Part 394
မိုင်စွေ့က ကောက်ပင်များစိုက်နေသော်လည်း ထိုအသံများကိုကြားလိုက်ရ၍ ယောက်ျားလေးအတန်းဖော်များကိုအော်လေတော့သည်။
"အိုး.... နင်တို့က ပိုးကောင်တွေအရမ်းလိုချင်နေတာတဲ့လား... ငါနင်တို့ကို တီကောင်တစ်အိုးလုံးကျွေးပေးမယ်...."
စန်းဝမ်: "အစ်မ... တီကောင်တွေကိုအလွှတ်ပေးလိုက်ပါ... ကြက်တွေကိုပဲကျွေးလိုက်လေနော်... ဒါဆို သူတို့က ကြက်ဥဥရင် သားတို့စားလို့ရတာပေါ့..."
မိုင်စွေ့ကရယ်လေသည်။
"ပြောပါဦး နင့်တင်ပါးလေးကရော ကောင်းသွားပြီလား... ဘာလို့အခုထိ ထော့ကျိုးထော့ကျိုးလျှောက်နေသေးတာလဲ... ကြည့်ရတာ တအားရုပ်ဆိုးလွန်းတယ်...."
စန်းဝမ်: "အနာဖေးတက်တော့ တအားယားတယ်... ပြီးတော့နာကျင်ပြီး စူးအောင့်နေတာပဲ.. တကယ်ကြီးနေရအဆင်မပြေဘူး... ဒါပေမဲ့ သားအခုကုတ်လို့မရဘူးလေ..."
သူက ယခုအချိန်တွင် နာကျင်ခြင်းမရှိတော့ပေ။ သို့သော် ယားလွန်းနေပြီး ကုတ်ဖို့ရန်လည်း ရှက်စရာကောင်းလှပေသည်။ ထို့ကြောင့် ထော့ကျိုးထော့ကျိုးလမ်းလျှောက်ပါက ဘောင်းဘီနှင့် တင်ပါး ပွတ်တိုက်သလိုဖြစ်ပြီး အယားပြေလေသည်။
"အစ်မ... အစ်မပြောတာ လူကြီးတွေလည်း အရိုက်ခံရရင်သားတို့လို ခံစားရတယ်ဆို... ဒါဆို အဖေလည်း ညဘက်အိပ်ရင် သားလိုပဲ ပက်လက်အိပ်မရလို့ ဝမ်းလျားမှောက်ပြီးအိပ်ရမှာပေါ့နော်...."
ကလေးများက လူကြီးများအပေါ် အလွန်စပ်စုကြပြီး လူကြီးများက သံမဏိလိုမာကျောကာ နာကျင်ရမည် ပင်ပန်းရမည်ကိုလည်းမကြောက်ဟုတွေးကြသည်။ အထူးသဖြင့် အရိုက်ခံရသည်ကိုပင် မျက်တောင်တစ်ချက်မခတ်သော ဟန်ချင်စုန့်လိုလူမျိုးကိုဆို ပို၍အထင်ကြီးကြသည်။ သို့သော် ရုတ်တရက်ကြီး သူ့အဖေလည်း သူ့လို နာကျင်နေရမည်၊ ယားယံနေရမည်လားဟုတွေးမိလေသည်။
မိုင်စွေ့က သူ့ပါးလေးကို လက်ညှိုးဖြင့်ထိုးလိုက်သည်။
"သိချင်ရင် ကိုယ့်ဘာသာမေးပေါ့..."
စန်းဝမ်: "မာမားကိုပဲ မေးလိုက်ပါတော့မယ်လေ...."
သူက မလှမ်းမကမ်းတွင် ကောက်စိုက်နေသော လင်းလန်ကိုကြည့်လိုက်ပြီး ရှောင်ဝမ်က သူမနားသို့ ရေယူလာပေး၍ ရေသောက်နေသည်ကို ကြည့်နေလိုက်သည်။ ရှောင်ဝမ်က နောက်ကျောတွင် စစ်တပ်သုံးရေဘူးကြီးကို လွယ်ရင်း လူတိုင်းကို ရေလိုက်တိုက်နေကာ အလုပ်ရှုပ်နေသည့်ပျားလေးလို ဟိုဟိုသည်သည်ပြေးလွှားနေသည်။
ESTÁS LEYENDO
အတွဲ( ၃ )၇၀ခုနှစ်များမှစည်းကမ်းကြီးသည့်ဇနီးသည်
Ficción Generalအပိုင်း၃၁၁စပါ့မယ်ရှင့်အရှေ့အပိုင်းများကို accထဲတွင်ရှာ၍ဖတ်နိုင်ပါတယ်😊
