အတွဲ( ၃ )၇၀ခုနှစ်များမှစည်းကမ်းကြီးသည့်ဇနီးသည်

Part 378

လင်းလန်က ဤကလေးအမှန်တကယ်ကြောက်နေသလားဟု တွေးနေမိသည်။ စန်းဝမ်ကငိုခဲလှသည်။ သူကြောက်လျှင်ပင် မငိုတတ်လေရာအတော်ကြီး ကြောက်သွား၍သာဖြစ်ရပေမည်။

မိုင်စွေ့ : "မာမား... အန်တီ့ကိုသွားခေါ်လိုက်ရမလား....."

ရှုယွမ်၏အမေမှာ ဝိဉာဉ်ပြန်ခေါ်တတ်သူဖြစ်သည်။

လင်းလန်က ထိုကိစ္စများကိုမယုံသော်လည်း ယခုအချိန်တွင် အများကြီးမစဉ်းစားနိုင်တော့ပေ။ စိတ်ပိုင်းဆိုင်ရာတည်ငြိမ်မှုပင်မရှိသေး၍ မိုင်စွေ့ကို အမြန်သွားရန်လောဆော်လိုက်သည်။

ရှုယွမ်အမေနှင့် မိုင်စွေ့တို့က အမြန်ဆုံးပြန်ရောက်လာကြပြီး သူမက ကလေးများနားကိုအမြန်ဆုံးလာပေးသည်။

"တကယ်လိမ္မာတဲ့ကလေးက ကောင်းမွန်တဲ့အနာဂတ်ကိုရမှာပဲ...."

သူမက လင်းလန်ကို စက္ကူပြာအချို့ကိုယူခိုင်းလိုက်ပြီး ဆန်တစ်ပန်းကန်ကိုတောင်းကာ အမွှေးနံ့သာသုံးချောင်းကိုစိုက်ပြီး ဝိဉာဉ်ခေါ်လေသည်။

ကျေးလက်ဒေသမှကလေးများက အလွယ်တကူကြောက်လန့်တတ်သည်။ သူတို့မသိသည့်အရာတစ်ခုခုကိုမြင်သည်နှင့် အလွန်အမင်းကြောက်လန့်သွားတတ်လေသည်။ ထို့ကြောင့် လူကြီးများက ကလေးများ အလွန်အမင်းကြောက်လန့်သွားလျှင် ဝိဉာဉ်လွင့်သွားတတ်သည်ဟု ယုံကြည်ကြလေသည်။

ဝိဉာဉ်ပြန်ခေါ်ပြီးနောက်တွင် လင်းလန်က မယုံကြည်နေဆဲဖြစ်သည်။ သို့သော် စန်းဝမ်က စတင်အိပ်ပျော်လာပြီး ရှောင်ဝမ်က နှစ်နှစ်ကာကာ အိပ်ပျော်သွား၍ အတော်လေးစိတ်သက်သာရာရသွားရသည်။

လင်းလန်က ရှုယွမ်အမေနှင့်စကားပြောပြီး ရှုယွမ်အမေက သူမကိုအလွန်စိတ်မပူရန်နှစ်သိမ့်ပေးလေသည်။ ကလေးများဆိုသည်မှာ အလွန်သေးကွေးကြသူများဖြစ်၍ ထိုသို့အဖြစ်များသည်ဟုပြောလေသည်။

"ဒီလိုကလေးကြီးတွေမြစ်ထဲချော်ကျတာမပြောနဲ့ ငါတို့လိုလူကြီးတွေတောင် ချော်ကျတတတ်သေးတာပဲလေ... အဝတ်သွားလျော်တဲ့ အမျိုးသမီးတွေ ပိုးကောင်လိုက်ဖမ်းတဲ့လူတွေကောပေါ့...."