အတွဲ( ၃ )၇၀ခုနှစ်များမှစည်းကမ်းကြီးသည့်ဇနီးသည်

Part 434

ကလေးတွေ ထွက်သွားပြီးနောက် လင်းလန် ခွေးတွေကို ကျွေးမွေးပြီး တစ်ကိုယ်ရေ သန့်ရှင်းရေးအတွက် အိမ်မှာ သန့်ရှင်းရေးလုပ်၏။အပြင်ထွက်အလုပ်မလုပ်ရလျှင်  အိမ်မှာ နည်းနည်းလေးလုပ်ရုံနှင့် ဘာမှ မလုပ်ဘဲ တစ်နေ့ကုန်သွားသည်ကို သူမတွေ့လိုက်ရသည်။

ခြံထဲမက ဟင်းရွက်ခင်းကနေ တဖန် အနားယူရင်း ပထမချွေးမဟန်လာသည်နှင့် အလုပ်ရှုပ်သွားသဖြင့် လင်းလန် သူမလုပ်နေသည်တွေကို ရပ်လိုက်ပြီး ပထမချွေးမဟန်ကို အခန်းထဲမှာ ထိုင်ခိုင်းလိုက်၏။

ပထမချွေးမဟန်က အပြုံးတစ်ခုနှင့်ဆိုလာသည်။  "ကိုယ့်လူတွေပဲဟာကို ဘာလို့ထိုင်နေရမှာလဲ...ငါနင့်အတွက် ပဲနီလေး စင်တစ်ခုကူဆောက်ပေးမယ်"

ပဲနီလေးနှင့် သခွားသီး နှစ်ခုစလုံးကို စင်ပေါ်တင်ထားရ၏။ ဤနေရာတစ်ဝိုက်မှာ ဝါးလည်းမရှိသဖြင့် ၎င်းတို့ကို သစ်သားချောင်းများနှင့် လုပ်ထားရသည်။ ထိုသို့ဖြစ်ရာ လေဒဏ်၊နေဒဏ်၊မိုးဒဏ်ကြောင့် ပျက်စီးလွယ်၏။

လင်းလန်ကလည်း ယဉ်ကျေးမနေဘဲ ရှေးရှေးကတည်းက စိမ်ထားသော ဝါလျှော်များကို တွေ့သဖြင့်  အရေကို ခွဲကာ ကြိုးအဖြစ် အသုံးပြုပြီး စင်ကို ပထမချွေးမဟန်  နှင့် ပြုပြင်ခဲ့သည်။

ပထမချွေးမဟန်ကဆိုလာ၏။
"ယောက်မ... သူတကယ်လက်ထပ်တော့မှာလား...သူ ငါတို့ကို  ခန်းဝင်စာကိစ္စ ဆွေးနွေးဖို့ပြောတယ်"

လင်းလန်က သူမလက်ကို ဆက်ကိုင်ထားပြီး ပထမချွေးမဟန် ကူထိန်းခိုင်းကာ အမြန် သေသပ်ချောမွေ့စွာချည်လိုက်သည်။

"လာ... မိသားစု ခွဲထွက်တဲ့အခါ စည်းမျဥ်းတွေရှိပါတယ်...လက်ရှိမူတွေအရ လေးဦးစလုံး မျှခံရမှာပဲလေ... ဘာမှ မဟုတ်ပါဘူး"

ပထမချွေးမဟန်က ခေါင်းညိတ်ပြီး
"ငါဘာလို့ တစ်ခုခုမှားနေတယ်လို့ ခံစားရတာလဲမသိ... နှစ်ခါသုံးခါလောက် မြင်ဖူးပြီး တွဲလိုက်ကြတယ်...  သူ့ကို ဘယ်လို လှည့်စားလိုက်တာလဲမသိဘူးနော် "

လင်းလန်က ကျယ်လောင်စွာ ရယ်မောကာဆိုလိုက်၏။

"ယောက်မရေ...နှစ်ယောက်လုံး ပျော်နေသရွေ့ သူ့ဘာသာသူ ဘယ်လိုလှည့်စားစား ကိစ္စမရှိဘူးလေ... အဲဒါ ဘာလို ကျိုးယွီက ဟွမ်ကိုင် ကို နိုင်လဲဆိုတာပဲ”