အတွဲ( ၃ )၇၀ခုနှစ်များမှစည်းကမ်းကြီးသည့်ဇနီးသည်

Part 389

အရိုက်ခံရပြီးကတည်းက သူအများကြီးတွေးလာမိသည်။ ရုတ်တရက်ကြီး ထိုလူများက မကောင်းသလို တရားမဝင်ကိစ္စများကိုလုပ်ကြကြောင်း နားလည်သွားခဲ့သည်။ ထို့နောက်တွင် သူက ထိုသူများကိုဘာကြောင့် ချဉ်းကပ်မိကြောင်းနှင့် ဘာကြောင့်မချဉ်းကပ်သင့်ကြောင့်အပါအဝင် အနာဂတ်တွင်လည်း ထိုကဲ့သို့သော အမှားများကို မလုပ်မိစေရန်မည်ကဲ့သို့ ရှောင်ကျဉ်ရမည်လဲကိုပါ သိချင်လာသည်။

တစ်ချိန်တည်းတွင် သူ အမှန်တရားတစ်ခုကို သိနားလည်ခဲ့သည်။ ထိုသူများ၏ အပြုအမူများက မှားယွင်းနေသော်လည်း သူတို့၏ လက်မှုပညာအတတ်များက ကောင်းသည်ဆိုသည်ကိုပင်။ ပြောရမည်ဆိုလျှင် နည်းလမ်းကမှန်နေလျှင် လူဆိုးများ၏ပညာကိုလည်း သင်ယူနိုင်သည်။ အဓိကသော့ချက်မှာ မည်သို့အသုံးချမည်ဆိုသည့်အချက်ပင်။

ထိုအကြောင်းကိုတွေးရင်း သူ့စိတ်တွေပေါ့ပါးလာရသည်။

အရေးအကြီးဆုံးအရာမှာ ယခုအခါတွင် သူက သူ၏ ကိုယ်ပိုင် နေရာကိုခံစားမိနေပြီဖြစ်ပြီး  သူတစ်ခါမှ မခံစားဖူးသည့် အဆုံးမဲ့သော အင်အားများကို ခံစားမိနေလေသည်။

သူ့ကအမြဲတမ်း လေပေါ်မျောနေသလိုခံစားရပြီး သူ့အဖေက သူ့အမေနှင့် သူ့အဘွားကိုမချစ်သလို သူ့အဘွားနှင့် သူ့အမေတို့ကလည်း သူ့ကိုဂရုမစိုက်ပေ။ ယခုတွင် သူ၏အုတ်မြစ်တို့က တစ်နေရာတွင်အခြေကျသွားသလိုခံစားလိုက်ရသည်။ သူ့မိဘများရှိရာအိမ်က သစ်ပင်အမြစ်ကြီးဖြစ်ပြီး သူတို့မောင်နှမများမှာ ကိုင်းခွဲလေးများဖြစ်ကြသည်။ သူတို့က ဘယ်လောက်မြင့်မြင့် ဘယ်လောက်ဝေးဝေး ကြီးပြင်းလာမည်လဲကို ကြောက်စရာမလိုတော့ပေ။

တောင်တန်းနှင့်တူသော ဖခင်မေတ္တာနှင့် ရေအလျဉ် နှင့်တူသော မိခင်မေတ္တာတို့ဖြင့် ဤမိသားစုက နွေးထွေးကာတက်ကြွနေရပြီး ၎င်းကသူ့ကိုလည်း တက်ကြွလန်းဆန်းစေသင့်သည်ဟုခံစားရစေမိသည်။

ထို့ကြောင့် သူနောက်ဆိုဘာဆက်လုပ်မလဲတွေးသင့်သည်။

လင်းလန် လှည့်ကြည့်လိုက်သောအခါ မျက်မှောင်ကြုတ်ရင်း ရပ်နေသော တဝမ်ကိုတွေ့လိုက်ရသည်။ ထိုကလေးတစ်နေကုန်ဘာတွေစဉ်းစားနေလဲသူမ မသိပေ။ မည်သို့ပင်ဆိုစေ ထိုကလေးက အမြဲတမ်း မျက်နှာသေကြီးနှင့်ရှိနေ၍ သူ့အမေဖြစ်သော သူမကိုယ်တိုင်ပင် သူ့အတွေးများကို မဖတ်နိုင်ပါချေ။