အတွဲ( ၃ )၇၀ခုနှစ်များမှစည်းကမ်းကြီးသည့်ဇနီးသည်

Part 373

ကလေးတစ်စုသည် ဇက်လေးများ ပုသွားကြ၏။ သတ္တိရှိချင်ယောင်ဆောင်ချင်ပါသော်လည်း ရေထဲကို ခြေထောက်ချရုံကပင် အတော်လေးအေးနေသဖြင့် ရေဆင်းကူးဖို့အထိတော့ ဘယ်သူမှ မလုပ်ရဲကြ ။

ရူးနေလို့လား ...

ရှင်းဖူက နှာမှုတ်လိုက်ကာ ပြောပြန်သည်

" ကျိန်းသေပေါက် ဘယ်လုပ်ရဲကြပါ့မလဲ ဟိုကောင်စုတ် တ၀မ်တောင် မလုပ်ရဲတဲ့ဟာကို အဲ့ကောင်က အနိုင်ကျင့်တာကလွဲရင် ဘာမှလုပ်တက်တဲ့ကောင်မဟုတ်ဘူး "

ထိုသို့ကြားသည့်အခါ စန်း၀မ် ဒေါသထွက်သွားသည်။ အစကတော့ စန်း၀မ်က ဒီလောက်အေးနေတာကို ရေဆင်းကူးလို့ကတော့ အဖေနဲ့မားမားသိသွားရင် အရိုက်ခံရတော့မှာပဲဟု တွေးနေခဲ့တာဖြစ်၏ ။

ခြေထောက်လေးချရုံဖြင့်တောင် ခိုက်ခိုက်တုန်နေသည်မို့ ရေထဲထိတော့ မဆင်းချင်ခဲ့ ။

သို့သော်လည်း ရှင်းဖူမှ အစ်ကိုဖြစ်သူအား မကောင်းပြောလိုက်သည့်အခါတွင်တော့ စန်း၀မ်မှာ ဒေါသထွက်သွားလေသည်။

" မင်းကမှကောင်စုတ် ဘယ်သူပြောလဲ အစ်ကိုကြီးက မလုပ်ရဲဘူးလို့ ငါ့အဖေက ဆောင်းရာသီမှာတောင် တပ်ထဲမှာ ရေကူးပြိုင်လာတာ "

" တော်ပြီ မဟုတ်တာတွေ ပြောမနေနဲ့ သွားကြမယ် "

ရှင်းဖူနှင့် တ့၀ေ့က မယုံဟန်ပြလိုက်သည်။

ဆောင်းတွင်းကြီးမှာ ရေကူးပြိုင်တယ်ပေါ့လေ ။ ဆောင်းတွင်းကြီးမှာ ခဲသေမှာမကြောက်တဲ့ အရူးတွေပဲ ရေဆင်းကူးမှာပေါ့ ။

သို့ဖြစ်၍ ရှင်းဖူသည် အမှန်ဟုမထင် ။

" မင်းအဖေ ကူးရဲလား မကူးရဲလားဆိုတာကို ငါတို့မှ မမြင်ရတာ ဒါပေမယ့် တ့၀မ် မကူးရဲတာတော့ သေချာတယ် ဆောင်းတွင်းမှာ သူရေထဲဆင်းတာကို ငါတို့တော့ တစ်ခါမှ မမြင်ဖူးဘူး "

ရှင်းဖူက တ၀မ်ထက် လအနည်းငယ် ငယ်သော်ငြား ရွယ်တူတွေဖြစ်၍ ငယ်စဥ်ကတည်းက နှစ်ဦးမှာ ရန်ဖြစ်ရင်း ကြီးလာကြကာ တ၀မ်ကို တစ်ခါမှ အနိုင်မရခဲ့ဖူးပေ ။ ဆယ်နှစ်အရွယ်ရောက်လာသည့်အခါ တ၀မ်က မိမိထက် အသက်ကြီးသူများနှင့် ကစားရသည်ကို ခုံမင်သွား၍ ရှင်းဖူနှင့် မကစားတော့ချေ ။ ပြောရရင် တ၀မ်က လူပျိုဖော်၀င်ကာ လူကြီးဖြစ်ချင်လာတာ ဖြစ်သော်လည်း ရှင်းဖူကတော့ ကလေးစိတ်မကုန်သေးဘဲ ကျန်နေခဲ့တာ ဖြစ်ပေသည်။