RECA

34. Bölüm

Biz geldik...

Bu sefer gerçekten uzun bir bölüm oldu. İki part da yazdığım bölümü tek bölümle atıyorum. Özlediğiniz sahnelerden bol bol yazdım bana göre gerçekten iyi bir bölüm oldu. Umarım siz de beğenerek okursunuz güzellerim.

Sınır 230 oy 200 yorum. " sınır geçmeden bölüm gelmeyecek. "

Keyifli okumalar..

Yazar anlatımı.

Asmin'in içindeki vicdan sesleri hiç susmadan seslerini çıkarmaya devam ediyordu. Hatta katlanarak artıyor gibiydi. O böyle olsun istememişti. O her şey yoluna girdikten sonra kardeşine açıklayacaktı zaten. Aymira'yı düşünmüştü. Küçük kız kardeşini düşünmüştü. Yine olsa aynı şeyi yapardı ya Allah biliyordu. Çünkü mantıklı olan buydu. Şimdi bu açığa çıksa daha da büyük olaylar olacaktı Aymira bütün bunların hepsini nasıl kaldıracaktı? Kaldıramazdı. Küçük kız kardeşi bu kadar güçlü değildi. Uygun bir dille bugün anlatmayı istiyordu ama olacaklardan da korkmuyor değildi.

Eve nasıl vardığını bilmiyordu. Merdivenlerden koşup Aymiranın kaldığı odaya girmişti. Odada çoktan bir doktor bulunuyordu. Ve herkes burada, kardeşinin başındaydı. Ulaş da buradaydı, sırtını duvara yaslamış öylece Aymira'ya bakıyordu ama yüzünden gözünden tek bir ifade okunmuyordu.

" Kardeşim nasıl?" dedi Asmin nefes nefese bir sesle. Üzerindeki ceketi indirip bir köşeye koyarken Aymiranın yanına diz çöktü. Doktor çantasını toplarken onlara bilgi vermeyi de eksik etmiyordu.

" Endişelenecek bir şey yok. Sadece tansiyonu düşmüş, üzüntü ve yorgunluk olmayacak dikkat edecek. Geçmiş olsun." diyerek odadan ayrılırken Tahir de doktoru kapıya kadar geçirdi.

" Aymira kendine gelsin,biz yine de bir doktora gideriz." dedi hâlâ gözü kardeşinin üzerindeyken. Bugün Aymira her şeyi öğrenecekti karar vermişti. En azından bilsin kararını ona göre versin,ona göre davransındı.

" İsterse birkaç gün gelmesin kızım, dinlensin evde. Ali'ye biz de bakarız." dediğinde Ulaş konuştu, dümdüz durarak hiçbir tepki vermeden.

" Zaten neden en başından beri onun yardımcısı erkek değilde neden kadın? Üstelik ufacık tefecik biri. Bu kız kendine zor bakar, uygun bir dille işine son verilsin." diyerek sırtını duvardan çekip elleri cebinde odadan çıktı. Seyhan hanım Merve öylece Ulaşın arkasından bakarken Asmin nefesini dışarı verdi. Aymira keyiften burada durmuyordu, Ulaş için buradaydı. O ise işten çıkarılmasını istemişti.

" Rabbim sonumuzu hayır etsin ne zamana kadar böyle gidecek bu durum? Ulaş'ın hiçbir şeyden haberi yok, Aymira desen günden güne eriyor yavrum." dedi üzüntüyle genç kıza bakarken. Onu böyle gördükçe gerçekten üzülüyordu.

" Seyhan hanım, Aymira sizi dinler. Siz onunla konuşun ve gerçekten bu işe son verin. Sürekli burada durmak belli ki ona iyi gelmiyor." Dedi Asmin ayağa kalkarken. Seyhan hanım ikilime düşmüş gibi bakındı.

" Aymira bana alınır mı,beni yanlış anlar mı bilmiyorum. Yoksa evet evde dinlense daha iyi olur."

" Güzel bir dille söylerseniz eminim sizi anlayacaktır. Lütfen onunla konuşun ve ikna edin. Burada daha çok yıpranıyor ve farkında değil."

" Tamam kızım ben onunla konuşacağım. Ben şimdi Ulaşa bakayım, Aymira uyanınca bana haber verirsin olur mu?" dediğinde son kez Aymiranın saçlarını okşayıp ayrıldı odadan. Merve de onu takip ettiğinde Asmin ve Aymira odada yalnız kalmıştı.