Asker ve mahalle kurgusudur.
Ulaş yıllardır içinde taşıdığı aşkın ağırlığı altında eziliyordu. İçinde biriktirdiği aşk öyle büyüktü ki, sanki her nefes alışında daha da artıyordu. Sevdiği kadın karşısında, yanı başındaydı ama ona uzaktı. Aralarınd...
Hellooo biz geldik aşklarım... Yine aşırı enerji doluyum maşallah. Yeni yıla girdik belki ondandır. Bu arada yeni yılınız kutlu olsun güzellerim:) hepinize mutlu sağlıklı bir yıl diliyorum. Benim için dolu dolu eğlenceli geçecek gibi gözüküyor. Bu yıl yurtdışına taşınabilirim ve hiç alakam olmayan bir işe başlayabilirim. O zaman buraya vakit ayırır mıyım, yazarlığa devam eder miyim bilmiyorum. Ama o zamana kadar bütün kitaplarımın finalini veririm merak etmeyin... Sizi ortada bırakmam aşklarım. Bana şans dileyin ben de size dileyeceğim :)
Sınır 350 yorum 250 sınır geçmeden yeni bölüm gelmeyecek güzellerim
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Her karanlık gecenin, aydınlığa kavuştuğu bir sabah vardır. İllaki vardır. Dışarıda ki güneş tenimi yakarken bile ben kendimi karanlıkta hissediyordum. Güneş doğmalıydı. Benim ve bebeğim için doğmalıydı güneş. Bunu bilerek ve tekrar ederek güne başlamıştım. Canım hiçbir şey istemese de artık iki canlı olduğumu düşünerek kendimi bir şeyler yemeye zorlamıştım. Annem ve babam sabah erkenden halamın yanına Antalya'ya giderken ben de masa başına geçmiştim, kendime hazırladığım iki dilim tost ile. Ders çalışacaktım. Evet hiçbir şey olmamış gibi oturup ders çalışacaktım. O sınavı kazanacak,o okula giderek kendi hayatımı kuracaktım. Ve o hayatın içinde Ulaş olmayacaktı. Hayatıma yeniden birini alır mıydım bilmiyordum. Çünkü ben İlk onu görmüş ilk ona aşık olmuştum. Benim kalbim yalnızca ondan ibaretti.
Ama şimdi her şey değişmişti. Ben kendi içimde onu gömmeyi başarmıştım. Kendi yolumu çizecektim artık.
Ah Aymira,yeni sayfa açtığını sanan herkesin ettiği laf bu biliyor musun? Yeni bir sayfa açtım, her şeye sıfırdan başladım bilmem ne. Hepsi yalan kızım. Senin yapman gereken tek şey yeni sayfa açmak değil, açtığın sayfayı bu sefer çizgiyi geçmeden dikkatle yazman.
Oflayarak elimdeki kalemi masada bırakarak geriye yaslanıp sandalyede dönmeye başladım. Bu kafayla da ne güzel ders çalışırdım ama. En azından denedin. Bu da bir şeydir. Doğru en azından oturup ders çalışmaya çalışmıştım. Bu da bir şeydir. Evde durdukça üstüme üstüme geliyordu sanki. Ayağa kalkıp gardıropun karşısına geçerek gözüme ilk çarpan kıyafetleri aldım. Siyah kot pantolon, üzerine boğazlı dar kesim kazak giyip üzerine de içi yünlü siyah deri ceketimi geçirip saçlarımı tepeden at kuyruğu yaparak kahküllerimi de düzelttim. Acaba saçımı boyatsa mıydım? Hamileyken boyatılır mıydı bilmiyorum. Ablam yapmıyordu çünkü. Yüzüme hiç makyaj yapmadan çantamı da alarak evden çıktım. Kaan ile buluşmaktı niyetim ama karşıma çıkan Ulaş ile adımlarım durdu.
O hâlâ gitmemiş miydi? Bütün gece burada beklemiş miydi gerçekten?
Ne diyecektim? Rol yapmam gerekiyordu. Şimdi karşıma geçip her şeyi hatırladığını söyleyecekti. Sen de onun gibi iyi bir rol yapabilirsin Aymira. Unutma o iki hafta boyunca rolünü çok iyi oynadı.
