Part 390
သူမက စန်းဝမ်ကို နောင်အနာဂတ်တွင် ရေမကြောက်သွားစေလိုပေ။ ထို့ကြောင့် စန်းဝမ်ကို ပြဿနာနှင့်ပတ်သတ်၍ ဆွေးနွေးပေးနေခြင်းဖြစ်သည်။
ရှောင်ဝမ်: "မာမား... သူတို့က အရမ်းဆိုးတယ်... သူတို့က အဖေရယ် အကြီးဆုံးအစ်ကိုရယ်ကို မကောင်းပြောလို့ အစ်ကိုငယ်ကဒေါသထွက်သွားတာ...."
လင်းလန်: "အဲ့အကြောင်းနဲ့ပတ်သတ်ပြီးပြောရရင် ကိုယ့်အဖေနဲ့အမေကို သေချာပေါက်လာပြောသင့်တာပေါ့... တစ်ယောက်ယောက်က ကိုယ့်ကို အကြောင်းပြချက်မရှိ အနိုင်ကျင့်တဲ့အခါ ကိုယ့်ရဲ့မိဘတွေဒါမှမဟုတ် ရွာက လူကြီးတွေကိုပြောပြလို့ရတယ်... ကိုယ့်ဘာသာတစ်ယောက်တည်း သတ္တိရှိသလိုလိုနဲ့ပြန်တိုက်ခိုက်ဖို့မလိုဘူး...."
စန်းဝမ်က သူသိကြောင်း ပြန်ဖြေလေသည်။
လင်းလန်က သူ့ကိုထပ်မေးလိုက်သည်။
"ပြီးတော့ အိမ်ကနေထွက်ပြေးတာကလည်း သားမိဘတွေကသားကိုရိုက်မှာကြောက်လို့ ထွက်ပြေးတာမလား....."
ခေါင်းအုံးပေါ်တွင်လှဲနေသော စန်းဝမ်က ထအော်လေသည်။
"မဟုတ်ပါဘူးနော်.... သား အရိုက်ခံရမှာမကြောက်ပါဘူး... သားက...မာမားသားကို မလိုချင်တော့ဘူးလို့ထင်လို့...."
လင်းလန်က နှာမှုတ်လိုက်သည်။
"လူလေးကဖြင့် လက်တစ်ဆစ်ရှိသေးတယ် ပေါက်ကရတွေတအားတွေးတာပဲ... သူများတွေ ပေါက်ကရပြောတိုင်း ကိုယ့်မိဘတွေက ကိုယ့်ကိုမလိုချင်တော့ဘူးလို့ တွေးသတဲ့လား...."
စန်းဝမ် ရှက်လွန်း၍ ခေါင်းအုံးထဲမျက်နှာဖွက်ထားလိုက်သည်။ ယခုအချိန်ပြန်တွေးကြည့်ပါက ထိုကိစ္စကအတော်လေးရှက်ဖွယ်ကောင်းသော်လည်း ထိုအချိန်က သူ့မိဘများက သူ့ကိုအမှန်တကယ် မလိုချင်တော့ဟုတွေးပြီး ကောင်းကင်ကြီးပြိုကျလာသလိုခံစားခဲ့ရသည်။
ကလေးများ၏ ကမ္ဘာကြီးကသေးငယ်လှသည်။ သူတို့အတွက် တစ်စုံတစ်ယောက်. စကားလေးတစ်ခွန်း၊ ကိတ်မုန့်လေးတစ်ပိုင်း၊ အရုပ်လေးတစ်ခု၊ စာမေးပွဲတစ်ခု၊ အိမ်စာလေးတစ်ခုနှင့်ပင် အရာရာပြီးဆုံးပြီး ကမ္ဘာကြီးပြိုကျသွားသလိုခံစားရတတ်သည်။
ESTÁS LEYENDO
အတွဲ( ၃ )၇၀ခုနှစ်များမှစည်းကမ်းကြီးသည့်ဇနီးသည်
Ficción Generalအပိုင်း၃၁၁စပါ့မယ်ရှင့်အရှေ့အပိုင်းများကို accထဲတွင်ရှာ၍ဖတ်နိုင်ပါတယ်😊
