RECA

ALINTI

Midemde değil ama kalbimin içinde kelebekler uçuşuyordu. Beni harekete geçiren şey kalbimde ki bu tatlı sızıydı. Bedenim de öyle bir duygu patlaması vardı ki, artık neyi neden hissettiğimi sorgulamadan içimden geleni yaparak Ulaşa sarıldım. Elindeki tektaş kutusunu hafifçe geriye çekerek,beni tek koluyla sarıp sarmaladı sıkıca. Ben bu anın hayâlini o kadar kurmuştum ki, sadece onunla olmayı, gözüm kapatıp açtığımda ilk hep onu görmeyi o kadar arzulamıştım ki. Şimdi Ulaş bana sadece bir evlilik teklifi etmiyordu.

Ulaş bana hayallerimi yaşatmayı teklif ediyordu.

Ergen Aymira şu an içimde bir yerlerde heyecandan bayılsa da olgun olan tarafım daha sakin tepki vermişti. Omuzunda olan başımı hafifçe geriye çekerek yüzüne baktım.

" Neler atlattık,neler yaşadık. Sonumuzun mutlu olmasını istiyorum Ulaş. Bir daha ılmayalım, kırmayalım. Üzmeyelim birbirimizi. Yara değil, şifa olalım istiyorum. İkimizin de aptallıkları oldu. Ama artık ikimizin de akıllı olması gerekiyor. Biz anne baba oluyoruz Ulaş, buna göre hareket etmemiz gerekiyor."

Gerçek buzdan bir cam gibi kırıldı zihnimde. Hâlâ sürekli kendine soran ve bu yaşanananlara inanamayan yüzüm,harabe bir aynada kendine bakarak tekrar sordu. Anne baba mı oluyoruz? Aynaya yansıyan diğer yüzüm buruk tebessümle ona karşılık verirken iki yüzüm birbirine uzanarak sıkıca sarıldı.

Ben kendi içimdeki bana sarıldım.

Kulağına fısıldadım.

" Biz büyüdük. Biz gerçekten büyüdük Mira. Anne olacak kadar büyüdük."

" Bana söz verecek misin? Mutlu bir son için bana söz verecek misin Ulaş?" dedim bir umutla yüzüne bakarken. Evet demesini istiyordum. Evet sevgilim sonumuz mutlu olacak desin istiyordum.

" Aymira, güzel sevgilim benim. Hayatta bazı şeyler bizim elimizdedir. Ama kader diye de bir gerçek vardır. Eğer olur da bir gün şehadet haberim gelirse kulağına, yinede gülümse. Ağlama sakına. Eğer şehit olmak nasip olmazsa sana söz veriyorum sonumuz mutlu olacak güzelim." parmakları kasıklarımın bir tık üstünde durdu ve iki parmağıyla baştan aşağı elini kaydırdı. " Bu sadece sana değil kızıma da verdiğim bir sözdür." dediğinde kaşlarımı kaldırdım.

Kız mı demişti? Daha çok küçüktü iki ay sonra belki öğrenecektik cinsiyetini.

" Kızım mı dedin? Hissetin mi? Daha belli değil ki cinsiyeti çok erken." dedim bir heyecanla. Garipti ama kızım olacak düşüncesi içimi o kadar hoş etmişti ki. Cinsiyeti önemli değil sağlıklı olsun da derdik ama, aması vardı işte her kadın isterdi bir kızı olsun.

" Kızım dedim evet. Hissediyorum güzelim," omuzuma bir buse kondurdu. " Bizim bir kızımız olacak Aymira. Gözleri sana benzeyen çok güzel bir kızımız olacak. "

Kısa bir alıntı bırakmak istedim. Bölüm geldiğinde kaldıracaktır.

Sizce bebeğin cinsiyeti ne olacak?

Sonraki bölümde bol bol diyalog yazmak istiyorum, olay örgüsünden çok bu sizi sıkar mı? Ona göre bölümü yazmak istiyorum güzellerim yorumlarınızı bekliyorum:)