CHAPTER 59

53 4 0
                                    

~PAIN~

"ANG sarap ng sopas!" nakangiting wika ni Kamatis matapos niyang maubos ang isang mangkok ng sopas.

Napangisi ako. "Halatang labas sa pwet ha."

"Masarapnaman talaga Baki."

"Kong nasarapan ka, bakit hindi mo ubosin itong lahat?" Ichallenged him. Aminado naman akong wala talaga akong pag-asang gumaling sapagluluto ngunit sumubok lang naman ako lalo na't maganda ang mainit sa sabawsa malamig na klima. Bilib nga ako sa kamatis na ito, kahit umuulan na aypumunta parin. Napailing na lang ako sa aking isipan.

Pinabilib din niya ako dahil nakaya niyang ubosinang sopas na alam kong hindi kasarapan. Masyado siyang maalat, iyon angpanigurado. Sablay ako sa pag-tantiya eh.

"To be honest Baki, your sopas is not good." seryusong sabinito ngunit unti-unting sumilay ang matamis nitong ngiti. "Gayunpaman ay kaya ko siyang ubosin lalo na't niluto mo, even though it's salty, ma swerte ako dahil paniguradong ako lang yung ka una-unahanglalaking nakatikim ng niluto mo."

Hindi ko napigilang mapangiti matapos niyang sabihiniyon. "Thanks." Nginitian lang niya ako at kinindatan. Aakmang aabutin pa nito yung kalderong may lamang sopas ng pigilan ko. "It was just a joke kamatis,ayaw ko namang ako ang sisihin ng mga magulang mo kong nagkasakit ka sa kindney ng dahil lang dito."

"I'm willing to eat all of this Baki."

Umiling ako. "Huwag na sabi."

"But—"

"No buts Kamatis, huwag ka ng makulit kong ayaw mong pauwiin kita."

"Okay!"mabilisnitong sagot na halatang natakot sa sinabi ko. "Papasok kaba ngayon sa BAC?"

Tumango lang ako.

"Huwag na, may bagyo kaya delikadong lumabas ng bahay."

"So ikaw lang ang puweding lumabas ng bahay kahit may bagyo?"

"Ah...oo naman kasi walang makakapigil sa akin na puntahan ka."

Napailing na lang ako. "Ako na bahala kay Debora, siguradong papayagan ka naman niyang lumiban sa trabaho ngayon." patuloy nito.

"Hindi puwede."

"Tatawagan ko na siya ngayon na para ako na mismo ang mag-papaalam sa'yo." sabi nito at kinuha ang cellphone. Ilang saglit lang ay may kausap na ito at nakakasiguro akong si Debora iyon. Isang gabi kasi ay pumunta ito sa BAC at kinuha nito ang number ni Debora sa hindi ko alam na kadahilanan pero ngayon ayalam ko na kong bakit. Tss. "Thanks Deb,maasahan ka talaga." nakangiting sabi nito sa kabilang linya bago binaba saka tumingin sa akin na may ngiti sa mga labi. "Napag-paalam na kita kay Debora at ang sabi niya ay puwede daw." taas-baba pa yung dalawa nitong kilay, halatang tuwang-tuwa ang lokong kamatis.

"Manood na lang tayo ng movie Baki, isipin ko na lang na movie date 'to." nakangiting sabi nito bago ako hinila patayo at iginiya papunta sa salas. Pina-upo niya ako sa mahabang sofa bago siya pumunta sa harapan ng T.V at binuksan iyon.

Pagbukas ng T.V ay tila nag-isip pa ito saglit,nagulat na lang ako ng bigla itong humarap sa akin. "Nakalimutan kong walang cable ang T.V mo Baki."

"Ano naman kong walang cable?" nagtatakang tanong ko.

"Walang movie channel."

"Kahit papano ay may palabas naman sa dalawang available na channel kamatis, iyon nalang ang panoorin mo."

My Pain (Book 1)'Awesomely Completed'Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon