίσθητη.

« Και πως ξέρεις πότε θα συμβεί το καθένα; »

« Αυτό είναι το κακό, πως δεν το ξέρω »

« Τότε μην το κάνεις, δεν μ'αρέσει όταν κλαις » Λέει με έναν ψίθυρο και η καρδιά μου σφίγγεται. Αχ, που να ήξερες ότι τον τελευταίο καιρό ο λόγος για τον οποίο κλαίω είσαι εσύ.

• Night Changes •Where stories live. Discover now