အတွဲ( ၃ )၇၀ခုနှစ်များမှစည်းကမ်းကြီးသည့်ဇနီးသည်

Part 364

လင်းလန် ဟန်ချင်စုန့်၏ နှုတ်ခမ်းများက ရဲနေသည်ကိုတွေ့သဖြင့် ပြန်၍ပြောမိသည်။

" ရှင်မသိလို့ အရမ်းပူတာတွေက မစားသင့်ဘူး မဟုတ်ရင် အစာရေမျိုပြွန် ကင်ဆာဖြစ်လိမ့်မယ် "

ဟန်ချင်စုန့် : " အစာရေမျိုပြွန် ကင်ဆာ...."

လင်းလန် ပြုံးပြလိုက်သည်။ " အဲ့ဒါက ရောဂါတစ်မျိပဲ ဆေးရုံက ဒေါတ်တာပြောတာပဲ "

ဟန်ချင်စုန့်၏ မျက်၀န်းများမှာ နက်မှောင်လာသည်။ " ဒေါက်တာယန် ပြောတာလား "

" မဟုတ်ဘူး ဆရာ၀န်ကြီးလျိုပြောတာ " လင်းလန် ရယ်လေသည်။ "ရှင်က ကျွန်မကို ဒေါက်တာ ယန်ဖန်းဖန်းနဲ့ ဒေါက်တာကျွမ်းကိုပဲ သိတယ်ထင်နေတာလား "

စကားများဆိုနေပြီးနောက် ချင်းပြုတ်ရည်မှာ မပူတော့သော်လည်း လင်းလန် မသောက်ချင်။

ဟန်ချင်စုန့် လင်းလန်အားကြည့်ကာ သူ့ဘာသာပဲ တစ်ငုံငုံလိုက်ပြီး လင်းလန်၏ မေးကိုကိုင်ကာ နှုတ်ခမ်းချင်းတေ့၍ တိုက်လာသဖြင့် လင်းလန်မှာ ရုန်းချိန်မရလိုက်။

လင်းလန် : " ကလေး ဆန်မနေနဲ့...ကျွန်မဘာသာပဲ သောက်မယ် "

ထိုအခါမှ ဟန်ချင်စုန့် လင်းလန်အား အောင်မြင်စွာ တိုက်နိုင်လေသည်။ ပူတယ် စပ်တယ် ဘာမှမပြောနိုင်ဘဲ လင်းလန်မှာ တစ်ခါတည်းသောက်ပစ်လိုက်ရပြီး သကြားခဲများကို ချက်ချင်းငုံပစ်လိုက်ရသည်။

ဟန်ချင်စုန့်သည် လင်းလန်အား အိပ်ရာထဲတွင် လှဲစေကာ စောင်ခြုံပေး၍ သူမလက်ထဲမှ စာအုပ်ကိုလည်း သိမ်းသွားလေသည်။ " မဖတ်နဲ့တော့ "

လင်းလန် :  " ဒါဆိုလည်း ဖတ်ပြ "

ဟန်ချင်စုန့် စာဖတ်ပြသည်အား လင်းလန် နှစ်ခြိုက်သည်။ တည်တည်တံ့တံ့မျက်နှာဖြင့် သြရှရှအသံကို သုံးကာ သံနေသံထားမှန်မှန် ကာရံမိမိ ဖတ်ပြခြင်းမှာ အရမ်းကို နားထောင်၍ ကောင်း၍ဖြစ်သည်။

တစ်ခုတည်းသော ပြဿနာမှာ စာလုံးများ၏ အသံထွက်များသည် များစွာကွဲပြားနေခြင်းသာ ဖြစ်၏။

ဥပမာအားဖြင့် ဟန်ချင်စုန့်မှ ရွေးချယ်ခြင်းဟု ​ဖတ်ပြသည်ကို လင်းလန်သည် " မင်းက ငါ့ကိုရွေး... ငါက မင်းကိုရွေးမယ် ...ငါတို့ တစ်ယောက်ကို တစ်ယောက်ရွေးမယ် " ဟုတွေးမိကာ ရယ်လေသည်။