အတွဲ( ၃ )၇၀ခုနှစ်များမှစည်းကမ်းကြီးသည့်ဇနီးသည်

Part 430

စန်းဝမ်က  ဂုဏ်ယူစွာ ဆိုလိုက်၏။

"ဘယ်လိုလဲဆိုတာ နောက်မှပြောပြမယ်...ဒါပေမဲ့ အရသာရှိတယ်"

လင်းလန်က ကလေးတွေကို ညစာချက်ခိုင်းလိုက်ပြီး အလုပ်ရှုပ်နေသည်။ ဟန်ချင်စုန့်က  မိုးရွာနေသည့်အတွက် လမ်းက ရွှံ့တွေနှင့်ဖြစ်သဖြင့် ဤရက်ပိုင်းမှာ  လမ်းလျှောက်အသွားအပြန်သာလုပ်နေရ၏။

လင်းလန် : " ကလေးတွေ ကြည့်လှည့် ... မင်းတို့အဖေက ဘာသယ်လာတာလဲ"

ကလေးတွေက ပြေးထွက်လာကြသည်။
အဖေက တကယ်တော့  ကြက်တစ်ကောင် သယ်လာတာပဲ...

"ဝိုးးး"
သူတို့မိသားစု တရုတ်နှစ်သစ်ကူးကတည်းက ကြက်သားမစားရသေးချေ။နောက်တစ်ခုက ခြံမှာ ဥဥရန်ကြက်တွေ မွေးမြူထားပြီး ကြက်တွေရှိလျှင်ပင် နှစ်သစ်ကူးကာလမှာ မသတ်ခင်အထိ မွေးမြူထားရသဖြင့် မတော်တဆသာမဖြစ်ခဲ့ပါက ပုံမှန်နေ့တွေမှာ ကြက်သားစားရန်က မဖြစ်နိုင်ပါချေ။

ယမန်နှစ် တရုတ်နှစ်သစ်ကူးတုန်းက ဟန်ချင်စုန့်က ​​ဆုတွေအများကြီးရခဲ့ပြီး တစ်ခါစားခဲ့ရသည်။ယခုနှစ်မှာလည်း ဆုတွေရှိပေမဲ့ ဆန်၊ ဂျုံ၊ အစေ့အဆန်တွေ၊ ဆီနှင့် ဝက်သားတွေချည်းဖြစ်ကြပြီး သူတို့  ကြက်သားမစားရသေးပေ။

"အဖေ...ကြက်ကို ဘယ်ကရခဲ့တာလဲ"

စန်းဝမ်က  အရင်ပြေးပြီး ဟန်ချင်စုန့်ဆီက ကြိုး ချည်ထားသည့် ကြက်ကို ယဥ်ကျေးပျူငှာ စွာ ယူလိုက်၏။

ကြက်ကညစ်ပတ်သည်ဟုထင်သည့်အတွက် ဟန်ချင်စုန့်က သူ့ကိုမပေးခဲ့ပေ။ထိုအစား ကြက်ခြံထဲမှာ ခဏတဖြုတ်ပြန်ထားခဲ့ပြီး သတ်ပြီး စားဖို့ရာ ပြောရန် လင်းလန်ကိုစောင့်နေခဲ့သည်။ သူက ရိုးရိုးရှင်းရှင်းပြောခဲ့၏။

"အမွှေးနှုတ်ပြီး တစ်ခြမ်းမျှလိုက်”
ထိုသို့ပြောပြီးနောက် လက်ဆေးရန် ထွက်သွားခဲ့သည်။

လင်းလန်က ကလေးတွေ အတွက် ချက်ချင်း ဘာသာပြန်ပေးလိုက်သည်။အမှန်တွင် ၎င်းကို တင်းကြပ်စွာ ထိန်းချုပ်ထား၏။ လူနှစ်ယောက်လျှင် ကြက်တစ်ကောင်ဖြစ်ပြီး ယင်းက စုပေါင်းစပ်ပေါင်းကြက်ခြံဖြစ်လျှင်ပင် မများလွန်းသင့်ပေ။ ပိုသည့်ဟာက ​ကိုင်တွယ်ဖြေရှင်းရပေလိမ့်မည်။